تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۲/۱۳ ساعت ۱۴:۲۱
کد مطلب : ۳۲۴۳۹۸
بیماری ام اس؛ علائم، دلایل و راه‌های درمان
گروه علمی:بیماری ام اس یک بیماری شایع است که در سال‌های اخیر افراد بسیاری را درگیر کرده است.خطر ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس زمانی افزایش می یابد که اعضای خانواده مبتلا به ام اس یا سابقه ابتلا به این بیماری را داشته باشند. با این حال، آزمایش ها بین دوقلوهای همسان ثابت کرده است که ژنتیک تنها عامل ایجاد مولتیپل اسکلروزیس نیست.اگر مولتیپل اسکلروزیس(ام اس) به تنهایی به عوامل ژنتیکی مربوط می شد، احتمال عفونت در دوقلوهای همسان برابر بود. با این حال، این طور نیست؛ زیرا اگر برادر دوقلو مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد خطر ابتلای دوقلوهای همسان تنها ۳۰٪ است.
عفونت ها
شناخته شده است که بسیاری از ویروس ها با مولتیپل اسکلروزیس مرتبط هستند. به عنوان مثال، بین مولتیپل اسکلروزیس و ویروس اپشتین بار، ویروسی که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود، رابطه وجود دارد. تاکنون مشخص نیست که این ویروس چگونه در موارد شدید مولتیپل اسکلروزیس منشا می گیرد و چگونه ایجاد می شود.
بیماری های دیگر
افرادی هستند که در صورت داشتن یکی از بیماری های خودایمنی زیر احتمال ابتلا به ام اس در آن ها بیشتر است:بیماری هایی که عملکرد غده تیروئید را مختل می کنند، دیابت نوع یک و روده ملتهب.
عوارض مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
در برخی موارد، بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ممکن است به بیماری های دیگری مبتلا باشند مانند:
سفتی یا اسپاسم عضلانی
فلج به خصوص در پاها
مشکلات کیسه مثانه، روده یا عملکرد جنسی
مشکلات روانی، مانند فراموشی، مشکل در تمرکز، یا افسردگی
صرع
درمان مولتیپل اسکلروزیس
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. درمان مولتیپل اسکلروزیس بر درمان واکنش خود ایمنی و کنترل علائم تمرکز دارد.در برخی از بیماران این علائم به قدری خفیف و ساده است که به هیچ وجه نیازی به درمان برای آن ها نیست.این درمان ها شامل موارد زیر است:
درمان دارویی
داروهای رایج و شناخته شده برای درمان این بیماری شامل موارد زیر هستند:
کورتیکواستروئیدها، رایج ترین درمان مولتیپل اسکلروزیس، التهابی را که معمولاً در طول حملات تشدید می شود، مسدود کرده و کاهش می دهد.
اینترفرون
گلاتیرامر
ناتالیزوماب (Natalezomab)
متوکسنوترون
درمان های دیگر
سایر درمان های موجود برای درمان ام اس عبارتند از:پلاسمافرزیس، تکنیکی که تا حدودی شبیه دیالیز است، به گونه ای که سلول های خونی را به طور خودکار از پلاسما جدا می کند.پلاسمافرزیس در موارد علائم شدید مولتیپل اسکلروزیس استفاده می شود. به خصوص در افرادی که به نظر می رسد پاسخ نمی دهند و با تجویز استروئیدهای داخل وریدی بهبود نمی یابند.
پیشگیری از مولتیپل اسکلروزیس
همه نمی توانند از بروز ام اس جلوگیری کنند؛ زیرا پزشکان هنوز علت دقیق بیماری را نمی دانند.
درمان های جایگزین
ماساژ درمانی در جایی امکان پذیر است که به بیمار تمرینات کششی و تقویتی آموزش داده شود.نحوه استفاده از وسایلی که می توانند زندگی روزمره را تسهیل کنند به بیمار آموزش داده می شود.در مورد درمان با گیاهان، امکان پذیر نیست؛ اما گیاهانی وجود دارند که ممکن است فقط علائم را تسکین دهند. قبل از استفاده از آن ها باید با پزشک مشورت کنید تا از بروز عوارض جانبی اطمینان حاصل کنید، از جمله:
زردچوبه
گوتو کولا (Centella asiatica)
جینکو بیلوبا
دانه شاهدانه چینی (Cannabis sativa)
برگ توت
ماهی گربه ای
بابونه
ریشه و برگ قاصدک
زنجبیل
شناخته شده است که بسیاری از ویروس ها با مولتیپل اسکلروزیس مرتبط هستند. به عنوان مثال، بین مولتیپل اسکلروزیس و ویروس اپشتین بار، ویروسی که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود، رابطه وجود دارد. تاکنون مشخص نیست که این ویروس چگونه در موارد شدید مولتیپل اسکلروزیس منشا می گیرد و چگونه ایجاد می شود.
بیماری های دیگر
افرادی هستند که در صورت داشتن یکی از بیماری های خودایمنی زیر احتمال ابتلا به ام اس در آن ها بیشتر است:بیماری هایی که عملکرد غده تیروئید را مختل می کنند، دیابت نوع یک و روده ملتهب.
عوارض مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
در برخی موارد، بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ممکن است به بیماری های دیگری مبتلا باشند مانند:
سفتی یا اسپاسم عضلانی
فلج به خصوص در پاها
مشکلات کیسه مثانه، روده یا عملکرد جنسی
مشکلات روانی، مانند فراموشی، مشکل در تمرکز، یا افسردگی
صرع
درمان مولتیپل اسکلروزیس
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. درمان مولتیپل اسکلروزیس بر درمان واکنش خود ایمنی و کنترل علائم تمرکز دارد.در برخی از بیماران این علائم به قدری خفیف و ساده است که به هیچ وجه نیازی به درمان برای آن ها نیست.این درمان ها شامل موارد زیر است:
درمان دارویی
داروهای رایج و شناخته شده برای درمان این بیماری شامل موارد زیر هستند:
کورتیکواستروئیدها، رایج ترین درمان مولتیپل اسکلروزیس، التهابی را که معمولاً در طول حملات تشدید می شود، مسدود کرده و کاهش می دهد.
اینترفرون
گلاتیرامر
ناتالیزوماب (Natalezomab)
متوکسنوترون
درمان های دیگر
سایر درمان های موجود برای درمان ام اس عبارتند از:پلاسمافرزیس، تکنیکی که تا حدودی شبیه دیالیز است، به گونه ای که سلول های خونی را به طور خودکار از پلاسما جدا می کند.پلاسمافرزیس در موارد علائم شدید مولتیپل اسکلروزیس استفاده می شود. به خصوص در افرادی که به نظر می رسد پاسخ نمی دهند و با تجویز استروئیدهای داخل وریدی بهبود نمی یابند.
پیشگیری از مولتیپل اسکلروزیس
همه نمی توانند از بروز ام اس جلوگیری کنند؛ زیرا پزشکان هنوز علت دقیق بیماری را نمی دانند.
درمان های جایگزین
ماساژ درمانی در جایی امکان پذیر است که به بیمار تمرینات کششی و تقویتی آموزش داده شود.نحوه استفاده از وسایلی که می توانند زندگی روزمره را تسهیل کنند به بیمار آموزش داده می شود.در مورد درمان با گیاهان، امکان پذیر نیست؛ اما گیاهانی وجود دارند که ممکن است فقط علائم را تسکین دهند. قبل از استفاده از آن ها باید با پزشک مشورت کنید تا از بروز عوارض جانبی اطمینان حاصل کنید، از جمله:
زردچوبه
گوتو کولا (Centella asiatica)
جینکو بیلوبا
دانه شاهدانه چینی (Cannabis sativa)
برگ توت
ماهی گربه ای
بابونه
ریشه و برگ قاصدک
زنجبیل
پربينندهترين مطالب و خبرها
