گروه علم وفناوری: محققان فسیل سگی را یافتهاند که میگویند ۱۲ هزار سال پیش در آمریکای مرکزی همراه انسان زندگی میکرده است.
این تکه بقایای استخوان که متعلق به ناحیه فک دهان یک سگ است در حفاریهای دیرینهشناسی در ناکاوم در شمال شرقی کاستاریکا یافت شده است.حفاریها در این ناحیه از دهه ۱۹۹۰ در این ناحیه آغاز شد و تا کنون بقایای یک اسب عظیمالجثه، یک گورخر، یک آرمادیلوی غولپیکر و یک ماستودون (از اجداد فیلهای امروزی) پیدا شده است.
پژوهشگران نخست تصور میکردند این تکه استخوان فک مربوط به جمجمه یک کایوت (گرگ صحرایی آمریکای شمالی) باشد. گیلرمو وارگاس، محقق کاستاریکایی، در این خصوص میگوید: «بعد ما فکر کردیم که وجود یک کایوت در عصر پلیستوسن پسین در ۱۲ هزار سال پیش خیلی عجیب است چرا که بنابر شواهد این جانوران تنها در قرن بیستم وارد کاستاریکا شدهاند. وقتی شروع کردیم به بررسی استخوانها دریافتیم که این میتواند یک سگ باشد و سرانجام اسکن کامپیوتری نشان داد که این سگ ۱۲ هزار سال پیش در کاستکاریکا همراه انسان زندگی میکرده است.»
تحقیق بر روی دندانهای این سگ نشان میدهد که باقیمانده غذای انسان را میخورده است. به گفته وارگاس، دندانهای سگها طوری تکامل نیافتهاند که ضامن بقای آنها به صورت وحشی در طبیعت باشند. در واقع دندانهای کایوت تیز هستند، اما دندانهای این فک آن تیزی را ندارند.محققان میگویند این نمونه فسیلی میتواند قدیمیترین مدرک از حضور سگها در قاره آمریکا باشد.وارگاس میگوید: «این سگ طعمههای بزرگ را در کنار صاحبش شکار میکرده است. نمونه دندانهایی که در دست داریم این را نشان میدهد.»
دانشمندان معتقدند انسانها در آخرین عصر یخبندان بزرگ از طریق تنگه برینگ در سیبری و از ناحیه آلاسکا به قاره آمریکا مهاجرت کردهاند. رائول والادز، زیست شناس و متخصص باغ وحش در دانشگاه ملی مکزیک، میگوید: «اولین سگهای اهلی حدود ۱۵ هزار سال پیش وارد قاره آمریکا شدند و در واقع این قضیه محصول مهاجران آسیایی به آمریکا از طریق تنگه برینگ بود.»
او اضافه کرد: «هیچگاه سگهای اهلی بدون صاحبانشان وجود نداشتهاند.» حضور انسانها در عصر پلیستوسن در مکزیک، شیلی و پاتاگونیا ثابت شده بود اما تا کنون شاهدی که ثابت کند انسانها در آمریکای مرکزی هم زندگی میکردهاند دیده نشده بود.قدیمیترین بقایای تایید شده سگها تا به امروز در آلاسکا پیدا شده است و قدمت آن به ۱۰ هزار و ۱۵۰ سال پیش میرسد. اگر ثابت شود که فک متعلق به یک سگ بوده، که این نکته باید به تایید ژورنالهای تخصصی زمینه دیرینهشناسی برسد، آنگاه میتوان آن را به عنوان قدیمیترین سگ آمریکای مرکزی به رسمیت شناخت.
دانشگاه آکسفورد پیشنهاد کرده است که برای تعیین اطلاعات ژنتیکی بیشتر در مورد این حیوان و عمر آن، آزمایشهای دیانای و کربن روی نمونه انجام شود. این فسیل در حال حاضر در موزه ملی کاستاریکا نگهداری می شود.محققان میگویند کشف سگ میتواند حضور انسان در ناحیه کاستاریکای کنونی را به دورهای بسیار عقبتر ببرد.
وارگاس میگوید: «این به ما نشان میدهد جوامعی وجود داشتند که میتوانستند سگها را نگهداری کنند و از روی میل این کار را انجام دهند، مازاد غذا داشتند. همینطور بیان میکند که این سگها از نژاد سگهای جنگجو نبودند که بتوانند باعث آسیب شوند.»