گروه اقتصادی: تقاضا برای اجاره سوییت و خانههای دانشجویی در بازار مسکن تهران به شدت افزایش یافت. در 2 سال گذشته میزان استقبال از خانههای دانشجویی و اجاره سوئیتها کاهش یافته بود اما از ابتدای شهریور ماه شاهد افزایش چشمگیر تقاضا برای اجاره این خانهها و سوئیتها هستیم. بررسیها نشان میدهد که به دلیل وضعیت شکننده کنترل بیماری کرونا و شرایط نامناسب برخی از خوابگاههای دانشجویی سبب شده تا بسیاری از خانوادهها ترجیح دهند برای فرزندانشان خانههای دانشجویی اجاره کنند. جهش شدید میزان ودیعه و اجاره ماهانه ،سبب شده است تقاضا برای زندگی با همخانه در دانشگاهها به شدت افزایش یابد تا به این طریق با نقسیم هزینهها امکان زندگی دانشجویی فراهم گردد.
هزینه رهن و اجاره خانههای اشتراکی و همخانهشدن
برای نمونه در محله طرشت برای یک واحد 65 متری تقاضای همخانه شدن یک خانم آگهی شده که میزان ودیعه 50 میلیونی و اجاره ماهانه 3 میلیون تومانی تقاضا شده است. در شهرک اکباتان نیز یک واحد 68 متری با قیمت 100 میلیون تومان ودیعه و ماهانه 6.5 میلیون تومان به صورت اشتراکی با یک خانم 34 ساله آگهی شده است.
در دروازه دولت نیز یک واحد 83 متری را برای همخانه شدن 2 نفر آگهی کردهاند که هر کدام باید 15 میلیون تومان ودیعه و ماهانه 2 میلیون تومان اجاره پرداخت کنند و در مجموع در این واحد 4 نفر سکونت خواهند داشت .در محدوده میدان پاستور هم 3 اتاق مبله و مجزا از یک خانه ویلایی به دانشجویان خانم اجاره داده میشود که مبلغ 2 میلیون و 700 هزار تومان بابت ودیعه در نظر گرفته شده واجاره ماهانه نیز برابر با همین مبلغ است و اگر بخواهید روزانه در این ساختمان اجاره کنید هزینهای برابر با 180 هزار تومان دارد که به عبارت دیگر میشود ماهی 5 میلیون و 400 هزار تومان؛ مزیت اصلی این ساختمان نزدیکی آن به دانشگاه تهران است. در صادقیه نیز یک واحد 40متری زیرهمکف با ودیعه 5 میلیونی و اجاره 1.5 میلیون تومانی به یک خانم موجه برای همخانه شدن آگهی شده است.
در گیشا یک اتاق 18 متری از یک واحد مسکونی برای همخانه شدن به آقایان اجاره داده میشود که ودیعه سالانه آن 30 میلیون و اجاره ماهانه 4 میلیونی تومانی برای آن درخواست شده است.
در محدوده میدان انقلاب نیز واحد 45 متری وجود دارد که برای همخانه شدن ودیعه 60 میلیونی و اجاره ماهانه 3 میلیون تومانی در نظر گرفته شده و در این آپارتمان که در نزدیکی دانشگاه تهران واقع شده 3 نفر زندگی خواهند کرد. از جمله شرایط در نظر گرفته شده برای اکثر کسانی که دنبال همخانه میگردند، موجه بودن، غیرسیگاری بودن، عدم استفاده از قلیان، نداشتن رفت و آمد؛ برگزار نکردن میهمانی و مراسمهای پر سر و صدا، توجه شدید به نظافت و پاکیزگی، نداشتن حیوانات خانگی و ... اعلام شده است.
ویژگی اصلی خانههای اشتراکی
سمیرا رجبی سال سوم دانشگاه است و در دو سال گذشته به صورت غیرحضوری در کلاسها شرکت میکرده اما امسال ناچار به حضور در تهران شده و نتوانسته خوابگاه بگیرد. او 10 روزی است که دنبال خانه میگردد و هنوز نتوانسته مورد مناسب با شرایط خویش را بیابد. وی به قرننو میگوید: همخانه شده بسیار سخت است وبا طرف مقابل باید نقاط اشتراک فراوانی داشته باشید زیرا هرگونه اختلاف نظر شرایط سکونت را برای طرفین سخت میکند.
وی میافزاید: چند خانه را بازدید کردهام اما متاسفانه همخانهها یا دانشجو نبودهاند و یا سن زیادی داشتهاند که به حتم نمیتوانند شرایط دانشجویی بنده را درک کنند. او عنوان میکند: امنیت خانه، تردد و دسترسی آسان به دانشگاه که نخواهم هزینه رفت و آمد زیادی پرداخت کنم نیز بسیار مهم است؛ امیدوارم هرچه زودتر بتوانم خانه خوبی اجاره کنم وگرنه همچنان باید در مراکز اقامتی شبانهروزی بمانم که بسیار سخت و پرهزینه است.
یافتن سخت خانههای اشتراکی ارزان
الهه فرامرزی نیز دختری است که از گیلان به تهران آمده و در رشته معماری تحصیل میکند. او میگوید: رشته من کار عملی زیادی دارد و در نتیجه میزان وسایل کاری و تحصیلیام فراوان است. وی ادامه میدهد: باید با کسی همخانه بشوم که شرایط من را درک کند زیرا انجام کارهای عملی دارای ریخت و پاش است و ممکن است برای کسی که به تمیزی حساس است، سخت باشد. الهه بیان میکند: من ماهانه میتوانم حداکثر 2.5 میلیون تومان اجاره و 40 میلیون ودیعه بپردازم که پیدا کردن خانه با این شرایط کمی سخت است.
دختران به دنبال ساختمانهای خانوادگی و امن
فرناز رجبی دانشجوی سال دوم بوده و از خراسان جنوبی به پایتخت آمده است. وی میگوید: 2 هفته به دنبال همخانه شدن و یافتن واحد مناسب بودم و سرانجام در هفته دوم شهریور ماه توانستم خانه و همخانه مورد نظرم را پیدا کنم. وی تاکید میکند: در انتخاب خانه ترجیح میدادم که صاحبخانه در ساختمان حضور داشته و یا افراد ساکنان به صورت خانوادگی زندگی کنند زیرا ساختمان اینگونه امنتر است. وی توضیح میدهد: یافتن مورد مناسب سخت است اما غیرممکن نیست. ماهانه قرار است 3 میلیون تومان بابت اجاره بپردازم و با دو دانشجوی دیگر در یک خانه 70 متری زندگی کنیم البته وسایل و لوازم زندگی را باید به صورت اشتراکی خرید کنیم که ممکن است هزینه بر باشد.
یافتن خانه برای مردان کمی آسانتر است
صدرا عنایتی دانشجوی دیگری است که با 2 پسر هم سن و سال خود همخانه شده است. وی اظهار میکند: خیلی سخت است بتوانی خانه و همخانهای پیدا کنی که شرایط یکسانی داشته باشید. برای نمونه بنده قلیان میکشم اما برخی آگهیها بر عدم استعمال قلیان و موادمخدر تاکید داشتند که به شرایط بنده نمیخورد.
وی ادامه میدهد: یافتن خانه برای مردان کمی آسانتر است زیرا حساسیت خانواده دانشجویان دختر در مورد ما کمتر است و راحتتر میتوانیم خود را با شرایط وفق دهیم. پسران دانشجو معمولا با دورهمی و برگزاری مهمانی مشکلی ندارند مگر اینکه صاحبخانه در ساختمان حضور داشته و مانع این کار شود. وی توضیح میدهد: بنده مشغول کار نیمه وقت هستم و میتوانم اجاره ماهانه تا 4-5 میلیون تومان را پرداخت کنم البته همخانه شدن از میزان هزینههایی نظیر اجاره ماهانه و ودیعه میکاهد.
واحدهایی با حداقل امکانات
امیررضا تقوی هم دانشجوی دیگری است که در شهر تهران توانسته به صورت اشتراکی خانهای را اجاره کند.
وی توضیح میدهد: معمولا خانههایی که به صورت اشتراکی اجاره داده میشوند؛ شیک و لاکچری نیستند بلکه واحدهای بسیار معمولی با حداقل امکانات هستند بنابراین هزینه اقامت در آنها مناسب است. وی اضافه میکند: البته اینکه همخانهها چه کسانی باشند نیز بسیار مهم است زیرا هرگونه اختلاف نظر میتواند منجر به دعوا و برخورد فیزیکی نیز شود.
وی تصریح میکند: تعدادی از دانشجویان ترجیح میدهند در خانههایی سکونت کنند که صاحبخانه حضور نداشته یا به اصطلاح تم خانوادگی نداشته باشد زیرا سر و صدای واحدهای اشتراکی اجاره شده توسط پسران بسیار بالا بوده و ممکن است موجب نارضایتی سایر ساکنان شود.