گروه جامعه: تعرفههای خدماتروانشناسی، روانپزشکی و بهطور کلی مشاروههای روان، آنقدر متغیر، متفاوت و بالاست که خیلیها را از مراجعه پشیمان میکند.با اینکه تعرفههای تصویب شده برای خدمات روانشناسی و مشاوره برای جلسه ۴۵دقیقهای، بین ۱۳۰هزار تومان تا ۱۸۷هزار تومان از سوی هیأت دولت تصویب شده اما بسیاری از متخصصان روانشناس و روانپزشک، بیتوجه به تعرفههای تصویب شده، نرخ تعیین میکنند.
نگاهی به وضعیت تعرفههای مشاورههای روانشناسی و روانپزشکی در پایتخت نشان میدهد که تعرفه هر جلسه ۵۰دقیقهای مشاوره معمولی از سوی یک متخصص روانشناسی، بین ۲۵۰ تا ۳۵۰هزار تومان است و این تعرفه براساس موقعیت جغرافیایی محل انجام مشاوره که معمولا یک مرکز روانشناسی خصوصی یا عمومی است، تغییر میکند.
گاهی این تعرفهها به ۶۰۰هزار تومان برای یک ساعت مشاوره هم میرسد. میان مراکز یا مطبهای مشاوره در مناطق شمالی شهر با مناطق مرکزی به پایین، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰هزار تومان اختلاف قیمت برای هر جلسه دیده میشود. همه اینها در شرایطی است که خدمات روانشناسی، تنها محدود به یک جلسه نمیشود و معمولا برای یک دوره درمان با حداقل ۱۲جلسه با نرخ متوسط ۲۵۰هزار تومان، مراجعهکننده باید ۳میلیون تومان هزینه دهد.
همه اینها در شرایطی است که براساس اعلام وزارت بهداشت، میزان شیوع اختلالات روانپزشکی، نسبت به قبل افزایش داشته، بهطوری که از ۲۳.۴درصد به ۲۹.۷درصد رسیده است.
با شیوع کرونا، خیلیها بهدنبال مشاورههای آنلاین و تلفنی بودند، اما تعرفههای این جلسهها هم با اینکه خارج از مطب یا مرکز روانشناسی است، تفاوت چندانی با جلسههای حضوری ندارد و شاید نزدیک به ۵۰هزار تومان اختلاف قیمت دارد.بسیاری از این افراد هم حق ویزیتها را بهطور مستقیم دریافت میکنند. مریم از مراجعهکنندههای دائمی به یکی از مراکز خدمات روانشناسی است و برای ۵۰دقیقه مشاوره ۳۰۰هزار تومان پرداخت میکند. او در ماه ۳بار مراجعه دارد که به این ترتیب، ۹۰۰هزار تومان تنها برای ۳جلسه مشاوره پرداخت میکند.
حالا هم میگوید که به تازگی همان مرکز، دستگاه کارتخوان را حذف کرده و از آنها خواسته تا حق ویزیت را کارت به کارت کنند: «هر ماه مبلغی را برای مشاوره کنار میگذارم اما شاید خیلیها نیاز به این جلسهها دارند، اما توانایی مالی برای پرداخت حق ویزیت را نداشته باشند.» این رنج بسیاری از افرادی است که نیاز به خدمات مشاوره دارند اما برای دسترسی به این خدمات توان اقتصادی ندارند.
یکی از آنها نرگس است که به تازگی با بحرانی در زندگی مواجه شده و نیاز به جلسههای متعدد روانشناسی دارد، اما ماهانه ۵میلیون تومان حقوق میگیرد و توانایی پرداخت هزینه مشاور را ندارد: «برای خیلیها، دریافت خدمات روانشناسی، یک کار لوکس بهشمار میرود، چراکه ما در پرداخت هزینههای درمان مثل دندانپزشکی و پوست و معاینههای دورهای و آزمایشها، با مشکل مواجهیم، چه رسد به اینکه بخواهیم ماهانه بالای یک میلیون تومان برای این کار هزینه کنیم.»نرگس میگوید که صفحههای روانشناسی در فضای مجازی را دنبال و از محتوای آنها استفاده میکند. او میگوید اگر این خدمات بیمه باشد، خیلیها سراغش میروند.
به تعرفههای تصویب شده، پایبند نیستند
مجید صادقی، رئیس انجمن علمی روانپزشکان است و درباره تعیین تعرفه مشخص برای دریافت خدمات مربوط به روان میگوید: «تعیین تعرفههای روانپزشکی و روانشناسی، کمی پیچیده است. درحالیکه تمام این تعرفهها در نظام پزشکی و هیأت دولت به تصویب رسیده که البته خیلیها به این مصوبهها، پایبند نیستند و تعرفههای بالاتری دریافت میکنند. این اتفاق بیش از همه در بخش روانپزشکی رخ میدهد.»
او درباره نحوه تعیین تعرفهها توضیح میدهد: «سازمان نظام پزشکی درباره تعرفهها پیشنهاداتی ارائه میدهد و انجمنهای مرتبط هم به ماجرا ورود پیدا میکنند، در نهایت این هیأت دولت است که تعرفههای نهایی را تأیید میکند که معمولا هم پایینتر از میزان خدماتی است که ارائه میشود.»
براساس اعلام او، معاونتهای درمان دانشگاههای علوم پزشکی به اجرای این تعرفهها نظارت دارند، اما چون خیلیها معتقدند که این تعرفهها واقعی نیست، بنابراین رعایت نمیکنند: «اگر این خدمات بیمه شود دیگر این میزان فشار مالی به مردم وارد نمیشود، حتی بیمههای تکمیلی هم میتوانند این خدمات را بیمه کنند تا مردم توانایی مراجعه به مراکز درمانی را داشته باشند.»