واکنش‌های ایتالیایی به شکست باورنکردنی برابر آلمان

شکست سنگین 5 بر 2 ایتالیا برابر آلمان باعث دلسردی هواداران آتزوری شد. قهرمان یورو 2020 روزهای افول و افت شدیدی را سپری می کنند. آنها از راهیابی به جام جهانی 2022 بازماندند و اکنون نیز در لیگ ملت های اروپای نتایج ناامید کننده ای را کسب کرده اند که باعث انتقاداتی از سبک بازی ایتالیا شده است.
روزنامه گاتزتا دلو اسپورت در شماره امروز خود به بررسی دلایل شکست تیم ملی این کشور برابر آلمان پرداخته است. انتقاداتی که این روزنامه به سبک بازی تیم مانچینی وارد کرده و نکته جالب در این خصوص، رویه معروف ترین روزنامه ایتالیایی است که برخلاف انتظارات، حمله بزرگی به سرمربی تیم ملی این کشور انجام نشده و یادداشتی دال بر تغییرات روی نیمکت آتزوری دیده نمی شود.
در یکی از یادداشت های گاتزتا به قلم لوییجی گارلاندو که عازم آلمان شده بود و این مسابقه را از نزدیک دیده، آمده است: ضربه بدی خوردیم. 5 گل پشت سر هم که باعث شد در تاریخ به ثبت برسد. ما هیچ گاه در بازی های رسمی و در طول 90 دقیقه، برابر آلمان شکست نخورده بودیم. این اتفاق زمانی رخ داد که ما چندی قبل از آرژانتین نیز 3 گل دریافت کردیم. پذیرفتن 8 گل در 2 بازی آن هم برای مایی که به عنوان اساتید دفاع در دنیا معروفیم، خوب نیست.
این یک نتیجه ناامید کننده در مرز تحقیر بود که البته نباید اجازه دهیم این شکست همه چیزِ ما را از بین ببرد چرا که این دیدار نکات مثبتی نیز داشت و آن میدان دادن به جوانانی بود که تجربه بازی ملی نداشتند اما حضور این جوانان برای رسیدن به نتیجه مطلوب کافی نبود.
درسی که آلمانها به ما دادند، برایمان خیلی سنگین بود. ما به جوانان بازی دادیم ولی باید کمی حواسمان را بیشتر جمع می کردیم. به طور مثال آلساندرو باستونی که یکی از استعدادهای خیلی درخشان ما به حساب می آید، اشتباهاتی در مارک کردن بازیکنان داشت. او روی سه گل آلمان، سه اشتباه داشت.
اسکاماکا و راسپادوری در ابتدای راهشان هستند تا سبک بازی آنها شکل بگیرد. این درس آلمانی به ما نشان داد که ما آینده ای که برایمان چیده شده باشد را در مقابل خودمان نداریم. ما باید از این شکست هایی که در این مدت تجربه کرده ایم، درس بگیریم و واکنش بهتری نسبت به اتفاقات درون زمین داشته باشیم. مثلا زمانی که بازی 2 بر صفر بود، باید با علاقه، هیجان و غرور بیشتری بازی را پی می گرفتیم که البته این عصبانیت و علاقه در تیم دیده نمی شد.
تعداد بازی های زیاد در طول فصل باعث می شود نتوانیم آن فرم ایده آل را از بازیکنان ببینیم و آنها خسته بودند. آن هم مقابل آلمانی که از ما آماده تر نشان می داد. مورد بعدی نیز می تواند اشتباهات تاکتیکی باشد. مثلا ما بازیکنی به نام لیونل اسکالوینی را داشتیم که می توانست در پست تخصصی خودش بازی کند ولی اینگونه نبود و او در نقش دیگری ظاهر شد.
در یکی دیگر از صفحات روزنامه گاتزتا دلو اسپورت یادداشتی از آندره آ آلفانته دیده می شود. او نوشته است: شاید این بدترین نتیجه ای بود که مانچینی از زمان سرمربیگری اش کسب کرده باشد که شاید آن شکست دردناک 3 بر صفر مقابل آرژانتین را به یاد ما بیاورد اما زمانیکه شما می بازید، یعنی تمام شکست ها مانند همدیگر هستند و تفاوت چندانی ندارند. آنها تلخ بوده و می توان یأس و ناامیدی را در فردی مانند مانچینی دید که شانه هایش را بالا می اندازد.
شاید تا قبل از روز دوشنبه، شکستی که مأیوس کننده تر از تمامی شکست های قبلی بوده، باخت مقابل فرانسه در اوایل مربیگری مانچینی بوده باشد. ولی اکنون مانچینی مانند دو هفته قبل و شبی که برابر آرژانتین در ویمبلی داشتیم، او در یک لحظه همه چیز را باخت و روی نیمکت نشست.
مانچینی بهت زده فقط به دور دست خیره شده بود، با یک سوالی که در چشمان او بود: «چرا این اتفاقات رخ داده است؟». دلایل زیادی برای جواب دادن به این سوال وجود دارد. باید شب گذشته را فراموش کنیم ولی نباید آن را به سرعت پاک کنیم.
مانچینی کمتر از یک ساعت پس از بازی صحبت کرد و گفت: شکست همیشه دردناک است آن هم مقابل آلمان و با نتیجه 5 بر 2 که آدم را بیشتر ناراحت می کند. بعد از دیدار رفت مقابل آلمان که با نتیجه تساوی به پایان رسید و مسابقه با انگلیس، دیدم نسبت به اتفاقات مثبت است.