دانشمندان در فکر مبارزه جدی با یک ابر میکروب

کلستریدیوم دیفیسل یک باکتری گونه از باکتری‌های گرم مثبت و اسپور دار و یکی از علل عفونت‌های روده‌ای بیمارستانی است. کلستریدیوم دیفیسل از طریق مسیر مدفوعی-دهانی منتشر می‌شود و انتقال بیمار به بیمار در آن مشاهده می‌شود.

حال زیست‌شناسان "دانشگاه تگزاس اِی‌اَنداِم" و "کالج پزشکی بیلور" با هدف مقابله با این مشکل با یکدیگر همکاری کرده‌اند و قصد دارند دریابند چه چیزی بیماران را مستعد ابتلا به آن می‌کند.مطالعات قبلی نشان داده است که عفونت کلستریدیوم دیفیسیل با فراوانی بالای اسیدهای صفراوی ثانویه که برای کلستریدیوم دیفیسیل در محیط‌های آزمایشگاهی سمی هستند، ارتباط قوی دارد. این مولکول‌های کوچک توسط یک میکروبیوم روده سالم حاصل از اسیدهای صفراوی اولیه که در کبد سنتز می‌شوند، تولید می‌شوند.

"جوزف سورگ"(Joseph Sorg) زیست شناس دانشگاه ای اند ام تگزاس می‌گوید که دانشمندان مدت‌هاست این مولکول‌های کوچک را به عنوان محافظان کلیدی در جلوگیری از عفونت کلستریدیوم دیفیسیل شناخته‌اند.محققان در حال تلاش برای توسعه روش‌های درمانی پروبیوتیک برای بیماران مبتلا به کلستریدیوم دیفیسیل هستند. طی این مطالعه محققان آزمایشاتی را بر روی موش‌های عاری از میکروب که با یک گونه باکتری شناخته شده که در تولید اسید صفراوی ثانویه نقش دارد، کلونیزه شده بودند و به شدت با محیط حفاظت شده کلستریدیوم دیفیسیل مرتبط بود، آغاز کردند. به عنوان یک اقدام کنترلی اضافی، محققان یک موش جهش یافته را که به دلیل ناتوانی‌اش در سنتز یک گروه اصلی از اسیدهای صفراوی با آن موش‌ها متمایز بودند را نیز مود بررسی قرار دادند.

سورگ گفت: در کمال تعجب متوجه شدیم که موش‌های کلونیزه شده با میکروب‌هایی مانند C. scindens، C. hiranonis یا C. leptum از خود در برابر بیماری کلستریدیوم دیفیسیل ​محافظت می‌کنند اما اسیدهای صفراوی ثانویه تولید نمی‌کنند.