تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۲/۰۱ ساعت ۱۰:۵۳
کد مطلب : ۳۲۲۲۰۲
خبری از شوق خرید لباس شب عید در مردم نیست
گرانی ۶۰ درصدی پوشاک نسبت به سال ۹۹
گروه اقتصادی: یکی از خاطرات کودکی همه ما خرید لباس شب عید و شوق پوشیدن آن‌ها تا رسیدن به عید نوروز در خانه هایمان بود. سنی که به بازارهای نیز رونق داده بود و بازارها را شلوغ می کرد. حالا اما امسال ظاهرا بازار مانند گذشته رونق ندارد. با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال بازار پوشاک بی رونق تر شده است. گویا مردم رغبتی برای خرید انواع پوشاک برای اهل خانه خود ندارند.
گرانی در بازارها به جایی رسیده که هر یک از ملزومات یکی پس از دیگری از سبد خانوارها بیرون انداخته می شود.در همین رابطه حسین آقاکوچکی، رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: امسال سال سختی برای تولید کنندگان و فروشندگان پوشاک بوده است. مواد اولیه تولید پوشاک به سختی بدست تولید کنندگان می رسد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: همواره تولید کننده پوشاک با فراز و نشیب تهیه مواد اولیه جهت تولید روبرو است. زمانی جنس (مواد اولیه) موجود است اما گران! زمانی جنس در حال واردات به کشور است اما باز هم گران می شود. امروز تولید کننده برای تأمین مواد اولیه با مضیقه دیگری روبروست .
چراکه هیچ خبری از واردات به موقع مواد اولیه جهت تولید پوشاک نیست و انبار جنس در حال خالی شدن !
وی ادامه داد: موجودی انبارهای مواد اولیه (نخ و سایر ملزومات) در حال اتمام است. تاجران این روزها فقط اجناس دپو شده در انبارهایشان را راهی بازار تولید می کنند. گرانی دلار مانع بزرگی برای واردات مواد اولیه به داخل کشور شده است. از طرفی تاجر هر روز شاهد نوسان قیمت دلار است از این رو دیگر تمایلی به خروج اجناس خود از انبار ندارد و از طرف دیگر قدرت مالی برای واردات مواد اولیه آن هم با ارقام متفاوت دلار را ندارد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه قیمت ها در سال جاری نسبت به سال گذشته چقدر افزایش داشته است، گفت: نخ و پارچه نسبت به سال 1399 بیش از 40 درصد افزایش قیمت داشته است. اما گرانی اصلی از این به بعد خود را نشان می دهد، چراکه بازرگان توان واردات مواد اولیه را ندارد و از طرف دیگر نمی خواهد انبارهایشان خالی از اجناس شود! پس ترجیح می دهند جنس ها را دپو نگه دارند.
وی تصریح داشت: زمانی که تولید کننده لباس جنس نداشته باشد وضعیت بازار به هم می خورد. حالا به موجب گرانی مواد اولیه تولید انواع پوشاک زنانه و مردانه و بچه گانه نسبت به سال گذشته افزایش بالای 60 درصد را تجربه کرده است. البته اگر مشکلات بخش تولید و واردات نخ و پارچه حل نشود از سال آینده وضعیت گرانی در بازار پوشاک بیش از این خواهد شد.
به گفته آقا کوچکی ؛ بیشتر مواد اولیه تولید پوشاک وارداتی است. تولید نخ و پارچه در کشور برای تولید پوشاک نیاز به سیستم و دستگاه های مجهز و به روز دنیا دارد. امروز تولید کنندگان پارچه و نخ با دستگاه هایی که بیش از 50 سال عمر دارند مشغول فعالیت هستند. این نوع تولید نمی تواند پاسخگوی نیاز مصرف پوشاک مردم باشد.
وی تصریح داشت: الان مردم بدنبال تی شرت هایی با دوخت و پارچه درجه یک هستند. اما نخ و پارچه داخلی پاسخگوی تولید چنین تی شرتی در کشور نیست . از این رو یا باید دستگاه های تولید نخ و پارچه و رنگرزی به روز شود یا اینکه دروازه واردات مواد اولیه به روی تلید کننده با توجه به نرخ منطقی دلار باز شود. متأسفانه تنها یک کارخانه رنگرزی و بافندگی پارچه با دستگاه های روز و تکنولوژی بالا در کشور موجود است. که میزان تولید این کارخانه ها جوابگوی نیاز تولید در کشور نیست . نخ و سایر مواد اولیه جهت تولید پارچه بیشتر از کشورهای اربکستان و هند وارد کشور می شود.
این فعال صنفی یادآور شد: حدود 5 هزار واحد صنفی زیر مجموعه اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران در حال فعالیت هستند. امروز بیشتر این واحدها به دلیل نبود و گرانی مواد اولیه تولید و عدم واردات به موقع نخ و پارچه کار نمی کنند. در حالی که واحدهای صنفی و تولیدی زیر مجموعه این اتحادیه پیراهن مردانه، لباس زنانه و بچه گانه ، لباس زیر مردانه و زنانه تولید می کنند.
وی ادامه داد: عدم نقدینگی لازم جهت تولید، مشکل اساسی تولید کنندگان و فروشندگان البسه مورد نیاز مردم شده است. امروز هیچ ارگان و مسئولی دلش برای تولید نمی سوزه و معتقدند در نبود تولید داخل واردات یا از طریق قاچاق یا از مبادی رسمی بهترین راه کار برای تأمین نیاز بازار است.
به اعتقاد آقا کوچکی ؛رویارویی تولید گران با قاچاق پوشاک موضوع دیگری است که تولید کننده و فروشنده با آن مواجه شده است. قاچاق پوشاک موضوع پنهان و غیر قابل حل نیست. نفوذ عده ای در بخش های مختلف بدنه دولت عاملان اصلی قاچاق پوشاک به کشور است. امروز این پدیده بر هیچ کسی پوشیده نیست؛ چطور دولت نتوانسته با آن مقابله کند؟! قطعاً صاحبان نفوذ و گروهی که جریان ساز پدیده قاچاق هستند موقعیت هایی را در بدنبه دولت دنبال می کنند که هیچ گاه نمی توانند دست آن را برای ادامه قاچاق پوشاک به کشور ببندند.وی تصریح داشت: قاچاق پوشاک، بیکاری، افزایش هزینه دولت، تعطیلی واحدهای صنفی و تولید پوشاک و سایر بزهکاری های اجتماعی را به همراه داشته است.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: متأسفانه امروز به دلیل رقابت نابرابر تولید داخل با قاچاق پوشاک، تولید کنندگان و فروشندگان با چسباندن یک مارک از برندهای خارجی بر روی لباس های داخلی مردم را گمراه می کنند.وی تأکید داشت: سال ها مغازه های ارزان فروشی پوشاک در سطح شهر مورد استقبال مشتریان قرار گرفته بودند . چرا امروز از این مغازه ها در سطح شهر خبری نیست؟ چون تولید داخل بسیار گران تمام می شود و از طرفی پوشاک وارداتی نیز گران تر از گذشته به دست مشتری می رسد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران ادامه داد: تا زمانی که زیر ساخت ها برای احیای بخش صنعت نساجی و پوشاک کشور فراهم نشود وضعیت گرانی پوشاک بیش از این خواهد شد و به مرور زمان مردم به ناچار باید کمتر خرید پوشاک داشته باشند. در حالی که تأمین پوشاک حق اولیه هر شهروند محسوب می شود.
وی تأکید داشت: امسال نسبت به سال گذشته مردم در ماه های اخر سال کمتر از خرید پوشاک استقبال کرده اند چراکه توان خرید را باید برای چیزهای واجب تر مانند تأمین مایحتاج سفره های خود ، اجاره مسکن ، درمان و بهداشت بپردازند.
گرانی در بازارها به جایی رسیده که هر یک از ملزومات یکی پس از دیگری از سبد خانوارها بیرون انداخته می شود.در همین رابطه حسین آقاکوچکی، رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: امسال سال سختی برای تولید کنندگان و فروشندگان پوشاک بوده است. مواد اولیه تولید پوشاک به سختی بدست تولید کنندگان می رسد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: همواره تولید کننده پوشاک با فراز و نشیب تهیه مواد اولیه جهت تولید روبرو است. زمانی جنس (مواد اولیه) موجود است اما گران! زمانی جنس در حال واردات به کشور است اما باز هم گران می شود. امروز تولید کننده برای تأمین مواد اولیه با مضیقه دیگری روبروست .
چراکه هیچ خبری از واردات به موقع مواد اولیه جهت تولید پوشاک نیست و انبار جنس در حال خالی شدن !
وی ادامه داد: موجودی انبارهای مواد اولیه (نخ و سایر ملزومات) در حال اتمام است. تاجران این روزها فقط اجناس دپو شده در انبارهایشان را راهی بازار تولید می کنند. گرانی دلار مانع بزرگی برای واردات مواد اولیه به داخل کشور شده است. از طرفی تاجر هر روز شاهد نوسان قیمت دلار است از این رو دیگر تمایلی به خروج اجناس خود از انبار ندارد و از طرف دیگر قدرت مالی برای واردات مواد اولیه آن هم با ارقام متفاوت دلار را ندارد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه قیمت ها در سال جاری نسبت به سال گذشته چقدر افزایش داشته است، گفت: نخ و پارچه نسبت به سال 1399 بیش از 40 درصد افزایش قیمت داشته است. اما گرانی اصلی از این به بعد خود را نشان می دهد، چراکه بازرگان توان واردات مواد اولیه را ندارد و از طرف دیگر نمی خواهد انبارهایشان خالی از اجناس شود! پس ترجیح می دهند جنس ها را دپو نگه دارند.
وی تصریح داشت: زمانی که تولید کننده لباس جنس نداشته باشد وضعیت بازار به هم می خورد. حالا به موجب گرانی مواد اولیه تولید انواع پوشاک زنانه و مردانه و بچه گانه نسبت به سال گذشته افزایش بالای 60 درصد را تجربه کرده است. البته اگر مشکلات بخش تولید و واردات نخ و پارچه حل نشود از سال آینده وضعیت گرانی در بازار پوشاک بیش از این خواهد شد.
به گفته آقا کوچکی ؛ بیشتر مواد اولیه تولید پوشاک وارداتی است. تولید نخ و پارچه در کشور برای تولید پوشاک نیاز به سیستم و دستگاه های مجهز و به روز دنیا دارد. امروز تولید کنندگان پارچه و نخ با دستگاه هایی که بیش از 50 سال عمر دارند مشغول فعالیت هستند. این نوع تولید نمی تواند پاسخگوی نیاز مصرف پوشاک مردم باشد.
وی تصریح داشت: الان مردم بدنبال تی شرت هایی با دوخت و پارچه درجه یک هستند. اما نخ و پارچه داخلی پاسخگوی تولید چنین تی شرتی در کشور نیست . از این رو یا باید دستگاه های تولید نخ و پارچه و رنگرزی به روز شود یا اینکه دروازه واردات مواد اولیه به روی تلید کننده با توجه به نرخ منطقی دلار باز شود. متأسفانه تنها یک کارخانه رنگرزی و بافندگی پارچه با دستگاه های روز و تکنولوژی بالا در کشور موجود است. که میزان تولید این کارخانه ها جوابگوی نیاز تولید در کشور نیست . نخ و سایر مواد اولیه جهت تولید پارچه بیشتر از کشورهای اربکستان و هند وارد کشور می شود.
این فعال صنفی یادآور شد: حدود 5 هزار واحد صنفی زیر مجموعه اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران در حال فعالیت هستند. امروز بیشتر این واحدها به دلیل نبود و گرانی مواد اولیه تولید و عدم واردات به موقع نخ و پارچه کار نمی کنند. در حالی که واحدهای صنفی و تولیدی زیر مجموعه این اتحادیه پیراهن مردانه، لباس زنانه و بچه گانه ، لباس زیر مردانه و زنانه تولید می کنند.
وی ادامه داد: عدم نقدینگی لازم جهت تولید، مشکل اساسی تولید کنندگان و فروشندگان البسه مورد نیاز مردم شده است. امروز هیچ ارگان و مسئولی دلش برای تولید نمی سوزه و معتقدند در نبود تولید داخل واردات یا از طریق قاچاق یا از مبادی رسمی بهترین راه کار برای تأمین نیاز بازار است.
به اعتقاد آقا کوچکی ؛رویارویی تولید گران با قاچاق پوشاک موضوع دیگری است که تولید کننده و فروشنده با آن مواجه شده است. قاچاق پوشاک موضوع پنهان و غیر قابل حل نیست. نفوذ عده ای در بخش های مختلف بدنه دولت عاملان اصلی قاچاق پوشاک به کشور است. امروز این پدیده بر هیچ کسی پوشیده نیست؛ چطور دولت نتوانسته با آن مقابله کند؟! قطعاً صاحبان نفوذ و گروهی که جریان ساز پدیده قاچاق هستند موقعیت هایی را در بدنبه دولت دنبال می کنند که هیچ گاه نمی توانند دست آن را برای ادامه قاچاق پوشاک به کشور ببندند.وی تصریح داشت: قاچاق پوشاک، بیکاری، افزایش هزینه دولت، تعطیلی واحدهای صنفی و تولید پوشاک و سایر بزهکاری های اجتماعی را به همراه داشته است.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران گفت: متأسفانه امروز به دلیل رقابت نابرابر تولید داخل با قاچاق پوشاک، تولید کنندگان و فروشندگان با چسباندن یک مارک از برندهای خارجی بر روی لباس های داخلی مردم را گمراه می کنند.وی تأکید داشت: سال ها مغازه های ارزان فروشی پوشاک در سطح شهر مورد استقبال مشتریان قرار گرفته بودند . چرا امروز از این مغازه ها در سطح شهر خبری نیست؟ چون تولید داخل بسیار گران تمام می شود و از طرفی پوشاک وارداتی نیز گران تر از گذشته به دست مشتری می رسد.
رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران ادامه داد: تا زمانی که زیر ساخت ها برای احیای بخش صنعت نساجی و پوشاک کشور فراهم نشود وضعیت گرانی پوشاک بیش از این خواهد شد و به مرور زمان مردم به ناچار باید کمتر خرید پوشاک داشته باشند. در حالی که تأمین پوشاک حق اولیه هر شهروند محسوب می شود.
وی تأکید داشت: امسال نسبت به سال گذشته مردم در ماه های اخر سال کمتر از خرید پوشاک استقبال کرده اند چراکه توان خرید را باید برای چیزهای واجب تر مانند تأمین مایحتاج سفره های خود ، اجاره مسکن ، درمان و بهداشت بپردازند.
مرجع : اقتصاد 24
پربينندهترين مطالب و خبرها
