تنها بازمانده امیر کبیر در خانه سالمندان‌‌‌كرج

او دختر محمد شاه و مهد علیا بود. او در شانزده سالگی به عقد ازدواج امیر در آمد. امیر در این هنگام حدود چهل و سه ساله بوده است. این ازدواج ظاهراً به خواست و اشاره ناصرالدین شاه صورت گرفته است. امیر از نخستین همسر خود «جان جان خانم» که دختر عمویش هم بود، سه فرزند داشت: میرزا احمد خان زاده مشهور به «امیر زاده» و دو دختر که نام یکی از آنها «سلطان خانم» به ثبت رسیده است. عزت الدوله که همان دختر محمد شاه قاجار باشد نیز دو دختر داشت که یکی «تاج الملوک خانم» و دیگری «همدم الملوک» خانم نام داشتند.

نوه امیرکبیر
آنچه از نسل امیرکبیر دراستان البرز شاهد حضورش هستیم دختر" تاج الملوک" یعنی" " قمرالملوک اعتماد قاجار" است.قمرالملوک قاجار متولد سال 1285 هجری قمری است و 107 ساله است و با اطلاعاتی که کسب کرده ایم وی تنها بازمانده دوره قاجار در کشور است .

که آخرین روزهای عمر خود را دریکی از آسایشگاه‌هاي استان البرز سپری مي‌کند؛ او پیش تر در یکی از هتل‌هاي تهران زندگی مي‌کرده؛ تفاوت سبک زندگی شاهانه با آنچه دراین دوران تجربه مي‌کند شاید حرف‌هاي ناگفتی فراوانی داشته باشد؛حضور این بازمانده در البرز دیگر درنگی نمی طلبد و بدون وقت کشی باید رفت...

18 ربیع الاول1434 هجری قمری یکی از روزهای دیماه مصاف با 18 ربیع الاول 1268 هجری قمری تاریخ به قتل رسیدن امیر کبیر در حمام فین کاشان بهترین زمان بود تا سری به نوه مشهورترین صدر اعظم ایران تنها بازمانده از دوره قاجار بزنیم؛ برای دیدار با او باید راهی انتهای شهر کرج جایی نزدیک به کوه‌هاي البرز شویم. او مي‌گوید قمرالملوک دچار فراموشی و هذیان است، بعد از مرگش هم فقط وکیل اش است که کارهایش را عهده دار خواهد بود.سپس شماره ای از وکیل خانوادگی قاجار را مي‌دهد، "آقای علیزاده" میگویند در صورت موافقت ایشان اجازه این ملاقات را داریم.

در نخستین اتاق این آسایشگاه نوه امیرکبیر سکنی گزیده بود، خانم پیر و دوست داشتی که میخواستی ساعت ها کنارش بنشینی و با خاطرات گذشته به سالهای دور سفر کنی؛ اما افسوس که این مجوز را نداشتیم و فقط چند دقیقه اجازه گرفتن عکس وجود داشت.
او نه یک شاهزاده خانم با لباس‌هاي فاخر بود و نه همچون پدربزرگش جبه برتن داشت،او یک دوشیزه خانم با لباس هایی معمولی، مثل بقیه انسانها بود... در سیمایش رگه هایی از اجدادش به چشم مي‌آمد و خوش سر و زبان بود.

مدیرآسایشگاه ابتدا قمرالملوک را توجیه کرد و گفت:" برای بزرگداشت پدر بزرگ ات قرار است گزارشی تهیه کنند و میخواهند از شما عکس بگیرند." او هم با کلام دلنشین خود ابراز رضایت کرد و گفت: "خوب عکس بگیرید..." این عکس بگیریدش بدجور صدراعظمانه بود!! عکاس از راه رسید و عکس‌هاي خود را از آخرین بازمانده امیرکبیردر تاریخ به ثبت رساند؛ قمرالملوک بسیار خوش مشرب و دوست داشتنی بود و مدام از ما سوال میپرسید..به او مي‌گفتند زیاد صحبت نکند مي‌گفت: " من کی روزش حرف زدم که شب اش بخواهم حرف بزنم"!! او تشخیص نمی داد الان روز است یا شب !!

شعرهایی را پراکنده زمزمه مي‌کرد که حاکی از یاس و ناامیدی بود او مي‌گفت زندگی کرده و دیگر به آخر خط رسیده است.. اما پشت چشمانش حرف‌هاي ناگفته فراوانی موج مي‌زد که شاید مجال بیانش نبود...او هنوز سرزنده بود؛ شوق و امید به زندگی در چشمانش خودنمایی مي‌کرد. بیشتر مراوداتمان حول محور ژست گرفتن‌هاي قمرالملوک برای ثبت لحظه‌هاي ماندگار گذشت...حالت دست و پنجه هایش نشان مي‌داد که زندگی مرفه ای را داشته و اکنون روزگار او را به این آسایشگاه کشانده است..آنطور که عنوان مي‌شد بستگانش در خارج از کشور هستند و او در اینجا غریب است.

مدیرآسایشگاه در شرح حال نوه امیرکبیر گفت: او به بیماری وسواس دچار است و گذشته مرفه اش اکنون زندگی در اینجا را برایش کمی دشوار ساخته ؛ تجربیات و سبک زندگی پیشین او با اکنون زمین تا آسمان متفاوت است؛ او روزی موزییسن بوده، عادت به پوشیدن لباس‌هاي آنتیک و شیک داشته است، حمامش هم مجلل و با تشریفات بوده دراینجا حتی برای استحمام نیز مقاومت مي‌کند زیرا زندگی که قبلاً داشته بسیار با آنچه اینجا تجربه مي‌کند فرق دارد. او حتی مدتی هم در یکی از هتل‌هاي تهران زندگی مي‌کرده و در نهایت تصمیم گرفته مي‌شود که به کرج کوچ کند و روزهای پایانی عمرش را دراینجا بگذراند.

در پایان بایدگفت: قمر الملوک قاجار نوه صدر اعظم ایران که اقدامات پدربزرگ ات امروز بر صفحه کتاب قطور تاریخ این کشور از دوران قاجار یادگار مانده، گرچه تو در ماه‌هاي پایانی عمرت بسرمی بری و همه چیز را به ظاهر فراموش کرده‌ای، اما یک تاریخ و یک نسل هستند که از اقدامات پدربزرگ ات به نیکی یاد مي‌کنند.آری اقدامات مردان بزرگ تاریخ این کشورهیچ گاه از حافظه تاریخ این مرز و بوم پاک نخواهد شد.