نیمکت نوستالژیک ایران مقابل کره جنوبی

 تیم ملی ایران در چهارمین بازی خود در دور نهایی مقدماتی جام جهانی 2021 در ورزشگاه آزادی تهران به مصاف کره جنوبی خواهد رفت. ایران با 9 امتیاز صدرنشین گروه A و کره جنوبی با 7 امتیاز، پایین تر ایران دوم است. به این ترتیب حساس ترین بازی این گروه را روز سه شنبه شاهد خواهیم بود؛ جایی که تیم برنده می تواند جایگاه خود برای صعود را مستحکم کند.
 
فارغ از رقابت و نفرات داخل زمین، روی نیمکت تیم ملی ایران دو چهره آشنا برای کره ای ها حضور دارند؛ چهره هایی که در تقابل های ایران – کره جنوبی جای به خصوصی دارند.
کریم باقری، یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی در بازی با کره جنوبی است که فوتبالدوستان قدیمی این کشور به خوبی او را به یاد دارند. شلیک سهمگین کریم باقری در یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا 2000 اگرچه در پایان به پیروزی ایران منجر نشد اما یکی از زیباترین گل های دریافتی تاریخ فوتبال کره جنوبی بود؛ کریم که در آن دوران در اوج آمادگی به سر می برد از وسط زمین اقدام به باز کردن دروازه کره ای ها در دیداری کرد که تیم ملی با نتیجه 2-1 آن را به حریف واگذار کرد. 
این تنها خاطره کره ای ها از کریم باقری نیست؛ این چهره شناخته شده فوتبال ایران در جریان بازی تاریخی 6-2 ایران – کره، یکی از اعضای تیم ملی بود. کریم باقری در آن دیدار یکی از 6 گل ایران را هم به ثمر رساند تا سهمی در برد تاریخی ملی پوشان داشته باشد. به این ترتیب حضور باقری روی نیمکت تیم ملی ایران در بازی سه شنبه می تواند تداعی کننده یکی از تلخ ترین روزهای فوتبال کره برای فوتبالدوستان این کشور باشد که هنوز هم از یادها نرفته است.
 

گلی که وحید هاشمیان در ثانیه های پایانی بازی با کره در خانه این تیم به ثمر رساند، موجبات صعود ایران به جام ملت ها را در اوج ناامیدی فراهم کرد.
 
یک چهره ویژه دیگر هم روی نیمکت تیم ملی در بازی با کره جنوبی حضور دارد؛ وحید هاشمیان، مهاجم اسبق فوتبال ایران که گل های حساسی را در مقاطع مختلف به ثمر رسانده است. یکی از این گل ها را وحید در دقیقه 3+90 بازی ایران – کره جنوبی در مقدماتی جام ملت های آسیا به ثمر رساند؛ جایی که تیم ملی بعد از تساوی خانگی مقابل سوریه اگر از کره شکست می خورد، از صعود باز می ماند. تا آخرین ثانیه ها، کره جنوبی با یک گل از ایران پیش بود اما هاشمیان با یک ضربه فراموش نشدنی کار را به تساوی کشاند.
 
هاشمیان سال ها پیش در وب سایت شخصی خود در مورد این گل نوشته بود:
بازی رو به اتمام بود که مهدی مهدوی‌کیا توپ را در میانه میدان تصاحب کرد. این می‌توانست آخرین حمله ما باشد. بازی در وقت‌های تلف‌شده دنبال می‌شد. مهدی در آن لحظه بسیار هوشمندانه عمل کرد. اگر می‌خواست پاس عرضی بدهد و بازی با پاسکاری ادامه پیدا کند، وقت بازی تمام می‌شد. او توپ را پشت دفاع حریف انداخت. مدافع کره‌ای زمانی که داشت به سمت توپ می‌رفت، دید که من درحال نزدیک شدن به او از سمت راست هستم.
این موضوع در زمان کوتاهی اتفاق افتاد و من می‌دانستم که او دیگر زمانی ندارد که بخواهد بازهم موقعیت من را ببیند. بنابراین تغییر جهت دادم و حدس می‌زدم که بخواهد توپ را کنترل کند. بنابراین بدنم را بین او و توپ قرار دادم و خیلی سریع و کوتاه نگاهی به دروازه انداختم. در آن لحظه به نظرم کوتاه‌ترین و بهترین راه یک ضربه چیپ از بالای سر دروازه‌بان بود. هرچند می‌دانستم ریسک‌اش بالاست و احتمال دارد توپ وارد دروازه نشود، اما باید در نظر می‌گرفتم که دیگر زمانی باقی نمانده بود. به همین خاطر ضربه را زدم و ... گل! همه این فعل و انفعالات در زمان کوتاهی انجام شد.