گروه سیاسی: روزنامه خراسان نوشت: گفته شده تا ۷۲ ساعت پس از وقوع یک زلزله، زمان طلایی برای حداکثر زنده یابی از زیرآوارماندگان است و هر چه این ساعات بیشتر میشود احتمال زنده ماندن هم کمتر. در مذاکرات بین المللی این ساعات طلایی بالعکس است یعنی طرفین هر میز مذاکرهای بعد از تعیین زمان مذاکره، سعی دارند تا آخرین روزها و ساعات نزدیک به مذاکره، هرچه میتوانند دست خود را از ابزارهای مذاکراتی پر کنند تا پشت میز گفتگوها بتوانند آن ابزارها را به امتیاز برای خود بدل سازند. دقیقا دو هفته دیگر، ۸ آذر است و طبق قرار قبلی، مذاکره کنندگان ارشد ایران و ۱+۴ به صورت مستقیم و مذاکره کننده آمریکا به صورت غیرمستقیم و از طریق ۱+۴ به وین میآیند. این دوهفته زمان طلایی این مذاکرات هستند و همه طرفها به ویژه ایران و آمریکا سعی دارند تا میتوانند از این زمان برای پر کردن دست خود استفاده کنند و از ابزارهای کسب شده برای یافتن امتیاز از میان آوار برجام و مذاکرات قبلی وین سود ببرند. مثلا رابرت مالی مسئول ایران در وزارت خارجه آمریکا به تازگی در تور منطقهای خود تلاش کرد تا این پیام را به ایران منتقل کند که در روند مذاکرات جدید، آمریکا ماموریت دارد تا نگرانیهای کشورهای عربی منطقه خلیج فارس راجع به ایران را دنبال کند و به نوعی رویکرد مذاکراتی آمریکا را به روندهای منطقهای پیوند بزند از سوی دیگر او به سرزمینهای اشغالی نیز سفر داشته تا پیام قاطعی برای ایران و همراهی رژیم صهیونیستی با آمریکا را نمایش دهد.
در بخش غیردیپلماتیک نیز برخی مقامات آمریکایی به طعنه از وجود گزینههای دیگر سخن میگویند و در جایی که نمیخواهند خودشان به صراحت ایران را تهدید نظامی کنند، عناصر اسرائیلی را جلو میاندازند تا مثلا در حوزه فضاسازی برای خود از ابزار تهدیدات این رژیم هم بهره برده باشند. در کنار این همراه سازی عربی و عبری و تهدیدات صریح و پنهان، با در لفظ انداختن عباراتی همچون «توافق موقت» سعی میکنند خود را حامی مذاکرات و دارای طرح نو برای خروج از بن بست نشان دهند تا در صورت هر شکست احتمالی، ایران متهم میدان لقب بگیرد. همه اینها در کنار فشارهای حقوق بشری به تهران که نشانه هایش را در قطعنامه مجمع عمومی و بیانیه شورای حقوق بشر سازمان ملل و برگزاری دادگاه نمایشی آبان ۹۸ در لندن شاهد بودیم تلاش دارند تا موضع خود را در مذاکرات ۲۹ نوامبر قوی نشان دهند.
در سوی مقابل، اما ایران به اقدامات فنی هستهای خود که دو سال و نیم قبل آغاز کرده و یک سال است شدت بخشیده ادامه میدهد تا جایی که بدون نظارت فراپادمانی ۲۲ دوربین آژانس بینالمللی انرژی اتمی و بازرسان این نهاد، توانسته است بیش از ۲۱۰ کیلو uf۶ با غنای ۲۰ درصد و بیش از ۲۵ کیلو UF۶ با غنای ۶۰ درصد تولید کند و ظرفیت غنی سازی را به بیشترین حد از زمان غنی سازی در ایران، یعنی ۱۶ هزار سو برساند. همچنین براساس گزارش برجامی اخیر آژانس، کارخانه ساخت فلز اورانیوم ایران در اصفهان نیز آماده بهره برداری است و همه اینها نشان میدهد ایران اگر اراده کند در آستانه ایجاد یک نگرانی بزرگ امنیتی برای اروپا و آمریکا خواهد بود. جمهوری اسلامی در کنار اقدامات فنی خود با دادن اجازه به رافائل گروسی مدیرکل آژانس که در هفتههای اخیر مواضع غیر سازندهای علیه تهران داشت، به نوعی بازی چماق و هویج را اجرا کرده و در کنار چماق پیشرفت سریع هستهای خود، هویج راه دادن گروسی به تهران را در آستانه نشست فصلی آژانس به اجرا گذاشته است. همچنین استدلال منطقی ایران مبنی بر این که آمریکا طرف برهم زننده برجام بوده است و اروپاییها با دنباله روی از واشنگتن به شکست برجام کمک کرده اند، در کنار صبر یک ساله ایران که نشانه روشنی از تمایل تهران به حفظ توافق هستهای است، مهمترین برگ برنده مذاکراتی ما در کنار ابزارهایی است که پیشرفت برق آسای صنعت هستهای برای کشورمان به دست آورده که باید توسط مذاکره کنندگان ایرانی به خوبی استفاده شود.
طرفهای مقابل میدانند ایران دیگر به راحتی وعدههای آنها و حواله کردن اقدامات به بعد از انجام تعهدات هستهای خود را قبول نمیکند و شرایط منطقه و جهان و درگیریهای سیاسی و اقتصادی میان کشورهای بزرگ و صنعتی هم نشان از تغییرات بزرگی است که اجماع سازی ایالات متحده را آن چنان که در دهه ۹۰ شمسی میتوانست اجرا کند، بسیار سخت کرده است بنابراین یک راه مهم، برد- برد و کم هزینه بیشتر ندارد و آن پایان دادن به رفتارهای غیراصولی که تنها وقت همه را تلف میکند و التزام واقعی به لغو تمام تحریمها در چارچوب برجام است.
روزهای پیش رو همزمان با طلایی بودن از جهت قدرت بخشی به ابزارهای دیپلماتیک ما میتواند خطرناک، از جهت افتادن در دامهایی باشد که محورهای ضد ایرانی همچون تندروهای آمریکایی، صهیونیستها و سعودیها چیده اند. به نظر میرسد تیم مذاکراتی ایران که همچنان در حال کامل شدن است و خبرهای جدید رسیده از ترکیب، نشانههای خوبی از حضور افراد متبحر دارد، باید با دقت کامل مراقبت کند تا ضمن توجه به دامهای دیپلماتیک و بازیهایی همچون پلیس خوب و بد در میان ۱+۴ و آمریکا با توجه به این نکته که در ارائه طرحها و پیشنهادهای خود کاملا محاسبه شده و با در نظر گرفتن جلوگیری از اجماع سازی رقیب گام بردارد، از قبول وعدههایی که امکان عملیاتی شدن نداشته و تنها به شکست مذاکرات به هزینه ایران میانجامد، پرهیز کند. بهترین راه برای دور زدن چنین حقهای، داشتن شاخصهای قابل اندازه گیری و راستی آزمایی است که با توجه به تجربه برجام، پیش روی ما قرار دارند.