هاشمی رفسنجانی: انقلاب منحصر به گروه یا جناح خاصی نیست

انقلاب اسلامی ایران، که از یک سو ریشه در باورهای دینی مردم ایران دارد و از سوی دیگر برخاسته از روحیه استبدادستیزی و استعمارگریزی فطری انسانهاست، مهمترین پدیده اجتماعی، فرهنگی و سیاسی قرن حاضر در جهان است. انقلابی که با نهضت روحانیت در آغاز دهه 40 شروع شد و روشنفکران، دانشگاهیان، معلمان، دانش‌آموزان و همه اقشار ملت را در طول 15 سال با آرمان‌های خویش همراه کرد و نهایتاً در بهمن 1357 تبدیل به سیلی خروشان از آحاد مردم در خیابان‌های شهرها وروستاهای ایران شد و اساس حکومت‌های موروثی 2500 ساله شاهنشاهی را برچید و با معماری امام راحل، بر ویرانه‌های آن، بنایی عظیم از اراده مردمی ساخت که به نصّ صریح قانون اساسی، تمام مسؤولان خویش، از شوراهای شهر و روستاها گرفته تا نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و حتّی رهبری را از طریق انتخابات برمی‌گزیند.

امروز که به فراز و فرودها و اتفاقات تلخ و شیرین 35 سال گذشته می‌اندیشیم و چگونگی پیروزی، تثبیت و تداوم آن را در میان انواع امواج پرتلاطم توطئه‌ها می‌بینیم و با نهضت‌های مردمی در دیگر کشورهای اسلامی و غیراسلامی مقایسه می‌کنیم، متوجه ابعاد علمی و عملی شخصیتی می‌شویم که وجودش در سال‌های تبعید، چون آفتاب پشت ابرها، «تلألو داشت و در سال‌های حضور در ایران و رهبری انقلاب، نور کلام و سلوکش، مشعل راهمان بود و در سال‌های پس از غروبش با راهنمایی‌ها و خاطراتش، کشتی انقلاب را در دریای متلاطم زمانه به سوی ساحلی می‌بریم که ان شاءالله سعادت دنیا و آخرت مردم باشد.

مردم عزیز ایران می‌دانند که انقلاب اسلامی در چه شرایطی به پیروزی رسید و پس از آن،چه مشکلات تحمیلی خارجی را پشت سر گذاشت و چگونه بعضی از داخلی‌ها نیز، - دانسته یا ندانسته – آب در آسیاب دشمنان خارجی ریختند!، امّا وحدت و همدلی در تمام این سال‌ها، هم نردبان ترقی و پیشرفت ایران و هم سپر دفاعی کشور در مقابل طمع‌کاری‌های بداندیشان داخلی و بدخواهان خارجی بود. وحدتی که اگرچه در مقاطعی از زمان به خاطر ترویج افکار باندی و جناحی و بی‌تدبیری بعضی‌ها کمرنگ شد، امّا هوشیاری مردم و پیوند روحی آنان با مفاهیم دینی و تعالیم مکتب اهل بیت (ع) و تبعیت از رهبری، نگذاشت یأس و ناامیدی در جامعه نهادینه شود.

اینک که 35 زمستان طبیعت را به سی و ششمین بهار پیروزی انقلاب اسلامی پیوند می‌زنیم، باید به یاد داشته باشیم که قطعاً مسؤولیت هرکدام ما برای دفاع و حمایت از نهالی که امام راحل در تاریخ این سرزمین کاشته‌اند و الان درختی تناور است، سنگین‌تر شده است. درختی که اگرچه «اصلها ثابت و فرعها فی‌السما»ست، امّا حفاظت و حراست از آن نیز نیاز به درایت مسؤولین در همه سطوح و حمایت مردم در همه اقشار دارد تا خدای نخواسته در مسیری نرویم که انحراف از آرمانهای امام و شهداست.

طی سال‌های اخیر بسیاری از کشورهای اسلامی با تأسی از مردم ایران علیه استبداد برخاستند، امّا فقدان رهبری چون امام (ره) و میدان‌داری افراطیون، میوه شیرین پیروزی را در کام مردم آن کشورها تلخ کرده‌اند. این تهدیدی است که قرآن کریم از صدر اسلام مسلمانان را از آن برحذر می‌داشتند و پیامبر اسلام و ائمه معصوم (ع) نیز ضمن پرهیز دادن از تندروی، به پیروی از اعتدال تأکید می‌کردند. مردم متمدن ایران که در گفتار و رفتار از فرهنگ اصیل اسلامی پیروی می‌کنند، اگرچه در طول تاریخ زحمات زیاد تندروها را تحمّل کرده‌اند، امّا انتخاب دولت تدبیر و امید، پیامی روشن به مدعیان مسلمانی داده‌ است که:
رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود / رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.

به هر حال انقلاب متعلق به همه مردم معتقد به نظام و قانون اساسی است و منحصر به گروه یا جناح خاصی نیست. مردمی که برای حفظ انقلاب فرزندان خویش را در دفاع مقدس تقدیم کرده‌اند و در همه مراحل هوشیاری فردی و اجتماعی و وفاداری به نظام اسلامی را ثابت نموده‌اند، با حضور در راهپیمایی 22 بهمن، حماسه سیاسی مورد نظر رهبری نظام را که با انتخابات 24 خرداد شروع شد، تکمیل می‌نمایند تا به عنوان سندی دیگر از افتخارات، در تاریخ این سرزمین بماند.