روزی که بزرگترین یهودا، لباس خائنین را پوشید

 24 جولای 2000. یک روز ننگین در تاریخ بلوگرانا و یک روز باورنکردنی در تاریخ نقل و انتقالات اسپانیا که نه، بلکه دنیای فوتبال بود. انتقالی شگفت انگیز، باورنکردنی. انتقالی که حتی همین امروز نیز فکر کردن به آن، موهای تن آدم را سیخ می کند. مگر می شود؟ ولی شد. لوئیس فیلیپ مادریا کائریو فیگو کاپیتان بارسلونا به رئال مادرید پیوست. حیرت انگیز است!
 

فیگو با انتقالی 38 میلیون پوندی پای برگه قرارداد با رئال مادرید و فلورنتینو پرز را امضا کرد. تصاویر آن در روزنامه ها منتشر شد. خبر این انتقال به کاتالان رسید. هواداران بارسلونا این انتقال را باور نداشتند. این حتما یک شوخی است؟ بگویید که این یک جوک است؟ شاید هم شیطنت روزنامه های اسپانیا و ساخت تصاویر جعلی است! هواداران بارسا چشم هایشان را به هم می مالیدند تا از این کابوس بیدار شوند ولی کابوسی در کار نبود. فیگو از بارسلونا به رئال مادرید؛ انتقال انجام شد!
 

 
کاپیتان پرتغالی بارسا بازی خطرناکی را آغاز کرد. او در اوج محبوبیت سر از تیمی در آورد که کاتالانی ها از آن نفرت داشتند. نفرت تا سر حد مرگ! فیگو اینها را می دانست ولی باز هم به قوی های سفید پیوست. او با 38 میلیون پوند به رئال مادرید پیوست. ولی در آن زمان فیگو برنده این انتقال نبود بلکه این فلورنتینو پرز مدیر جاه طلب لوس بلانکوس بود که برنده واقعی این انتقال لقب گرفت. او گفت فیگو را به مادرید می آورد و این کار را کرد. فیگو و بارسا در آن روز، بازنده های بازی با  پرز بودند.
 

 
فیگو طی 5 فصل حضور در بارسلونا، دو قهرمانی در لالیگا، دو قهرمانی در کوپا دل ری و یک جام برندگان جام یوفا را بدست آورد. این بازیکن پرتغالی ستاره افتخارات کسب شده بلوگرانا بود که توسط وفاداران نیوکمپ مورد ستایش قرار گرفت. یک داستان باعث شد او به نماد بارسا تبدیل شود، رنگ کردن موهایش به رنگ آبی و قرمز بود.او در سال 2000 جلوتر از زیدان، عنوان بهترین بازیکن جهان را نیز به خود اختصاص داد.
 

 
پس چرا فیگو راهی مادرید شد؟ رئالی ها در آن زمان قهرمان اروپا شده بودند و روزگار خوبی را سپری می کردند و به نظر می رسید که لورنزو سانز رئیس باشگاه به دلیل این موفقیت ها در اروپا، یک دوره دیگر به عنوان رئیس رئال مادرید انتخاب شود. اما فلورنتینو پرز به عنوان یکی از ثروتمندترین مردان اسپانیا می دانست برای تصاحب تاج و تخت باید دست به کار بزرگی بزند.
پرز دست به معامله بزرگی زد. او به فیگو و مدیربرنامه هایش نزدیک شد. یک قرارداد با دستمزد 1.6 میلیون پوندی را با فیگو به امضا رساند. شرط این بود که اگر پرز در انتخابات پیروز شود، فیگو راهی مادرید شود و اگر شکست بخورد، تمام مبلغ به فیگو برسد. پول و دستمزد زیاد، کاپیتان بارسا را وسوسه کرد ولی او فکرش را هم نمی کرد که این اخبار به روزنامه ها برسد و طبیعتا با واکنش شدید هواداران بارسا روبرو شد.
 

 
فیگو که همچنان به شدت می خواست در بارسلونا بماند، همه اتهامات را رد کرد و تقصیر را کاملاً به گردن پرز انداخت و ادعا کرد که او برای پیروزی در انتخابات هر کاری از دستش بربیاید را انجام می دهد و لورنزو سانز رئیس وقت رئال نیز از گفته های فیگو حمایت کرد. فیگو در یک کنفرانس مطبوعاتی با این جمله به هواداران اطمینان خاطر داد که جایی نمی رود: "من خیلی عصبانی نیستم که چنین کاری انجام دهم. من می خواهم به هواداران اطمینان دهم که لوئیس فیگو با تمام اطمینان در جهان، 24 ژوئیه در نیوکمپ خواهد بود تا فصل جدید را آغاز کند. "
پرز اعضای رئال مادرید را که در انتخابات حق رأی داشتند و خود فیگو را در مشتش داشت. او استاد عروسک گردان این اجرای خارق العاده بود. او در توافق نامه اش با فیگو قید کرده بود که اگر برنده انتخابات شود و وینگر پرتغالی زیر قولش بزند و به رئال نیاید، باید 19 میلیون پوند به عنوان غرامت به مادرید بپردازد. پرز برنده انتخابات شد و حالا فقط باید بند آزادسازی 38 میلیون پوندی فیگو را فعال می کرد.
 

بارسا نیز در آن زمان درگیر انتخابات ریاست خود بود. کسی به جدایی فیگو اهمیت نمی داد و برایشان پول مهم بود. آنها حاضر بودند با فعالسازی بند جدایی، اجازه جدایی را به کاپیتانشان بدهند. یکی از عجیب ترین صحنه های تاریخ فوتبال شکل گرفت. فیگو در قاب عکسی در کنار پرز و پیراهن شماره 10 رئال مادرید. کاپیتان بارسا راهی رئال مادرید شد و لوس بلانکوس توانست نیش های افعی را بکشد. آنها رقیب را از پای درآوردند و حالا فیگو اینجاست؛ در مادرید، با لباس رئال مادرید! اما خائن کار خودش را کرد. او به سمت سپاه دشمن رفت و بارسایی ها به او لقب خائن را دادند. لقبی که به کار بردنش در کوچه پس کوچه های ایالت کاتالان، تنها یک نام را در ذهن ایجاد می کند: فیگوی خائن!
 

 

 
قطعا سخت تر از لحظه پیوستن به رئال، بازگشت او به نوکمپ برای دیدار با بارسلونا بود. هواداران بارسلونا برای انتقام می‌آمدند و لوئیز فیگو حتی در فرودگاه هم خودش را خونسرد نشان می‌داد. بزرگترین بنری که در ورزشگاه خودنمایی می‌کرد خطاب به او بود: «ما بی‌نهایت از تو متنفریم چون بی‌نهایت عاشقت بودیم» آنها پوستر فیگو را به آتش کشیدند و روی کاغد نوشته‌های پازلی بزرگ نوشته بودند: «JUDAS» اشاره به «یهودا» یکی از حواریون حضرت مسیح که به او خیانت کرد و با لو دادن مکان او، به عنوان بزرگترین خیانتکار تاریخ نامش در اذهان به ثبت رسید.
 

بازی شروع شد. توپ که به فیگو می رسید، سوت های کرکننده هواداران بارسا به صدا در می آمد. رکورد امواج صوتی 112 دسیبل در نیوکمپ به ثبت رسید. کرنر برای رئال مادرید و فیگو به گوشه زمینی رفت که 5 سال در آن برای بارسا افتخارآفرینی کرده بود. او می خواست کرنر را به روی دروازه بفرستد ولی سیل اشیایی بود که به سمت او سرازیر شد.
سالگادو ستاره آن روزهای رئال و داماد رئیس باشگاه در مورد آن بازی می‌گوید:«اولین بازگشت فیگو به نوکمپ بود و هواداران می‌خواستند از او انتقام گرفته و اذیتش کنند. بازی مملو از هیجان بود. در آن لحظات یک بطری نوشیدنی و یک چاقو هم به سمت زمین پرتاب شد.»
 

در دومین حضور فیگو در نوکمپ دیدیم که از آن سمت زمین و از روبرو شیئی به سمت ما پرتاب شده. فیگو دید که یک کله خوک است و گفت:« نمی‌توانم باور کنم. پس بدنش کو؟» اما آن شی یک کله خوک واقعی بود و مصنوعی نبود. بعد از آن اتفاق در رختکن کلی به این اتفاق می‌خندیدیم. 
پرتاب کله خوک! نشانه‌ای از تنفر! ما تو را نمی‌بخشیم فیگو، امیدوارم خدا هم تو را نبخشد! فیگو اما بعدها واکنش دیگری نشان داد و گفت: «‌آن شب خیلی ترسیدم چرا که می‌ترسیدم درون بازی چیزی به سمتم پرتاب شود . قسم می‌خورم که کله خوک را ندیدم ، اگر می‌دیدم ، کمی از آن را می‌خوردم و پیش غذایم می ‌شد».
 


به هر شکل رئال مادرید نخستین ال‌ کلاسیکو با فیگو را 2 بر صفر باخت ولی در تاریخ فوتبال، امروز به عنوان یکی از جنجالی ترین انتقال های تاریخ شکل گرفت. فیگو به رئال مادرید پیوست و حضور او در لوس بلانکوس، سرآغاز تبدیل شدن این تیم به یک رئال مادرید کهکشانی بود. با وجود گذشت 21 سال از آن روز، اما هواداران بارسلونا هرگز فیگو را نبخشیده اند. او یک خائن و بزرگترین یهودای تاریخ است که لباس دشمن را پوشید!