تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/۱۶ ساعت ۱۷:۳۹
کد مطلب : ۳۵۱۲۷۴
چرا‌نمی‌توانیم مثل‌کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها‌رفتار کنیم؟
گروه ورزشی: در حالی که در کشورهای آسیایی شرقی نهایت همکاری با تیم‌های ملی از جمله تیم ملی المپیک صورت می‌گیرد، تیم ملی امید ایران همواره با مشکل در اختیار گرفتن بازیکنان جوان از باشگاه‌ها روبه‌رو بوده است.
به گزارش ایسنا، دو ماه بعد از مسابقات قهرمانی فوتبال آسیا در رده سنی زیر ۲۳ سال، تیم ملی ایران نه تنها گام جدیدی به سوی تحول و بهتر شدن برنداشته، بلکه اردوی این تیم هم لغو شده و خبری از اعزام به مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی نیست.
تیم ملی امید در نتیجه همکاری نکردن باشگاه‌ها با تیم ملی امید و غیبت بازیکنان سرشناس و ثابت خود، اردوی خود را با ۱۶ بازیکن آغاز کرد و بعد از بازی با پرسپولیس و شکست مقابل شاگردان گل‌محمدی، از حضور در مسابقات کشورهای اسلامی انصراف داد.مهدوی‌کیا و دستیارانش با توجه به غیبت بازیکنان اصلی در تیم ملی، تصمیم گرفتند برای جلوگیری از مصدومیت بازیکنان و شکست‌های احتمالی با بازیکنان نیمکت نشین مقابل عربستان، مراکش و جمهوری آذربایجان، از حضور در این بازی‌ها خودداری کنند.
حمایت نشدن تیم ملی امید در این مقطع زمانی مخصوص امروز و دیروز نیست چرا که در ماه‌های گذشته هم این تیم در مقاطع مختلف نتوانسته بازیکنان مدنظر خود را در تیم ملی داشته باشد. البته اگر به گذشته نگاه کنیم، این اتفاق ریشه در تاریخ فوتبال ایران دارد که تیم ملی امید هیچ گاه اولویت باشگاه‌ها نبوده است!
در عوض رقبای ایران که برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس دندان تیز کرده‌اند، از تمام داشته‌های خود بهره می‌برند و در دوره بعدی قهرمانی آسیا، مطمئنا از نفرات باتجربه تر خود در فوتبال اروپا هم بهره خواهند برد.
در دوره اخیر قهرمانی آسیا، ژاپن با ۴ لژیونر، کره جنوبی با ۴، استرالیا با ۱۲ لژیونر، عراق با ۵ لژیونر، ازبکستان با ۲ لژیونر و عربستان هم با گرانقیمت‌ترین تیم ملی را در رده سنی امیدها راهی مسابقات قهرمانی آسیا کرد. در واقع هر چه کشورهای آسیایی شرقی و استرالیا نهایت همکاری را با تیم ملی المپیک خود دارند، خبری از این مساله در ایران نیست!
این اتفاق در حالی رقم خورد که تیم مهدوی کیا از نخستین ماه‌های فعالیت این مربی در ایران همواره با مشکل در اختیار داشتن برخی از بازیکنان رو به رو بوده است. به طور مثال باید به امتناع استقلال از در اختیار گذاشتن امیرحسین حسین زاده از مرحله مقدماتی قهرمانی آسیا تیم ملی را همراهی نکرد. همچنین مهدوی کیا از داشتن اللهیار صیادمنش و یونس دلفی دو بازیکن جوان و دارای شرایط سنی برای حضور در بازی های المپیک هم به علت بازی در فوتبال اروپا محروم بود.
این مشکلات در مرحله نهایی هم وجود داشت و استقلال علیرضا رضایی و سینا سعیدی‌فر را به تیم ملی امید نداد. برخی بازیکنان هم به علت شرایط خاص باشگاه‌های خود دیرتر از موعد به تیم ملی امید ملحق شدند. مشکلات مربوط به حضور بازیکنان در اردوهای تیم ملی در تمرینات اخیر تیم المپیک مشهودتر بود. تراکتور، استقلال، سپاهان و پرسپولیس بازیکنان اصلی تیم ملی امید را در اختیار این تیم نگذاشتند و در نتیجه تیم ملی از ترکیب اصلی و یازده نفره خود در بازی های آسیایی فقط ۴، ۵ نفر را در اختیار داشت.
با همکاری نکردن باشگاه‌ها از بابت در اختیار گذاشتن بازیکنان جوان و آینده دار که طی یک ساله آینده ممکن است بیش از پیش به مهره های قابل اتکا برای تیم های خود تبدیل شوند، احتمالا تیم ملی و مهدوی کیا با مشکلات بیشتری هم مواجه شوند!به نظر می‌رسد فوتبال ایران قبل از اینکه از نظر سخت افزاری و نرم افزاری به فوتبال اروپا و حتی کشورهای آسیایی شرقی نزدیک شود، ابتدا باید از نظر رفتاری خود را با فوتبال ملی این کشورها هماهنگ کند تا ثمره آن را در تیم ملی بزرگسالان و حتی لیگ برتر ایران هم ببینیم.
تیم ملی امید در نتیجه همکاری نکردن باشگاه‌ها با تیم ملی امید و غیبت بازیکنان سرشناس و ثابت خود، اردوی خود را با ۱۶ بازیکن آغاز کرد و بعد از بازی با پرسپولیس و شکست مقابل شاگردان گل‌محمدی، از حضور در مسابقات کشورهای اسلامی انصراف داد.مهدوی‌کیا و دستیارانش با توجه به غیبت بازیکنان اصلی در تیم ملی، تصمیم گرفتند برای جلوگیری از مصدومیت بازیکنان و شکست‌های احتمالی با بازیکنان نیمکت نشین مقابل عربستان، مراکش و جمهوری آذربایجان، از حضور در این بازی‌ها خودداری کنند.
حمایت نشدن تیم ملی امید در این مقطع زمانی مخصوص امروز و دیروز نیست چرا که در ماه‌های گذشته هم این تیم در مقاطع مختلف نتوانسته بازیکنان مدنظر خود را در تیم ملی داشته باشد. البته اگر به گذشته نگاه کنیم، این اتفاق ریشه در تاریخ فوتبال ایران دارد که تیم ملی امید هیچ گاه اولویت باشگاه‌ها نبوده است!
در عوض رقبای ایران که برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس دندان تیز کرده‌اند، از تمام داشته‌های خود بهره می‌برند و در دوره بعدی قهرمانی آسیا، مطمئنا از نفرات باتجربه تر خود در فوتبال اروپا هم بهره خواهند برد.
در دوره اخیر قهرمانی آسیا، ژاپن با ۴ لژیونر، کره جنوبی با ۴، استرالیا با ۱۲ لژیونر، عراق با ۵ لژیونر، ازبکستان با ۲ لژیونر و عربستان هم با گرانقیمت‌ترین تیم ملی را در رده سنی امیدها راهی مسابقات قهرمانی آسیا کرد. در واقع هر چه کشورهای آسیایی شرقی و استرالیا نهایت همکاری را با تیم ملی المپیک خود دارند، خبری از این مساله در ایران نیست!
این اتفاق در حالی رقم خورد که تیم مهدوی کیا از نخستین ماه‌های فعالیت این مربی در ایران همواره با مشکل در اختیار داشتن برخی از بازیکنان رو به رو بوده است. به طور مثال باید به امتناع استقلال از در اختیار گذاشتن امیرحسین حسین زاده از مرحله مقدماتی قهرمانی آسیا تیم ملی را همراهی نکرد. همچنین مهدوی کیا از داشتن اللهیار صیادمنش و یونس دلفی دو بازیکن جوان و دارای شرایط سنی برای حضور در بازی های المپیک هم به علت بازی در فوتبال اروپا محروم بود.
این مشکلات در مرحله نهایی هم وجود داشت و استقلال علیرضا رضایی و سینا سعیدی‌فر را به تیم ملی امید نداد. برخی بازیکنان هم به علت شرایط خاص باشگاه‌های خود دیرتر از موعد به تیم ملی امید ملحق شدند. مشکلات مربوط به حضور بازیکنان در اردوهای تیم ملی در تمرینات اخیر تیم المپیک مشهودتر بود. تراکتور، استقلال، سپاهان و پرسپولیس بازیکنان اصلی تیم ملی امید را در اختیار این تیم نگذاشتند و در نتیجه تیم ملی از ترکیب اصلی و یازده نفره خود در بازی های آسیایی فقط ۴، ۵ نفر را در اختیار داشت.
با همکاری نکردن باشگاه‌ها از بابت در اختیار گذاشتن بازیکنان جوان و آینده دار که طی یک ساله آینده ممکن است بیش از پیش به مهره های قابل اتکا برای تیم های خود تبدیل شوند، احتمالا تیم ملی و مهدوی کیا با مشکلات بیشتری هم مواجه شوند!به نظر می‌رسد فوتبال ایران قبل از اینکه از نظر سخت افزاری و نرم افزاری به فوتبال اروپا و حتی کشورهای آسیایی شرقی نزدیک شود، ابتدا باید از نظر رفتاری خود را با فوتبال ملی این کشورها هماهنگ کند تا ثمره آن را در تیم ملی بزرگسالان و حتی لیگ برتر ایران هم ببینیم.
پربينندهترين مطالب و خبرها
