با 609 هزار تومان چه كنيم؛ به نظر شما؟

کسب ثروت در کشور ما متاسفانه زیاد به خلاقیت و نوآوری رهبران کسب و کار مرتبط نمي‌گردد. وقتی که سرگذشت رهبران موفق آمریکا، اروپا و ژاپن را بخوانید پر است از داستان موفقیت و شکستهایی که ناشی از خلاقیت و رهبری بوده است ولی آیا در مورد مدیران کسب و کار ایران هم چنین کتابی مي‌توان نوشت. کافی است مقایسه‌ای داشته باشیم میان ده ثروتمند برتر کشور و صد ثروتمند برتر کشورهای توسعه یافته، بخصوص ثروتمندان نوظهور 8 سال گذشته.

هیچکس منکر تولید ثروت نیست و باید به کارآفرین بها داد و به مردم اجازه کسب ثروت داد ولی همواره باید سازوکار کسب صحیح ثروت و نظارت دقیق و البته اخذ مالیات نیز وجود داشته باشد تا درآمدها ناعادلانه نگردد.دولت برای سال جاری حداقل حقوق را 609 هزار تومان قرار داده است. بیایید کمی بیاندیشیم با این پول چه کنیم. یک کارگر تازه کار در تهران مي‌خواهد با این پول زندگی کند:
• اجاره ماهیانه در حومه تهران حداقل 300000 تومان ماهیانه
• کرایه حمل و نقل از تهران به حومه حداقل 100000 ماهیانه
• هزینه ماهیانه یک زندگی بسیار ساده حداقل 400000 تومان در ماه البته بدون فرزند.

• موارد فوق را در نظر بگیرید با انواع خواسته‌هاي متنوع یک زندگی زناشویی هر چند مختصر و قانع.
در جایی که قیمتها بر اساس دلار تنظیم مي‌گردد باید دستمزد نیز بر اساس دلار تنظیم گردد. نگاهی کوتاه به حداقل حقوقها در جامعه جهانی داشته باشیم: کانادا ساعتی 9 تا 11 دلار کانادا، فرانسه 1445 یورو در ماه، آلمان 7 دلار هر ساعت، یونان 683 یورو در ماه، اسراييل 7 دلار هر ساعت، استرالیا 16 دلار استرالیا هر ساعت، ژاپن 6 دلار هر ساعت.

ضمن اینکه اکثر این کشورها 40 ساعت کار در هفته دارند این در حالیست که در کشور ما در بخش دولتی 44 ساعت و خصوصی حتی 50 ساعت در هفته مي‌باشد. اگر میزان درآمد و رفاه و امنیت را در کشورها مقایسه نماییم،در کشورهایی که توزیع ثروت مناسب بوده است هم از درجه امنیت بالایی برخوردار هستند و هم توسعه یافته‌اند و از رفاه قابل قبولی برخوردارند. هیچ ایرانی از توسعه بیزار نیست و همه مي‌دانند که برای پیوستن به بازار جهانی، آزاد سازی قیمتها لازم است ولی مراقب باشیم قرار نیست در مسیر توسعه کشور میلیون‌ها انسان قربانی گردند.