یک شب پیش از دیدار نیمه نهایی جام باشگاههای اروپای فصل 89-1988 بین میلان و رئال مادرید، رود گولیت با خیالی آسوده خوابید.
کارلو آنچلوتی که هم اتاقی او بود از شدت اضطراب بیخواب شده بود، به او نگاه میکرد و نمیتوانست این رفتار را درک کند. این بازیکن هلندی به او گفت:«به لطف بازی خوب ما، از شرایط لذت میبرم و احساس میکنم شکستناپذیر هستم. امشب در تونل به چشمان آنها نگاه میکنیم و آنها از همان جا خودشان را میبازند. چرا نباید با آرامش و راحتی بخوابم؟»
انتزو برزوت، بازیکن سابق میلان، در بیشتر شبهایی که فردای آن دیدار مهمی داشت به همراه بازیکنانی چون تاردلی و کونتی بیدار میماند و تا صبح انتظار میکشید.
حالا بازیکنان میلان و اینتر شب گذشته را چطور سپری کردند؟ آیا بیشتر شبیه به گولیت بودند یا روندی شبیه به برزوت را در پیش گرفتند؟
روز موعود فرا رسیده است. شهر میلان 57 سال (فصل 65-1964) است که چنین اتفاقی را تجربه نکرده است. حالا هر دو تیم این شهر در تلاش هستند تا جام قهرمانی لیگ ایتالیا را به خانه ببرند. میلان امیدوار است که بتواند نوزدهمین جام را بالای سر ببرد و اینتر به دنبال ستاره دوم است.
میلان در صورت پیروزی در بازی امشب برابر آتالانتا و پیروز نشدن اینتر برابر کالیاری میتواند جشن قهرمانی را به پا کند. حتی اگر این تیم مساوی کند و نراتزوری در ساردینیا شکست بخورد هم آنها قهرمان هستند. اینتر امیدوار است که بتواند همه چیز را به هفته آخر بکشاند.
همه چیز از ساعت شش بعدازظهر به وقت محلی ایتالیا در سن سیرو آغاز خواهد شد و در نهایت پنج ساعت بعد به پایان میرسد. درست است که ساسولو میتواند در هفته آخر برای روسونری دردسرساز شود اما آنها به اندازه بازی امروز برابر آتالانتا خطرناک نیستند. به نظر میرسد که این شرایط درباره دیدار سمپدوریا و اینتر نیز صادق باشد.
شاید اگر اتفاق خاصی نیفتد، امروز همه چیز مشخص شود. میلان امشب اهمیت خاصی در لیگ فوتبال دارد. آنها جدول لیگ را با دو رنگ قرمز و آبی به تسخیر درآوردند و امروز قرار است روزی سرنوشتساز باشد. روزی شبیه به دربی دلامادونینا...
استفانو پیولی در بازی گذشته عملکرد درخشانی داشت و توانست بهترین عملکرد ممکن را از بازیکنان تیمش بگیرد. او امروز هم باید این روند را تکرار کند. این در حالی است که فشار جمعیت حاضر در سن سیرو و تمامی هواداران میلان روی دوش او است.
او به خوبی میداند که تیمش برای تجارب این چنینی بسیار جوان است و این حق را دارد که در این شرایط احساساتی شده و تجربه متفاوتی داشته باشد. او امیدوار است که بتواند به تمامی سنتهای قدیمی میلان عمل کند.
بازی آخر خانگی آنها برابر فیورنتینا بود که با گل لیائو به پایان رسید اما شرایط برابر آتالانتا متفاوت است. آنها تیمی هستنند که در آنفیلد به پیروزی رسیدند و در دورتموند برابر دیوار زرد کوتاه نیامدند.
گاسپرینی در طول این شش سال به شاگردانش یاد داده که در خارج از خانه هم نمایشی را داشته باشند که در ورزشگاه خانگی خودشان دارند. او امروز بار دیگر این کار را تکرار خواهد کرد. او نمیخواهد از اروپا دور بماند و دو شکست برابر تیم پیولی در برگامو را فراموش نکرده است.
آتالانتا امیدوار است که بتواند از فاز هجومی میلان نهایت استفاده را برده و شرایط را به سود خودش تغییر دهد. او آماده است تا از پیشروی سریع تئو و لیائو و همچنین فضای ایجاد شده در پشت تونالی بیشترین بهره را ببرد.
نتیجه بازی میلان در سن سیرو میتواند روی جو بازی اینتر و کالیاری تاثیرگذار باشد. اگر میلان برنده شود، اینتر هم به دنبال پیروزی است تا بتواند امیدش را تا روز آخر حفظ کند. این کار بیشتر شبیه به خریدن بلیت بخت آزمایی به امید میلیونر شدن است.
از سوی دیگر لغزش روسونری میتواند خستگی 120 دقیقه بازی در فینال کوپا ایتالیا را به شکلی معجزهآسا از بین ببرد و جانی تازه به ساق پای بازیکنان اینتر ببخشد. نراتزوری هرگز علاقهای به گاسپرینی نداشته اما حالا به جادوی او امیدوار است.
حتی تساوی در سن سیرو هم میتواند شرایط را برای اینتر هموار کند و جانی تازه به این تیم ببخشد.
اما نباید فراموش کرد که کالیاری نیز از شرایط بحرانی برخوردار است و نیاز مبرمی به پیروزی در این بازی دارد که میتواند تکلیف قهرمان را مشخص کند. دو پیروزی در دو بازی پیشرو میتواند بقای آنها در لیگ را قطعی کند و همین موضوع باعث شده که این بازی بیش از پیش حساس شود.
سیمونه اینزاگی از این موضوع به خوبی مطلع است که باید تیمش را برابر تیمی به میدان بفرستد که چیزی برای از دست دادن ندارد و از هیچ تلاشی برای رسیدن به گل و باز کردن دروازه آنها دریغ نخواهد کرد.
او از این موضوع هم به خوبی باخبر است که ناامیدی و درماندگی گاهی میتواند کارهایی را ممکن سازد که استعداد نمیتواند.
اینتر برای این که همچنان بتواند به رویاپردازی ادامه دهد باید از هیجان فینال کوپا فاصله گرفته و شرایطش را بار دیگر با رقابتهای لیگ سازگار کند. اینزاگی احتمالا تیمی هجومی را با حضور دومفرایز و باستونی و همچنان ادین ژکو به زمین میفرستد. درخشش کوریا را نیز نباید از یاد برد.
در آخرین رقابت اینتر و میلان در کورس قهرمانی در سال 1965، نراتزوری در حالی جام قهرمانی را به دست آورد که کالیاری توانست برابر میلان به پیروزی برسد.
به نظر میرسد که امروز بار دیگر کالیاری میتواند در تعیین سرنوشت قهرمان تاثیر بسزایی داشته باشد. امروز که روزی مثل روز برگزار دربی دلامادونینا است...
لوییجی گارلاندو / گاتزتا دلو اسپورت