رابطه کمبود ویتامین D با سقط جنین

سقط خود به خودی در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از بارداری‌ها گزارش شده است که حدود نیمی از آن‌ها، دارای رویان هستند و معمولاً در آن‌ها اختلال تکاملی جنین و گاهی اوقات جفت مشاهده می‌شود. در میان سقط‌های دارای رویان، در نیمی از موارد اختلالات کروموزومی وجود دارد. ولی بقیه دارای ترکیب کروموزومی طبیعی هستند.

بنا بر نظر متخصصان، دلیل سقط‌هایی که در آن‌ها جنین دارای ترکیب کروموزومی طبیعی است به‌درستی شناخته نشده است، اما از دلایل احتمالی آن می‌توان به بیماری‌های عفونی مادر، داروهای با خطر بالا و فاکتورهای محیطی مثل مصرف سیگار و الکل، داروهای ضدبارداری و سموم محیطی همچون سرب و آرسنیک اشاره کرد. حدود ۲۵ درصد از زنان در اوایل بارداری دچار خونریزی واژینال قابل توجهی می‌شوند که ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد.در این صورت، به‌طورکلی نیمی از این حاملگی‌ها به سقط می‌انجامند. اما درصورتی‌که فعالیت قلب جنین قابل اثبات باشداین موضوع به‌طورچشمگیری کاهش می‌یابد.

محققانی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز در همین رابطه، پژوهشی را انجام داده‌اند که در آن برای کاهش خطر سقط جنین، به نقش ویتامین D اشاره شده است.آن‌ها برای انجام این تحقیق مروری، به جستجوی متون منتشرشده در بازه زمانی ابتدای سال 1990 تا انتهای سال 2019 در پایگاه داده‌های علمیPubmed، Embase، Cochrane Library، Scopus، Web of Science، SID، Magiran، IranMedexپرداخته و نتایج را آنالیز کرده‌اند.

نتایج تجزیه‌وتحلیل‌های این تحقیق نشان می‌دهدکه ارتباط واضحی بین سطح سرمی ویتامینD با سقط جنین وجود دارد و لذا سطوح پایین ویتامینD به‌عنوان یک عامل خطر برای تهدید به سقط جنین محسوب می‌شود.
به گفته مژگان میرغفوروند، استاد و محقق گروه بهداشت باروری مرکز تعیین‌کننده‌های اجتماعی مؤثر بر سلامت در دانشگاه علوم پزشکی تبریز و همکارانش، «در تحقیق ما، 311 مقاله مورد بررسی واقع شد و بررسی‌های ناشی از متاآنالیزآن‌ها نشان داد که بین سطوح پایین ویتامینD و سقط جنین ارتباط قابل توجهی وجود دارد».
آن‌هامی‌گویند: «سطوح پایین ویتامینDبه‌عنوان یک عامل خطر جدی برای وقوع سقط جنین محسوب می‌شوند. به همین دلیل، چک کردن سطح خونی این ویتامین در زنان باردار و همچنین در زمان قبل از بارداری ضروری به نظر می‌رسد».

طبق اطلاعات ارائه‌شده در این پژوهش، تهدید به سقط یک عامل خطر برای پیامدهای نامطلوب مادری و پریناتال است و باید در مراقبت‌های دوران بارداری و مشاوره‌های پس از وقوع خونریزی مورد توجه قرار گیرد.بارداری‌هایی که به دنبال خونریزی واژینال در سه‌ماهه اول ادامه می‌یابند باید به‌عنوان یک بارداری پرخطر طبقه‌بندی شوند.
 این یافته‌های علمی را مجله «زنان، مامایی نازایی ایران» وابسته به معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و انجمن متخصصین زنان مامایی نازائی ایران شاخه خراسان منتشر کرده است.