احتمال پیشرفت سرطان با مصرف بادام زمینی

سیتوکین های مورد بحث شامل IL-6 و MCP-1 از محرک‌های شناخته شده متاستاز سرطان هستند. افزایش تولید سیتوکین باعث می‌شود که سایر سلول‌های اندوتلیال مولکول‌های چسبندگی سطح سلولی بیشتری ارائه دهند و آنها را برای سلول‌های تومور در گردش جذاب‌تر کرده و در نتیجه متاستاز را به طور بالقوه تحریک نمایند.در مطالعه قبلی، پروفسور «لو گانگ یو» و همکارانش گزارش کردند که PNA در حال گردش در جریان خون به یک زنجیره قند مخصوص متصل می‌شود که عمدتاً در سلول‌های پیش سرطانی و سرطانی ایجاد می‌شود و با پروتئین بزرگ‌تری که در سطح سلول‌های توموری در جریان خون متجلی می‌شود، تعامل می‌یابد.

این تعامل باعث ایجاد تغییراتی در پروتئین بزرگ‌تر شده و در نتیجه مولکول‌های چسبندگی در سطح سلول سرطانی متجلی شده و باعث می‌شود سلول‌های سرطانی محکم‌تر شوند و به رگ‌های خونی اتصال یابند. همچنین به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد تا توده‌های کوچکی ایجاد کنند که بقای سلول‌های سرطانی را در گردش بدن طولانی می‌کند. بسیاری از سرطان‌های اپیتلیال از طریق عبور از طریق جریان خون به سایر اندام‌ها سرایت می‌کنند.
به گفته پروفسور لوگانگ یو: «اگرچه هنوز تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است، اما این مطالعات نشان می‌دهد که مصرف زیاد بادام زمینی توسط بیماران سرطانی ممکن است خطر گسترش متاستاز را افزایش دهد.»

محققان معتقدند این احتمال وجود دارد که PNA در گردش خون، حداقل در سطوح نسبتاً بالایی که اندکی پس از مصرف یک دوز حجیم بادام زمینی یافت می‌شود، می‌تواند تأثیر بیولوژیکی قابل توجهی بر سلول‌های توموری در گردش داشته و احتمال خطر متاستاز را افزایش دهد بنابراین بهتر است بیماران سرطانی از مصرف زیاد یا مکرر بادام زمینی اجتناب کنند.