عاملی که باورتان نمی‌شود دلیل چاقی شکم باشد

گروه علمی:یافته‌های محققان نشان می‌دهد کم خوابی باعث افزایش گرسنگی شده و باعث می‌شود افراد روز بعد غذای بیشتری بخورند. در این شرایط کالری اضافی به چربی شکمی تبدیل و به عنوان چربی احشایی در اطراف اندام‌های شکمی ذخیره می‌شود.

بسیاری از افراد تصور می‌کنند بی دلیل دچار چاقی شده و مدعی هستند میزان غذای مصرفی آن‌ها با اطرافیانشان یکی بوده و بی دلیل چاق می‌شوند. یافته‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد خواب ناکافی چاقی شکمی را ۹ درصد و چربی احشایی را تا ۱۱ درصد افزایش می‌دهد.از نظر پزشکی، چربی احشایی بسیار خطرناک است، زیرا بر سلامت اندام‌های شکمی تأثیر گذاشته و با سندرم متابولیک مرتبط است، وضعیتی که منجر به دیابت، بیماری قلبی و سکته می‌شود.

پروفسور ویرند سامرز، یکی از نویسندگان این مطالعه، درباره پدیده فوق گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که خواب کوتاه، حتی در افراد جوان، سالم و نسبتاً لاغر، با افزایش کالری دریافتی، افزایش بسیار کمی در وزن و افزایش قابل توجه در تجمع چربی در داخل شکم مرتبط است.متاسفانه به دلیل تغییر سبک زندگی بسیاری از مردم به زندگی مدرن، کمبود خواب رو به افزایش بوده و به یک انتخاب رفتاری یا عادت بد تبدیل شده است که بخشی از زندگی بیشتر مردم محسوب می‌شود.

یافته‌های محققان نشان می‌دهد بیش از یک سوم بزرگسالان آمریکایی به دلیل استفاده از دستگاه‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی در اواخر شب یا به دلیل شیفت کاری شبانه، خواب ضعیفی دارند.در نتیجه این افراد خسته و کم تحرک بوده و تمایل دارند در طول ساعات کاری یا در خانه غذای بیشتری مصرف کنند. پروفسور سامرز در این رابطه گفت: به طور معمول، چربی ترجیحاً زیر پوست جمع می‌شود با این حال، به نظر می‌رسد خواب ناکافی چربی را به قسمت احشایی خطرناک‌تر هدایت می‌کند.

در این میان دانشمندان کشف کردند اگرچه در طول خواب، کاهش در کالری دریافتی و وزن این افراد وجود داشت، اما چربی احشایی در شرایط کم خوابی همچنان افزایش می‌یابد.این موضوع نشان می‌دهد که خواب ناکافی یک محرک اصلی برای رسوب چربی احشایی است و خواب جبرانی، حداقل در کوتاه مدت، روند تجمع چربی احشایی را معکوس نمی‌کند.

بر اساس این یافته‌ها خواب ناکافی به عنوان عاملی برای اپیدمی چاقی، بیماری‌های قلبی عروقی و متابولیک محسوب می‌شود. برای این مطالعه، گروهی از بزرگسالان با وزن سالم ۲۱ روز را در یک محیط بستری گذراندند.

پژوهشگران به یک گروه خواب معمولی ۹ ساعته ارائه کرده و یک گروه خواب محدود چهار ساعته را تجربه کردند. در این شرایط هر دو گروه می‌توانستند در طول دوره مطالعه به اندازه دلخواه خود از هر غذایی بخورند.در طول این پژوهش، چربی بدن، چربی احشایی، انرژی دریافتی، مصرف انرژی و بیومارکر‌های اشتها در شرکت کنندگان بررسی و اندازه گیری شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد گروه محدود کننده خواب ۱۷ درصد چربی بیشتر و ۱۳ درصد پروتئین بیشتر مصرف کردند و ۳۰۰ کالری اضافی در روز هضم کردند.دکتر نایما کوواسین (Naima Covassin)، نویسنده اول این مطالعه، درباره موضوع فوق گفت: توصیه می‌شود افرادی که داشتن خواب کافی به دلایل شغلی و ... برایشان دشوار است، برخی مداخلات رفتاری مانند خوردن غذا‌های سالم و ورزش را انجام دهند.