اقباله هیئتی
در حالی كه بر طبق آمار حداقلی مركز آمار و وزارت كار،رفاه و تامین اجتماعی خط فقر در سال جاری از 10 میلیون تومان عبور كرده است،داریوش ابوحمزه معاون رفاه اجتماعی وزیر رفاه در ادعایی عجیب و غریب گفت: میانگین خط فقر در کشور برای خانواده ۴ نفره حدود ۴ میلیون تومان و در تهران کمی بیشتر نزدیک ۵ میلیون است. این مقام مسئول دولتی در برابر پرسش مجری متعجب برنامه،برای توجیه این عدد كه مشخص نیست بر طبق كدام محاسبات به دست ایشان رسیده است،افزود: ممکن است در ذهن شما استاندارد نرمالی باشد، ما از این استاندارد صحبت نمیکنیم. پرسش مجری البته بسیار ساده بود،اینكه آیا شما غذا خوردن و حمل و نقل و مدرسه فرستادن فرزندان را هم جز حقوق انسان میدانید كه آن را هم لحاظ كنید؟ یا اگر كسی خواست به دندانپزشك مراجعه كند، میتواند با این مبلغ این كار را انجام دهد یا اینها را جز موارد لوكس و خارج از خط فقر محاسبه كردهاید؟ جناب معاون كه مشخص نیست خودشان با چه میزان درآمد در تهران زندگی میكنند، فرمودند: به صورت حداقلی! اما نفرمودند كه چطور میشود به صورت حداقلی اجاره خانه را با ماهی 4 میلیون یا 5میلیون تومان پرداخت كرد و بچهای را به مدرسه فرستاد؟ واقعا این مسئولان دولتی از كجا به این مناصب میرسند كه از حداقلها هم بیخبرند؟ آیا واقعا نمیدانند یا خودشان را به ندانستن می زنند؟ البته پرسش مهمتر اصولا باید این باشد كه آیا اصلا مردم را لایق این حقوق اولیه میدانند كه هم فرزندشان را به مدرسه بفرستند و هم خودشان بتوانند احتمالا در هنگام مریضی به پزشك مراجعه كنند؟
یا همین كه زنده بمانند را برای اقشار فرودست جامعه كافی میدانند؟ بر طبق محاسباتی كه فعالان كارگری در كف خرج و مخارج حداقلی برای هزینه زندگی یك خانواده چهار نفره در نظر گرفتهاند و به تایید بسیاری از مراجع آماری و دولتی هم رسیده است، خط فقر در شهرهای بزرگ بیش از 10 میلیون تومان است، یك حساب سرانگشتی هم این موضوع را عیان میكند و نیازی به محاسبات پیچیده نیست! موضوع این است كه اساسا موضوعی به عنوان كرامت انسانی در نظر مسئولانی كه اتفاقا ارتباط مستقیم با معیشت مردم دارند، كوچكترین اهمیتی ندارد! كه اگر غیر ازاین بود معاون وزیر رفاه،نمیگفت حداقلهایی را در نظر گرفتیم! حتی اگر خورد و خوراك را حداقل در نظر بگیرید، آموزش فرزندان خانوادهای كه در تهران ماهیانه 5 میلیون تومان درآمدداشته باشد،چگونه باید تامین شود؟ آن هم در حالی كه مدرسه و دانشگاه و كنكور وابستگی كامل به آموزش پولی دارد و تجربه نشان داده فرزندان ثروتمندان همیشه با بهترین آموزشهای خصوصی و پولی،به مدارج بالا میرسند و این چرخه در میان ثروتمندان و قدرتمندان میچرخد و هیچگاه به حلقه های پایین جامعه اجازه ورود را نخواهد داد. آیا وزارت رفاه، همین كه مردم زنده باشند را كافی میداند و به همین علت، حساسیت زیادی بر میزان درآمد و دستمزد اقشار پایین جامعه بخصوص كارگران و بازنشستگان وجود ندارد؟