تاثیر «ارتعاش درمانی» در بهبود مبتلایان ام اس

گروه علمی: یک مطالعه آزمایشی جدید گزارش می دهد که بیماران مبتلا به ام اس اگر به طور منظم تحت ارتعاش قرار گیرند، ممکن است بتوانند واضح تر فکر کرده و راحت تر حرکت نمایند.بر اساس یافته‌های اخیر محققان دانشگاه ایالتی جورجیا آمریکا، گروه کوچکی از بیماران مبتلا به ام‌اس که تحت ارتعاش درمانی (ویبریشن تراپی) قرار گرفتند، در تصمیم‌گیری، پردازش اطلاعات، توجه و حافظه عملکرد بهتری داشتند.

آن‌ها همچنین توانستند سریع‌تر راه بروند و کیفیت زندگی شأن هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی پس از درمان بهبود یافته بود.ارتعاش درمانی شامل ایستادن بر روی سکویی است که به سرعت تکان می‌خورد. ارتعاشات سریع ماهیچه‌ها را مجبور می‌کند که ده‌ها بار در هر ثانیه منقبض و شل شوند، حتی اگر به نظر می‌رسد که فرد منفعلانه در آنجا ایستاده است.

«فنگ یانگ»، محقق ارشد این مطالعه، گفت: «تحریک مکانیکی بسیار جزئی است. فرد به سختی می‌تواند آن را احساس کند، زیرا حرکت بسیار اندک و ۱ تا ۲ میلی متر است، اما بسیار سریع حرکت می‌کند.»محققان این نوع درمان را به‌عنوان یک فیزیوتراپی بالقوه مفید برای بیماران ام‌اس، قربانیان سکته مغزی و افراد مبتلا به آسیب‌های نخاعی یا سایر اختلالات حرکتی مورد بررسی قرار دادند.مطالعات نشان داده اند که ارتعاش درمانی می‌تواند قدرت، تعادل و انعطاف پذیری افراد مبتلا به ام اس را بهبود بخشد.

محققان همچنین معتقدند که در توانایی‌های ذهنی بیماران نیز بهبود حاصل شده است.برای آزمایش این احتمال، محققان ۱۸ بزرگسال مبتلا به ام اس را به خدمت گرفتند و نیمی از آن‌ها را به طور تصادفی سه بار در هفته به مدت شش هفته تحت تمرین ارتعاشی قرار دادند.در پایان دوره مطالعه، بیماران به طور متوسط ۱۶ درصد در آزمون‌های پردازش اطلاعات و توجه، ۱۳ درصد در تست‌های برنامه ریزی و سازماندهی و ۴۵ درصد در حافظه بهبود داشتند.

یانگ می‌گوید: «مطالعات زیادی وجود دارد که گزارش کرده‌اند تمرینات ورزشی منظم یا فعالیت بدنی منظم می‌تواند باعث حفظ یا حتی بهبود قدرت شناختی شود. ما فکر می‌کنیم که تمرین ارتعاشی به عنوان یک نوع تمرین ورزشی می‌تواند قدرت شناختی را نیز بهبود بخشد.»محققان در حال برنامه‌ریزی آزمایش‌های بزرگ‌تری هستند که برای تأیید این یافته‌های اولیه مورد نیاز است.