گروه اقتصادی: در سالهای گذشته یکی از اصلیترین موضوعاتی که دولتهای مختلف بر آن تاکید داشتهاند، لزوم جذب سرمایه گذاران جدید بوده، اولویتی که به نظر برای رسیدن به مرحله اجرا، هنوز با ابهاماتی مواجه است.
به گزارش ایسنا، بررسی روند سرمایه گذاری در اقتصاد ایران در دهه ۹۰ نشان میدهد، که در برخی از سالها، عملا میزان استهلاک سرمایه از روند جذب سرمایه جدید پیشی گرفته و همین موضوع کار را برای رسیدن به اهداف اقتصادی سالانه و بلندمدت دشوار کرده است.
در سالهای گذشته بخش خصوصی بارها اشاره کرده که روند پیچیده بروکراسی، عدم اطمینان نسبت به آینده اقتصاد و نبود ثبات در برخی تصمیم گیریها باعث شده سرمایه گذاران نسبت به ورود به اقتصاد ایران تردید داشته باشند، حالا رییس اتاق بازرگانی ایران و افغانستان، عدم شفافیت در سیاستهای جذب سرمایه در ایران را یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در این زمینه میداند.
حسین سلیمی ضمن تاکید بر امکانات گسترده و زیرساختهای مناسب برای جذب سرمایه خارجی، قوانین موجود در این حوزه را پیشرفته ارزیابی کرد و در عین حال از نبود شفافیت در سیاستهای تعریف شده و بروکراسیهای پیچیده در روند اجرای قوانین، انتقاد کرد.بر اساس اظهارات عضو هیات نمایندگان اتاق ایران امکانات و زیرساختهای خوبی در ایران برای جذب سرمایه وجود دارد؛ اما سیاستها در این حوزه شفافیت لازم را ندارد.
سلیمی تصریح کرد: دولت به منظور تشویق سرمایهگذاران خارجی باید روشها، سیاستها و فرآیندها را تسهیل کند و درعین حال اقدمات لازم را متمرکز کند، به گونهای که سرمایهگذار از شروع تا پایان فرآیند سرمایهگذاری خود با یک دستگاه و سازمان روبهرو باشد.
این فعال اقتصادی تنوع صنایع، شرایط اقلیمی و آبوهوایی، مواد معدنی، منابع و نیروی انسانی موجود را برای سرمایهگذاری مناسب برشمرد و تاکید کرد: ایران برای جذب سرمایههای خارجی باید از عمق بخشیدن به روابط سیاسی خود با کشورهای هدف استفاده کند. باید از بروکراسیهای موجود بکاهد و مجوزهای متعددی که باید از سازمانهای مختلف دریافت شود را حذف کند.
سلیمی از طرفی محدودیتهای ناشی از تحریم و بالا رفتن هزینههای سرمایهگذاری به دلیل همین تحریمها را مانع جدی در برابر سرمایهگذاری عنوان کرد و به سایت اتاق ایران گفت: استفاده از ابزارهای مختلف مانند برگزاری نمایشگاهها برای معرفی توانمندیهای کشور با وجودتحریمها و عدم حضور نمایندگان خارجی، برای آشنایی فعالان اقتصادی داخلی با یکدیگر و ارائه ظرفیتها و دستاوردهای آنها موثراست.