گروه بین الملل:در ادامه سقوط اقتصادی لبنان صدها سگ و گربه بدون سرپرست و سرپناه آواره خیابانها شده اند.
تعداد زیادی از فعالان لبنانی حقوق حیوانات در رسانههای اجتماعی ابزار نارضایتی کرده و میگویند که گربهها و سگهای لبنان "اصلا حال شان خوب نیست". این فعالان اشاره میکنند که وضعیت غیر قابل تحمل شده و هیچ راه حلی برای نجات حیوانات وجود ندارد مگر آن که بتوان آنان را از طریق انجمنهای خیریههای بین المللی از کشوری، چون لبنان آکنده از مشکلات سیاسی، انسانی و اقتصادی خارج کرد".
"نحفاوی" فعال حقوق حیوانات به "المانیتور" میگوید:"پیش از انقلاب ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ و پیش از آن که مردم لبنان با آشفتگی اقتصادی، گرسنگی و بیکاری دست و پنجه نرم کنند نیز حقوق حیوانات از کمبودها رنج میبرد و در وضعیت خوبی قرار نداشت. گربهها و سگهای ولگرد زیاد بودند حتی شهرداریهای مربوطه هم برخلاف شهرداریهای کشورهای پیشرفته نقش خود را ایفا نکردند. آنان برای جلوگیری از تولید مثل حیوانات، نرها و مادهها را عقیم نکردند و این امر منجر به ایجاد بحران در خیابانهای مناطقی شد که این حیوانات در آن زندگی میکنند. اکثر این حیوانات یا با خودروها برخورد کرده یا از سوء تغذیه و مسمومیت غذایی و بیماریهای مسری رنج برند".
در موضوع کشتار حیوانات ولگرد در سال ۲۰۱۷ میلادی اعضای گردان بهداشت شهرداری "غبیری" در جنوب بیروت به بهانه شکایت مردم و حفظ امنیت شهروندان سگهای ولگرد را با استفاده از سم کشتند.
نحفاوی میگوید:"کشتن حیوانات در خیابانها هنوز رایج است و چنین حوادثی هر از چند گاهی اتفاق میافتد به ویژه با افزایش تعداد حیوانات خانگی که از خانهها به بیرون پرتاب میشوند".
خبرنگار "المانیتور" تلاش کرد تا با مسئولان برخی شهرداریها که پیشتر اقدامات خطرناکی را علیه حیوانات انجام داده بودند ارتباط برقرار کند، اما همه آنان از پاسخگویی طفره رفتند و برخی از آنان مدعی شدند که مشغول شرکت در جلسات هستند یا اطلاعات تازهای ندارند. هم چنین، "المانیتور" با شهرداری طرابلس در شمال لبنان تماس گرفت. شهردار ماهها پیش به شبکه "المنار" گفته بود که مجبور شد به روش سنتی خلاص شدن از سگها بازگردد، اما پس از آن که مخالفان در مورد نارضایتی شان از این طرح صحبت کردند او عذرخواهی کرد و گفت منتظر راه حلهای دیگری است.
آمار رسمی از تعداد حیوانات خانگی رها شده در خیابانهای لبنان وجود ندارد. پیش از سال ۲۰۱۹ میلادی، این میزان بین ۴۰ تا ۵۰ هزار سگ بود. در سال ۲۰۲۰ میلادی، با شروع کرونا، اما صدها نفر حیوانات خانگی خود را به دلیل ترس از انتقال ویروس کرونا ترک کردند.
این تعداد در سال ۲۰۲۱ میلادی چندین برابر شد و اکنون تماسهای زیادی با سازمان دیده بان حیوانات در لبنان صورت میگیرد در حدود ۲۰ تماس در روز که بیشتر به دلیل بدتر شدن وضعیت اقتصادی و افزایش هزینههای غذا دادن به حیوانات خانگی یا هزینه بالای درمان آنان بوده اند.
واقعیت آن است که انجمنها نمیتوانند راه حل ریشهای برای این پدیده پیدا کنند و به نجات بیشترین تعداد ممکن از حیوانات خانگی کمک میکنند و به آنان پناه میدهند و اولویت با سگهایی است که بیشتر در معرض آزار و کشتار در خیابان قرار دارند.
در ماده ۱۲ قانون لبنان آمده است: "وزارت کشاورزی دستورالعملهایی را برای مدیریت جمعیت سگهای ولگرد از جمله روش قابل قبول کنترل باروری، مشاهده بیماری هاری و تامین حداقل استانداردها برای تهیه پناهگاه و اقدامات کنترل بیماری را در نظر میگیرد و شهرداریها موظف هستند بر اساس بخشنامههای وزارتخانه برای حیوانات ولگرد برنامه مدیریتی تهیه و اجرا کنند".
پروژههایی بین انجمنها و شهرداریهای لبنان در حال انجام هستند، اما برای پوشش هزینه ایجاد پناهگاهها و عقیم سازی تمام سگهای ولگرد به بودجهای ۱.۶ میلیون دلاری نیاز است. هم چنین، ساخت یک مرکز اورژانس برای رسیدگی به موارد بحرانی نیز موضوع دیگری است. شهرداریها آمادگی خود را برای همکاری نشان داده اند، اما بودجه مشخصی ندارند.
در ماده ۱۲ نیز آمده است که شهرداریها باید وضعیت سگهای ولگرد را تنظیم کنند که در همه جای دنیا وجود دارد و به موجب آن شهرداریها باید با همکاری وزارت کشاورزی، زمینی را که به عنوان پناهگاه حیوانات طراحی شده است اختصاص دهند. سپس وزارتخانه با کمک دامپزشکان دارو و واکسنهای مورد نیاز را تهیه میکند و حیوانات عقیم میشوند تا تولید مثل نکنند.
دکتر "دانا ابوحسن" فعال حقوق حیوانات بهانههای مقامهای دولتی را رد میکند و میگوید: "افزایش نرخ بیکاری، گرانی و کمبود مداوم مواد غذایی از عواملی هستند که در افزایش رها شدن حیوانات نقش داشته اند. بیشتر غذاها وارداتی هستند و قیمت آن به دلار است. قیمتها افزایش نیافته اند بلکه این واحد پول ملی لبنان است که در برابر دلار هر هفته در حال تغییر و نوسان است. یک کیسه غذای سگ که برای یک ماه کافی باشد حدود ۲۲ دلار قیمت دارد این در حالی است که حداقل دستمزد فردی شاغل در لبنان در حال حاضر ماهی ۷۰ دلار است.
دکتر حسن که پناهگاهی در منطقه حمانا در شرق لبنان با ۵۵۰ سگ دارد میگوید:"سگهای خود را هرگز در خیابان رها نکنید ممکن است راه حلی برای مشکل غذا وجود داشته باشد. میتوانید غذای حیوانی خود را با مقداری از غذای خود مانند سبزیجات آب پز یا تکههای بسیار ریز گوشت و مرغ مخلوط کنید، اما پیش از افزودن نمک و شکر. سپس آن را به غذای حیوانی اضافه کنید از طرفی هم سگ و گربه غذای سالم خواهند خورد و از طرف دیگر شما هر ماه یک کیسه غذا صرفه جویی میکنید".بحران بزرگ، مربوط به مراقبتهای پزشکی از این حیوانات چه در خانه و چه در خیابان است. بسیاری از افرادی که حیوانات خود را رها کرده اند این کار را فقط به دلیل گرانی غذا انجام ندادند بلکه به این دلیل که حیوانات بیمار شدند و آنان فکر کردند بهتر است حیوانات شان را در خیابان رها کنند.
دکتر "ندال حسن" جراح دامپزشکی و رئیس کمیته علمی سندیکای لبنان میگوید:"دو دسته در لبنان حیوان خانگی دارند. دسته اول حیوانات خانگی کوچک را برای سرگرمی خریداری میکنند و وقتی بزرگ شدند آنها را رها میکنند و دسته دوم افرادی هستند که فقط برای محافظت از سگ و گربه خود به بهای چشم پوشی از بسیاری از نیازهای شان این حیوانات را نگهداری میکنند و با مشکلاتی برای مثال، در یافتن واکسنها مواجه میشوند که گران قیمت هم هستند.
دکتر "حسن" میگوید:"در روزهای اخیر دست کم ۱۰ قلاده سگ کوچک اهلی که با زندگی در خیابان سازگاری ندارند به کلینیک ما آورده شدند. اکثرا با خودرو تصادف کرده بودند و در وضعیتی بحرانی قرار داشتند و بقیه باردار بودند. برخی از سگها قطعات پلاستیکی را به جای غذا خورده بودند. این سگها پیشتر در خانههای مجلل زندگی میکردند و نمیدانستند چگونه در خیابانها رفتار کنند.
گربهها نیز وقتی از محیطی به محیطی دیگر منتقل میشوند شوکه میشوند و نمیتوانند غذای خود را تامین کنند ممکن است چیزهای سمی بخورند. هزینه عمل جراحی این حیوانات خانگی بین ۴۰ تا ۱۵۰ دلار و هزینه واکسیناسیون و عقیم کردن نرها ۲۵ دلار و عقیم کردن مادهها حدود ۱۰۰ دلار است. گرانترین عمل مستلزم اتصال میلهها یا اندامهای فلزی برای حیوان زنده مانده از تصادف یا فرار است".
اکنون لبنان در مقطع حساسی قرار دارد و کلینیکها فاقد مواد و وسایل مورد نیاز پزشکی هستند و هزینه وارد کردن مواد و تجهیزات نیز گران تمام میشود. اکثر شهروندان لبنانی دیگر قادر به تامین هزینه شخصی خود نیز نیستند. در چنین شرایطی حتی فکر مراجعه به دامپزشک نیز برای آنان دشوار است. در واقع، موج بزرگی از مهاجرت متخصصان از لبنان به کشورهای دیگر در جریان بوده است.
او میافزاید: "در حال حاضر هزینههای جراحی به طور اقساطی پرداخت میشوند، زیرا افرادی که حیوانات را نگهداری میکنند قادر به پرداخت یکجا نیستند".