جزئیات جدیدی در مورد ترمیم زخم

پژوهشگران در این پروژه، عادات پلاکت‌ها را در محیط زخم بررسی کردند و به ‌ویژه نشان دادند که آنها می‌توانند محل لخته خون را احساس کنند و براساس آن، محیط خود را تغییر دهند.پلاکت‌ها، کلید آغاز درمان زخم و تشکیل لخته‌های خون هستند. فیبروبلاست‌ها، سلول‌های بافت همبند هستند که می‌توانند برای مراحل بعدی درمان زخم مهم باشند. فیبروبلاست‌ها به لخته‌ای که شکل گرفته است، حمله می‌کنند و پروتئین‌های بسیار مهمی را همراه با "فیبرونکتین (fibronectin) تولید می‌کنند که یک چارچوب ساختاری برای ساخت بافت کاملا جدیدی ایجاد می‌کند تا بهبودی حاصل شود.

همچنین، این بررسی جدید نشان می‌دهد که پلاکت‌ها می‌توانند یک ماتریس فیبرونکتین موقتی از محیط خود ایجاد کنند؛ درست مانند کاری که فیبروبلاست‌ها در مراحل بعدی درمان زخم انجام می‌دهند. این امر، پیامدهای بالقوه‌ای را برای روشی دارد که می‌تواند یکپارچگی لخته‌های خون را طی ترمیم عروق حفظ کند.

دکتر "اینگمار شوئن"(Ingmar Schoen)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما یک نقش غیرمنتظره را برای برجسته‌ترین گیرنده چسبندگی پلاکتی شناسایی کرده‌ایم. نتایج ما نشان می‌دهند که پلاکت‌ها نه تنها لخته را تشکیل می‌دهند، بلکه می‌توانند با برپا کردن یک چارچوب فیبری، بازسازی آن را نیز آغاز کنند. این یافته‌ها، برخی از نمونه‌های موجود در زمینه ترمیم زخم را به چالش می‌کشند که تحت سلطه پژوهش روی فیبروبلاست‌ها قرار دارند.

کلید این پژوهش، استفاده از یک میکروسکوپ با وضوح فوق‌العاده بود که امکان ثبت تصاویر واضح‌تری را از ساختارهای داخلی یا سلول‌های گرد فراهم می‌کند و در بررسی‌های درون‌کشتگاهی در آزمایشگاه مورد توجه قرار می‌گیرد. بیان این عادات پلاکتی در یک موجود زنده احتمالا برای توسعه بیشتر این کشف مورد نیاز است. شوئن افزود: بدون یک میکروسکوپ با وضوح فوق‌العاده، این کشف امکان‌پذیر نبود.این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.