جورجینیو و کروس، تاثیرگذارترین هافبک‌های دنیا

مدل های مختلفی از هافبک در دنیای فوتبال داریم که خصوصیات منحصر به فرد خود را دارند و نمی توان هیچکدام را با دیگری مقایسه کرد. شاید بتوان هافبکی را جایگزین دیگری کرد ولی قطعا نمی توان انتظار کارایی و بازدهی مشابه را داشت.
تفاوت‌های ظریفی بین آنها وجود دارد و اگر در مورد آمار و داده‌ها صحبت کنیم، معیارهای مورد استفاده برای تشریح عملکرد یک فوتبالیست نیز کلیدی هستند چرا که نمی توان یک هافبک تهاجمی را با یک هافبک تدافعی مقایسه کرد یا هافبک هایی همه کاره که بسیار می دوند و به تمام مناطق زمین سرکشی می کنند اما یک راه برای تعیین عملکرد هافبک ها و تاثیرگذاری شان وجود دارد.


 
می‌توان با در نظر گرفتن معیاری مانند تملک توپ که به شوت خطرناک به دروازه یا گل ختم می‌شود، مشخص کرد که کدام بازیکن در خط میانی تأثیرگذارتر است. اگرچه مشخص نیست که هافبک مورد نظر اولین پاس را داده یا آخرین پاس، اما خطرناک بودن توپ و موقعیت روی دروازه در این اندازه گیری موثر است.
موسسه تجزیه و تحلیل فوتبالی "Driblab" با درنظر گرفتن هافبک هایی که بیش از 1200 دقیقه در فصل جاری به میدان رفته اند اقدام به انتخاب 10 هافبک تاثیرگذار این فصل فوتبال اروپا کرده است. در این بررسی تنها تیم های 5 لیگ معتبر فوتبال اروپا لحاظ شده اند. 
 

در این لیست می‌توان انواع هافبک‌هایی را دید که روی خلق موقعیت تمرکز دارند، مانند کنراد لایمر(لایپزیش) یا هاکان چالهان اوغلو(اینترمیلان). در مورد هافبک ترکیه ای، او تقریبا در 9 موقعیت منجر به شوت(داخل یا بیرون چارچوب) در طول 90 دقیقه قرار داشته است. بدون شک، نقش و اهمیت بازیکنی مانند جورجینیو که عقب‌تر و سازماندهی شده تر بازی می کند، با متوسط 1.09 تاثیرگذاری در گل و در طول یک بازی 90 دقیقه ای، بیش از پیش مشخص می شود. در همین بازی برابر رئال در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان او روی گل کای هاورتز به رئال مادرید نقش مهمی ایفا کرد.

 
شکی نیست که تیم‌های تهاجمی و با مالکیت توپ بیشتر، به هافبک‌های خود اجازه می‌دهند تا بارها در جریان حملات حضور داشته باشند و از این حیث آمار بهتری به ثبت می رسانند، اما با محدود کردن فهرست به بازیکنانی که بیش از 1200 دقیقه بازی کرده اند، به موارد باارزشی مانند جورجینیو یا لئاندرو پاردس(پی اس جی) برخورد می کنیم. یا بازیکنی مانند  روبرت آندریچ(بایر لورکوزن) که در 1.16 موقعیت منجر به گل در هر بازی نقش داشته است.


 
 
تا اینجا، مالکیت هایی که به گل ختم می شوند اشاره شده اما اگر روی مواردی تمرکز کنیم که چنین مالکیتی منجر به شوت به سمت دروازه می شود، چه؟ در این صورت، چه کسی می تواند صدر فهرست را به خود اختصاص دهد؟
اولین نفر بدون هیچ بحثی، بازیکن آلمانی رئال مادرید، تونی کروس است. وقتی توپ به کروس می رسد و سپس اقدام به پخش آن می کند، به طور متوسط تقریبا در 10 مورد(دقیق تر 9.38) منجر به شوت به دروازه می شود. این امار به خوبی اهمیت کروس در تیمی مثل رئال را نشان می دهد. تیمی که با داشتن بازیکنان متعدد در زمین حریف، همواره در خطر خوردن ضدحمله از سوی حریف قرار دارد. کروس در این موارد یک عامل موثر و خوب بازدارنده است.
پس از کروس به یاشوآ کیمیش می رسیم که در هر 90 دقیقه بازی برای بایرن می تواند 9 صحنه منجر به شوت به دروازه حریف را خلق کند. پس از این دو ایلکای غوندگان ستاره آلمانی منچسترسیتی قرار دارد(8).