گروه اقتصادی: بیش از سه سال است که اقتصاد ایران به واسطه فشارهای حداکثری آمریکا و همپیمانانش در دستانداز افتاده و همین رویکرد بینالمللی در قبال ما، مسیر رشد اقتصادی را با چالشهای جدی روبرو کرده است.اینکه تا پایان سال ۱۴۰۰ و با وجود ویروس کرونا که همچنان در کشور در حال تاخت و تاز است بتوان، به رشد اقتصادی رسید، پرسشی است که ذهنها را به خود معطوف کرده است؟
روح الله ایزدخواه، عضو کمیسیون صنایع مجلس در این باره گفت: اینکه تا پایان اسفند ۱۴۰۰ به رشد اقتصادی برسیم کاملاً شدنی است. متاسفانه در دولت قبل، کارهایی که میتوانست ما را به این نقطه برساند، نیفتاد، اما اکنون اگر ظرفیتهای تولید خود را افزایش دهیم حتماً از حرکت لاکپشتی در حوزه صادرات خارج میشویم.وی افزود: چندصد میلیون جمعیت کشورهای همسایه ایران است، اما، چون دست مردم در حوزه صادرات باز نیست نتوانستیم به توفیقاتی در این رابطه برسیم.
این نماینده تهران تصریح کرد: باعث تاسف است که صادرکنندگان کشور را به خاک سیاه نشاندیم. چوب لای چرخ آنها گذاشتند آن هم با بهانههای مختلف؛ یک روز برای رفع تعهد ارزی و روز دیگر سر مجوز و دخالتهای دولت که روزانه شده است.ایزدخواه اظهار داشت: شرایط اقتصادی کشور جنگی است، اما هنوز نقش مردم نادیده گرفته میشود. دولتمردان یک بار نقش مردم را ویژه ببینند تا اثراتش بر همگان مشخص شود. دولت نمیتواند از عراق پول برق و گاز صادراتی را بگیرد، اما با اطلاعاتی که ما داریم بخش خصوصی رقم بالای صادرات خود به این کشور را گرفته است.
عضو کمیسیون صنایع مجلس یادآور شد: اینکه چطور ظرفیت مردمی را پای کار بیاوریم، طرحی است که انشاالله با کمک مجلس و دولت به نتیجه برسد. برای رسیدن به این مهم، اول باید اراده دولتی باشد و سپس امضاهای طلایی حذف شوند.
وی در پاسخ به اینکه دولت اولویت اول کشور را قطع زنجیره کرونا دانسته و با این رویکرد، رشد اقتصادی در سال جاری میتواند رقم بخورد؟ گفت: بسیاری از کارها به موازات هم است، یعنی قرار نیست کار اقتصاد به خاطر واکسیناسیون عمومی تعطیل شود. اینکه میبینیم دولت گیج است به خاطر این است که حاضر نیست کار را به مردم بسپارد. دولت باید انحصارطلبی و خودکامگی را کنار بگذارد. اکنون در بازارچههای مرزی، مردم بدون توجه به تحریمها در حال تعامل و کار اقتصادی هستند؛ پس میتوانیم به رشد اقتصادی برسیم حتی با وجود کرونا. متاسفانه تفکر روی کار آمدن تکنوکراتها که به ۳۰ سال پیش برمیگردد، کار اقتصاد ما را به اینجا کشانده است.