توزیع هوشمند اقلام اساسی؛ طرح موفقی بود؟

به گزارش ایسنا، سازمان تعاون روستایی طرح توزیع اینترنتی اقلام اساسی را با هدف حذف دلالی‌های غیرضرور و واسطه‌گری‌های ناسالم در شبکه توزیع اقلام ضروری و رسیدن این کالاها با قیمت‌های واقعی به دست مردم، از ۱۸ آبان ماه  سال ۱۴۰۰به صورت آزمایشی در سطح شهر تهران با توزیع مرغ منجمد و تخم مرغ کلید زد و بعد از آن کلانشهرهای دیگر نیز به ترتیب به این طرح توزیع هوشمند اضافه شدند.

در ابتدای آغاز به کار این طرح فقط توزیع مرغ منجمد و تخم مرغ صورت می‌گرفت ولی چندی پیش برنج خارجی، برنج ایرانی، شکر، روغن، لبنیات، گوشت منجمد و سیب زمینی تنظیم بازاری نیز به آن اضافه و قرار شد حبوبات نیز به این سبد توزیع اینترنتی اضافه شود. البته در اسفندماه نیز این سامانه اقدام به توزیع میوه شب عید تنظیم بازاری کرد. اما آیا توزیع هوشمند اقلام اساسی توانست بازار را ساماندهی کند و در رسیدن به اهداف خود موفق بود؟

توزیع اینترنتی اقلام اساسی با قیمت های تنظیم بازاری و بدون واسطه اگرچه توانست تاحدی قیمت برخی کالاها مانند مرغ، تخم مرغ و سیب زمینی را در بازار تعدیل و تنظیم کند و به هدف نهایی خود دست یابد ولی در نهایت با چالش هایی همراه شد وخودش نیز مشکلات بسیاری ایجاد کرد.

مثلا اینکه بارها و بارها سازمان تعاون روستایی اعلام کرد با وجود فراخوان اولیه از پلتفرم‌هایی که در بخش توزیع مواد غذایی فعال بودند، تنها سامانه بازرگام در تهران و چند شهر دیگر شرایط مورد نظر سازمان یعنی "داشتن امکانات حمل و نقلی برای ارسال کالاها" و "رعایت قیمت تنظیم بازاری" را داشت و در فراخوان‌های بعدی پلتفرم های دیگر نیز اضافه شدند. اما با وجود این صحبت ها هنوز سامانه بازرگام در تهران اصلی ترین‌ پلتفرم توزیع هوشمند کالاهای تنظیم بازاری است و بیشتر شهروندان خصوصا در تهران تنها این سامانه رابه عنوان خرید اقلام تنظیم بازاری می شناسند.

دیگر اینکه در ماه های پایانی سال ۱۴۰۰ با افزایش تقاضای خرید اینترنتی، سامانه بازرگام دچار اختلالات بسیاری شد و برخی از شهروندان را سردرگم کرد. اقلام خریداری شده که قرار بود ظرف ۲۴ ساعت به دست مردم برسد با تاخیر چند روز تا یک هفته رسید. حتی برخی از شهروندان به ایسنا گفتند که از خریدهایشان منصرف شده‌ بودند اما به دلیل عدم پاسخگویی پشتیبانی بازرگام نمی‌دانستند که چگونه قرار است وجهی که پرداخت کرده‌اند را پس بگیرند.

اگرچه موسس این سامانه اعلام کرد که افزایش تقاضا، تقدم و تاخر در اضافه شدن کالاها منجر به بروز اختلالات شده است و وعده داد که ناوگان حمل و نقلی و تجهیزات پشتیبانی این سامانه ارتقا خواهد یافت و ایرادات و نواقص مرتفع خواهد شد اما سوال اینجاست که چرا پیش از اجرای این طرح زیرساختهای آن به طور کامل فراهم نشده بود و چرا پلتفرمی که برای این حرکت ملی یعنی رساندن اقلام اساسی با قیمت تنظیم بازاری به دست مردم انتخاب شده و پیش بینی می‌شد که با حجم سفارشات بالا مواجه شود، با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند؟