احیای برجام، نیاز طرفین

گروه سیاسی: روزنامه آرمان ملی نوشت: آنچه مسلم است اینکه عدم احیای برجام در بخش تجارت خارجی کشور اخلال ایجاد کرده است. به عبارت ساده‌تر؛ به دلیل تحریم نه می‌توانیم متناسب با ظرفیت صنعت نفت کشور نفت صادر کنیم و نه می‌توانیم فرآورده‌های گاز منظور پتروشیمی را صادر کنیم. نه تنها مهم‌ترین صادرات کشور یعنی نفت و گاز دچار اخلال شده بلکه نقل و انتقالات پولی هم دچار مساله شده و این باعث شده که نیاز‌های کشور به برخی از کالا‌های صنعتی هم دچار اخلال بشود. امروز اگر خودروسازی کشور دچار مشکل است، یا به هر دلیلی نمی‌توانیم خودرو‌های جدید وارد بازار ایران کنیم، یا برخی از تکنولوژی‌های تولید در صنایع دیگر کشور موضوع تحریم‌هاست. تحریم‌ها باعث شده است که روند رشد اقتصادی سال‌های ۹۳ تا پایان ۹۶ که یک روند مثبت بوده به طوری که سال‌های ۹۵ و ۹۶ دو سال پیاپی اقتصاد ایران تورم یک رقمی را تجربه کرد و همچنین رشد اقتصادی دورقمی، آن به تورم‌های بالای ۳۰ درصد از سال ۹۷ تا امروز تبدیل بشود که برآیند این منجر به جهش قیمت‌ها با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در سالجاری شده است. در اینکه تحریم عوارض جدی بر اقتصاد ایران گذاشته است، تردید نباید کرد. مثال آشکار و واضح آن، این است که ما حداقل یک میلیون بشکه درروز به شکل رسمی صادرات نفت را از دست داده‌ایم.
تازه بخش دیگری هم که صادرات انجام می‌دهیم اصطلاحا با دور زدن تحریم‌ها و با کاهش قیمت فروش و با انتقال غیررسمی منابع آن مواجه هستیم. این‌ها ضرر‌های آشکار در بخش نفت است. به دلیل اینکه ظرفیت اقتصاد ایران هم در بخش گردشگری و هم در بخش نفت و گاز قابلیت جذب سرمایه‌های بزرگ را دارد، به دلیل تحریم، سرمایه‌گذاری مستقیم در این بخش‌ها بسیار ناچیز اتفاق افتاده است. این موارد که ذکر شد، زیان‌های آشکار تحریم‌های ظالمانه غرب بر اقتصاد ایران است. در کنار این موضوع به دلیل اینکه تکنولوژی‌های جدید در بخش صنعت نفت و گاز در اختیار کشور قرار نگرفته، هزینه اکتشاف نیز افزایشی بوده است. همین موضوع در صنعت حمل و نقل هوایی نیز مصداق دارد؛ لذا نباید در آثار زیانبار تحریم تردید کرد، اما سوال بزرگ این است که اقتصاد ایران تا چه مقطعی می‌تواند اینگونه هزینه‌ها را پرداخت نماید؟ به نظر می‌رسد به دلیل بزرگی اقتصاد ایران و همچنین تنوع اقتصاد ایران، ممکن است پرداخت این هزینه‌ها امکان پذیر باشد.
امروز بخشی از مشکلات مردم در بخش‌های رفاهی تحت تاثیر تحریم‌های ظالمانه بوده است؛ لذا به نظر می‌رسد با حفظ همه منافع کشور و باصطلاح حفظ عزت کشور، باید به سراغ احیای برجام رفت. معمولا بحران‌های بین‌المللی هرقدر بیشتر برای حل آن زمان بگذرد، هزینه حل مشکل نیز افزایشی خواهد بود. غالب کشور‌های منطقه به‌طور یک مثال ساده اختلافی که ترکیه با روسیه درخصوص سوریه داشت یا ترکیه با آمریکا یا برخی از کشور‌های اروپایی برای الحاق به اتحادیه اروپا داشت، غالب مسائل ذکر شده یا در کوتاه مدت حل شد یا از اولویت اول کشور خارج گردید. به نظر می‌رسد که مساله احیای برجام بیش از زمانی که فکر یا پیش بینی می‌شد، به درازا کشیده شده لذا احیای برجام با حفظ عزت و مصلحت کشور نیاز اقتصاد کشور است. ذکر این نکته بسیار مهم است که در شرایط فعلی احیای برجام به دلیل تامین بخشی از انرژی کشور‌های اروپایی مورد نیاز غرب نیز است. با توجه به تحریم نفت و گاز روسیه و کاهش عرضه نفت و گاز این کشور این فرصت برای ایران ایجاد شده است که با اخذ امتیازات مطلوب برای احیای برجام بخشی از انرژی غرب را نیز تامین نماید.