سه مرد ارشاد که لباس روحانیت نمی‌پوشند

علی جنتی - وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی - زاده سال 1328 و فرزند احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و خطیب نمازجمعه تهران، است. او دانش‌آموخته مدرسه علمیه منتظریه (حقانی) قم است. جنتی پس از پایان سطح، دروس خارج فقه و اصول را نزد حضرات آیات شبیری زنجانی، یوسف صانعی و آذری قمی ‌گذرانده، اما به لباس روحانیت درنیامده است.  جنتی در سال ۱۳۵۴ پس از یک دوره دشوار جنگ و گریز با ساواک، با مشورت شهید بهشتی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به خارج از کشور عزیمت کرد و در کشورهای سوریه و لبنان اقامت گزید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در آغاز سال ۱۳۵۹ به عنوان مدیر صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز اهواز منصوب شد. معاونت امور بین‌الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌، سفیر ایران در کویت و معاونت سیاسی وزارت کشور از دیگر مسؤولیت‌های او در سال‌های گذشته است.

سیدعباس صالحی - معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی - زاده سال 1342 در مشهد، دکترای فلسفه و دارای تحصیلات حوزوی است. این پژوهشگر، فعالیت مطبوعاتی (مدیرمسؤولی نشریه پژوهش‌های قرآنی، و مدیرمسؤولی و سردبیری نشریه‌های پگاه و حوزه)، عضویت در هیأت امنای دفتر تبلیغات اسلامی قم و انتشار کتاب‌های «‎تفسیر راهنما»، «حوزه و روحانیت» و «‎دانشگاه و دانشجو» را در کارنامه‌اش دارد. صالحی نیز لباس روحانیت نمی‌پوشد.

نجفعلی میرزایی - مدیرعامل خانه کتاب - زاده سال 1353، کارشناس ارشد فلسفه اسلامی و دانشجوی دکتری جریان‌شناسی اسلامی است. از جمله مسؤولیت‌های او رایزن فرهنگی ایران در لبنان، مؤسس مرکز تحقیقات تمدنی در بیروت، مؤسس مرکز اهل بیت (ع) در نیجریه، مشاور عالی رییس و عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیه و نیز مؤسس، مدیر و سردبیر مجله علمی تحقیقاتی الحیاة الطیبه به زبان عربی بوده است. میرزایی هم معمم بوده، اما اکنون لباس روحانیت نمی‌پوشد و با لباس عادی در محل کار خود حاضر می‌شود.