گروه جامعه: درحالى امروزه خطر نابودى حیات وحش و بویژه گونههاى نادر قوت گرفته که این روزها به راحتى این گونهها حذف مى شوند.در مورد آخر پلنگ نر پنج ساله مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به راحتى گونهاى که سال ها صحبت از انقراض آن مى شود و کمپین هاى مختلفى براى حفاظت از آن تشکیل شده توسط عوامل انسانی حذف مى شود.
ناموفق بودن عملیات زندهگیرى پلنگ در قائم شهر و بروز رفتارهاى غیر کارشناسى باردیگر دوربودن جامعه از رفتارهاى مناسب و درست محیط زیستى و ضعف آموزش در این حوزه را نشان داد.نه تنها محیط و فضا مدیریت نشد و ترددها کاهش نیافت، بلکه شهروندان زیادى براى تماشاى پلنگ و از نزدیک دیدن عملیات زنده گیرى حضور یافتند و با استرسى که به پلنگ وارد کردند حتى پس از خروج پلنگ از محل اولیه، به دنبال حیوان رفتند و بازهم اجازه این که عملیات به درستى انجام شود را ندادند.
خطر انقراض پلنگ ایرانى با کمتر از 500 قلاده
پلنگ ایرانى با تعداد کمتر از 500 قلاده، از گونه هاى جانورى است که اتحادیه جهانى محافظت از طبیعت آن را در رده حیوانات در معرض خطر قرار داده اما همه این ها مانع کشتار پلنگ در قائم شهر نشد.کمبود امکانات ابتدایى براى حفظ و نجات جان گونه هاى در معرض انقراض، باعث شد که پلنگ ایرانى در زیر سایه فرهنگ غلط دوره کردن و تماشا کردن و فیلمبردارى از دست برود. در واقع تلف شدن پلنگ قائم شهر هشدارى بود که با فقر تجهیزات نمى توان از حیات وحش محافظت کرد.
محیط زیست از عهده تأمین تجهیزات برنیامده است
در رابطه با وضع حیات وحش و کشته شدن پلنگ ایرانى ، محمد درویش از فعالان محیط زیستى مى گوید :به طور کلى سازمان محیط زیست از نظر بودجه به شدت فقیر است و در تامین مایحتاج خود دچار بحران است . به گفته او این که محیط زیست مازندران یک تفنگ بیهوشى ندارد تا از گونه درحال انقراض پلنگ حفاظت کند گویاى همین موضوع است که محیط زیست از عهده تأمین تجهیزات برنیامده است.درویش بیان مى کند که باید هیأتى ویژه منطقه را بررسى کند و در حال حاضر سازمان محیط زیست و کارشناسان محیط زیست زیر سئوال هستند و این موضوع با جدیت مورد بررسى قرار بگیرد.
6ساعت براى حضور مأموران محیط زیست زمان برد
این فعال محیط زیستى با بیان اینکه 6 ساعت زمان براى اینکه مأموران محیط زیست بتوانند به قائم شهر برسند زمان بسیار زیادى بوده است، عنوان مى کند: دلیلى ندارد براى حضور در محل آنقدر طول بکشد و وضعى که پلنگ 6 صبح برروى تابلوى بانک دارد نشان مى دهد که ترسیده است و نمى خواهد آسیب برساند.درویش خاطرنشان مى کند: زمانى که شهر خلوت بود و ازدحامى نبود ماموران مى توانستند به پلنگ نزدیک شوند و با دارت بیهوشى پلنگ را نجات دهند. به گفته وى درواقع نبود اسحله بیهوشى مثل یک شوخى است و خرید آن براى محیط زیست هزینه ای ندارد.
وى مى گوید سئوال جدى آن است که در استانى که بیشترین تعداد پلنگ دارد سلاح بیهوشى وجود ندارد درحالى که این موارد باید از قبل پیش بینى مى شد. درویش با انتقاد از اینکه سازمان محیط زیست در استانى که حادثه خیز است سلاح بیهوشى نداشته است، عنوان مى کند: این موضوع براى اولین بار نیست و ده ها مرتبه این اتفاق ها را در حوزه محیط زیستى شاهد بودیم.وى ادامه مى دهد: در استان گلستان و در شهرهایی مانند دماوند، سوادکوه،تبریز نیز اتفاق هاى این چنین را شاهد بوده ایم و هر بار هم از ترس حیوان را کشتهایم. این فعال محیط زیستى با اشاره به تعریف یک برنامه مشخص براساس مستندات دقیق مى گوید: باید بررسى شود که دلیل این همه ملاحظات زیست محیطى چیست و چرا در هر برنامه اى حذف محیط زیست ارجحیت دارد.
درویش تصریح مى کند که رشد و توسعه کشاورزى و صنعت بر ملاحظات محیط زیستى برترى داشته است و زمانى که به ملاحظات زیست محیطى تن ندادیم زیستگاه خالى و حمایتى نمى شود.وى یادآور مى شود که مجلس و دولت باید نظر سازمان محیط زیست را به عنوان نظر درست به رسمیت بشناسند و تنها راه حل موضوعات مختلف زیست محیطى همین است.به گزارش ایلنا؛ وقوع چنین اتفاق هایى گواه بى توجهى ، عدم شناخت و قهر مردم با طبیعت و محیط زیست است، محیطى که به راحتى ما وارد آن مى شویم و دخل و تصرف و تخریب داریم اما اگر عضوى از آن وارد جامعه ما شود جواب آن برخورد غیرعقلانى، ترس و مرگ است.