گروه اقتصادی: این روزها گیمری و صرف زمان پای کنسولهای بازی علاوه بر تفریح و گذراندن وقت، به روشی برای کسب درآمد تبدیل شده است. آنهم درآمدی با اعداد و ارقام باورنکردنی. به عنوان مثال یک گیمر ۱۸ ساله در ایران ماهیانه ۵۰۰۰ دلار درآمد دارد. یعنی حدود ۱۵۰ میلیون تومان در یک ماه. این عدد برای گیمرهای حرفهایتر به ماهانه ۴۰ هزار دلار (یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان) هم میرسد.
از زمانی که کنسولها را شناختم به گیمری علاقهمند شدم
محمد رضا قره داغی ۲۲ سال دارد. او معتقد است از زمانی که کنسولهای بازی را شناخته به گیمری علاقهمند شده است. در ابتدا به صورت تفریحی با خانواده و دوستانش بازی میکرده اما حالا حدود دوسال است که گیمری را به صورت حرفهای دنبال میکند و از این راه درآمد هم دارد. او درباره شروع کار حرفهای خود میگوید: من علاقه زیادی به گیم داشتم. آنقدر که میتوانم بگویم همه کنسولها و بازیها را امتحان کردهام. اصلا یکی از اتفاقاتی که باعث شد فعالیت حرفهای را شروع کنم، همین مسئله بود. بازی نمانده بود که من آن را انجام نداده باشم و این کمی برایم حوصله سربر شده بود. همین امر باعث شد همه گیمهایم را ریست کنم و دوباره آنها را بازی کنم؛ اما اینبار به همراه مخاطبان.
وی درباره مدت زمانی که به گیمینگ اختصاص میدهد، میگوید: در گذشته زمان خیلی زیادی را صرف گیمینگ میکردم. شاید تنها زمانهایی که بازی نمیکردم زمان خوابم بود. اما الان که کار حرفهای میکنم طبق برنامه و با نظم خاصی این کار را انجام میدهم. ضمن اینکه علاوه بر بازی، صفر تا صد کارهای ادیت ویدیو، طراحی کاور و… را هم خودم انجام میدهم. چون دوست دارم مهارتهای دیگر را هم یاد بگیرم.
مخاطبشناسی حرف اول را میزند
این گیمر جوان درباره شیوه کار گیمرها ادامه میدهد: گیمری به صورت حرفهای اینگونه است که گیمر بخشی از ویدیوی بازی کردن خود را در شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام و یوتوب با مخاطبان به اشتراک میگذارد. یا به اصطلاح استریم میکند. در همین راستا یک گیمر حرفهای برای جذب مخاطب، باید مخاطبان خود را بشناسد و از نیازهای آنها آگاهی کامل داشه باشد. مثلا وقتی میبیند بازی خاصی برای عده زیادی از مخاطبان جذابیت زیادی دارد، بیشتر به بررسی آن بازی و روشهای گوناگون انجام آن بپردازد. میتوانم بگویم مخاطبشناسی در گیمری حرف اول را میزند.
۴۰ هزار دلار؛ درآمد ماهانه یک گیمر
محمدرضا، در رابطه با شیوههای کسب درآمد از گیمری میگوید: بهترین پلتفرمها برای اشتراکگذاری ویدیوها در ایران، اینستاگرام و یوتوب است. کسب درامد در اینستاگرام فقط از طریق تبلیغات انجام میشود. اما یوتوب براساس میزان بازدیدها به شما پول پرداخت میکند. البته برای این کار، در ابتدا باید میزان بازدیدها و دنبال کنندههای شما به عددی که این پلتفرم تعیین کرده برسد. در اینصورت گیمری به یکی از بهترین راهها برای درآمدزایی تبدیل میشود.
برای مثال من گیمری را در کشور خودمان میشناسم که با ۱۸ سال سن، ماهیانه ۵ هزار دلار درآمد دارد. یعنی حدود ۱۵۰ میلیون تومان در یک ماه. البته این عدد با افزایش بازدیدها بیشترهم میشود و حتی برای گیمرهای حرفهایتر به ۴۰ هزار دلار ( معادل یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان) در ماه هم میرسد. یعنی ده برابر درآمد یک پزشک متخصص. البته اینها یک شبه اتفاق نمیافتد و نیازمند صبوری و کسب مهارتهای لازم در انجام بازیها و اشتراکگذاری آنهاست.
مشکلات گیمری در ایران؛ از تحریم تا مخالفت خانوادهها
البته گیمری در ایران با مشکلاتی نیز همراه است و گیمرها برای موفقیت، دشواریهای زیادی را پشت سر میگذارند. یکی از این مشکلات تحریم است.این گیمر درمورد مشکلات گیمرها به شرایط تحریمی اشاره میکند و میگوید: پینگ معیاری برای محاسبه فاصله زمانی اتصال بین دو دستگاه است. نسخه اصلی خیلی از بازیهای معروف به دلیل تحریم در ایران اجرا نمیشود. نسخههای غیررسمی هم پینگ بالایی دارند. گاهی پیش میآید که حریف، تو را شکست میدهد و بازی تمام میشود و تو تازه بعد از چند دقیقه متوجه این اتفاقات میشوی.
البته مشکلات تحریم فقط به همینجا ختم نمیشود. تحریمها پرداختهای پلتفرمهایی مانند یوتوب را نیز تحت تاثیر قرار میدهند. بانکی که این پلتفرم برای پرداخت مبالغ با آن همکاری میکند، در ایران نمایندگی ندارد. تنها کشور نزدیکی که این قابلیت را دارد، کشور ترکیه است که باز کردن حساب در این کشور نیز هزینهبر است و برای اکثر گیمرهای ایرانی صرفه اقتصادی ندارد. البته شرکتهایی هم در سایر کشورها هستند که در ازای دریافت مبلغی وظیفه ساخت حساب را برای گیمرها به عهده میگیرند. اما این روش هم کماکان هزینه گزافی را روی دوش گیمرها میگذارد.
او ادامه میدهد: نبود سازمان حمایتی برای گیمرها در ایران هم یکی دیگر از مشکلات فعالان این حرفه است. ما در کشورمان گیمرهای حرفهای داریم که اگر در مسابقات جهانی شرکت کنند، قطعا جزو نفرات برتر میشوند. اما متاسفانه رقابت در ایران به شرکت در مسابقاتی که گیمنتهای محلی برگزار میکنند، محدود شده است.علاوه بر اینها سرعت پایین اینترنت، قیمت بالای کنسولهای بازی و وسایل جانبی و البته مخالفت خانوادهها با گیمرشدن فرزندانشان مشکلاتی است که گیمرهای ایرانی با آنها دستوپنجه نرم میکنند.به نظر میرسد تبدیل شدن به یک گیمر حرفهای و درآمدزایی، مسیر مشخصی ندارد اما این روزها پیشرفت تکنولوژی همه چیز حتی مسیر موفقیت را تحت تاثیر قرار داده است.