جوش بدن شاید نشانه سرطان باشد

گروه علمی:سرطان یکی از غم انگیزترین بیماری‌هایی است که فرآیند تشخیص تا درمان آن می‌تواند بسیار طولانی بوده و باعث آسیب روانی به بیمار و خانواده وی شود. فراتر از آن، سرطان در خردسالان می‌تواند دردناک‌ترین تجربه یک خانواده باشد. خانواده همیلتون که اهل لیورپول هستند، شاهد بروز جوش در پای پسر ۳ ساله خود بودند. در این زمان این کودک از بالا و پایین شدن درجه حرارت و لنگیدن مکرر رنج می‌برد. با بررسی‌های بیشتر والدین این کودک شاهد بروز جوش در مچ و بروز دانه‌های ریز و کبود در پای او بودند.

جوش بدن شاید نشانه سرطان باشد
با مشاهده این علائم آن‌ها به پزشک عمومی مراجعه کردند. پزشک اقدام به بستری کودک در بیمارستان و انجام چندین آزمایش خون کرد. متخصصان بیماری این کودک را لوکمیا یا سرطان خون تشخیص دادند. با تشخیص سرطان، روند شیمی درمانی کودک آغاز شد.

داستان این خانواده ممکن است برای افراد زیادی رخ دهد. سرطان خون یکی از سرطان‌های رایج در جهان است. برآورد می‌شود سالانه ۳۰۰ هزار نفر به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند که معادل ۲.۸ درصد تمامی انواع سرطان هاست.جوش‌هایی که خانواده در پای کودک تشخیص داده بودند در علم پزشکی پتشی (Petechia) خوانده می‌شود که به دلیل وجود اختلالات و نارسایی‌ها در انعقاد خون بروز می‌کند و به صورت خون ریزی زیرپوستی و کبودشدگی مخاط خود را نشان می‌دهد.

در این حالت، مویرگ‌های خونی زیر پوست دچار پارگی می‌شوند. همین موضوع منجر به بروز لکه‌های قرمز، بنفش، و یا قهوه‌ای در پوست می‌شود. همزمان با پیشرفت سرطان خون و تکثیر گلبول‌های سفید غیرطبیعی، در روند تولید پلاکت‌ها اختلال ایجاد می‌شود که این امر بدان معناست که بیمار در برابر عفونت آسیب پذیر می‌شود.

دانشمندان می‌گویند شمار ناکافی سلول‌های خونی سالم می‌تواند باعث بروز طیف گسترده‌ای از مشکلات پوستی از جمله سهولت در کبودی، رنگ پریده شدن پوست، و سهولت در بروز خون ریزی در این بیماران شود.
در کنار مشکلات پوستی، علائم دیگری که می‌تواند نشان دهنده بروز سرطان خون باشد شامل موارد ذیل می‌شود:
۱- تب یا لرز
۲- بی حالی و ضعف دائمی
۳- عفونت شدید و یا ابتلا مکرر به عفونت
۴- کاهش وزن بی دلیل
۵- تورم گره‌های لنفاوی، بزرگ شدن کبد یا طحال
۶- خونریزی مکرر از بینی
۷- تعریق شدید به ویژه تعریق شبانه
۸- درد استخوان یا حساسیت استخوانی
با مشاهده علائم بالا مراجعه به پزشک عمومی ضروری است. پزشک عمومی می‌تواند پس از معاینه و تشخیص ابتدایی، در صورت نیاز فرد را به پزشک متخصص برای طی کردن فرآیند درمان ارجاع دهد.