گره اقتصادی: دبیر اجرایی خانه کارگر شیراز گفت: چگونه است که کارفرمایان برای تعمیر و نگهداری خط تولید حاضر به تحمل هزینههای سنگین هستند، اما برای آنکه زندگی کارگر با مشکل روبرو نشود و معیشت خانوادهاش تامین باشد، حاضر نیستند دستمزد منطقی به کارگران بدهند؟
به گزارش ایلنا، علی راستگو (دبیر اجرایی خانه کارگر شیراز) با تاکید بر اینکه بنگاه اقتصادی در صورت هماهنگی همه بخشها رونق میگیرد، گفت: ماشین آلات باید بهروز باشند و از کیفیت مناسبی برخوردار باشند و نگهداری خوبی داشته باشند، باید نقدینگی به بنگاه اقتصادی تزریق شود، مواد اولیه برسد، کارگر به موقع سر کار حاضر شود و به خوبی انجام وظیفه کند تا درنهایت بنگاه اقتصادی به سوددهی برسد.
راستگو با اعلام اینکه زندگی کارگر مانند یک بنگاه اقتصادی است، گفت: هنگامی که کارگر کار میکند، باید به اندازهای حقوق بگیرد که هزینههای زندگی خود و خانوادهاش را تامین کند و چنانچه حقوق مناسبی نگیرد، تمام بخشهای زندگی او لنگ میزند و در نتیجه عملکردش در محیط کار نیز مناسب نخواهد بود. وی با اعلام اینکه ماشین آلات خط تولید، نیازمند روغن کاری و سرویسدهی به موقع هستند، گفت: کارگران نیز به عنوان مهمترین عامل تولید باید حفظ شوند. همانطور که ماشین آلات نیاز به روغنکاری دارند، زندگی کارگر هم نیاز به دستمزد مناسب دارد تا پاسخگوی تورم و گرانیها باشد.
دبیر اجرایی خانه کارگر شیراز با تاکید بر اینکه کارفرمایان باید تمام عوامل تولید را در کنار هم ببینند، گفت: هنگامی که دستگاهی در خط تولید به مشکل میخورد، برق قطع میشود یا مواد اولیه نمیرسد، کارفرما میداند که تولید با مشکل روبه رو خواهد شد، اما متاسفانه هیچ توجهی به زندگی کارگر نمیشود.
وی گفت: کارفرما برای آن که مشکلات تولید را رفع کند، حاضر میشود هزینههای سنگینی بابت تعمیر و نگهداری ماشین آلات و خط تولید بپردازد یا برای تهیه مواد اولیه وام با بهره سنگین بگیرد اما متاسفانه توجهی به راضی نگهداشتنِ کارگر نمیشود و برخی کارفرمایان، کارگران خود را حتی به اندازه ماشین آلات در نظر نمیگیرند. راستگو با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از کارفرمایان به سادگی حقوق کارگران را تضییع میکنند، گفت: متاسفانه در بسیاری از کارگاهها حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار نیز به کارگران پرداخت نمیشود.
دبیر اجرایی خانه کارگر شیراز با بیان اینکه رابطه کارگر و کارفرما اشکال مختلفی دارد، گفت: گاهی رابطه کارگر و کارفرما بر اساس قانون است و هر آنچه که قانون مشخص کرده در حق کارگر اجرا میشود. وی ادامه داد: بسیاری از کارفرمایان نیز رابطه دوستانهای با کارگران دارند؛ بنابراین درک متقابلی در کارگاه وجود دارد. بدین معنا که اگر بنگاه اقتصادی با مشکل روبرو باشد، کارگر حاضر میشود حقوق خود را دیرتر دریافت کند یا از برخی مزایا به صورت موقت چشم بپوشد، اما در مقابل هرگاه کارفرما به توانمندی رسید، جبران میکند و بیش از آنچه حقوق کارگران است، پرداخت میکند.
راستگو با اشاره به اینکه رابطهی استثمارگونه در برخی بنگاههای اقتصادی بین کارفرمایان و کارگران حاکم است، گفت: در این نوع رابطه کارفرما با کارگر خود قرارداد موقت میبندد، حداقل دستمزد را نمیپردازند، از عیدی و پاداش پایان کار میزند، مدت زمان بیشتری از کارگر کار میکشد و خلاصه آنکه رابطه ارباب رعیتی حاکم است.
وی در پایان گفت: باید نگاه به کارگران انسانی باشد و تصمیمگیرندگان باور کنند که کارگر نیز برای تهیه نیازهای اولیه زندگی خود و خانوادهاش به حقوق مناسب نیاز دارد.