معمای جواد نکونام و جام جهانی 2022

گروه ورزشی: نزدیک به یک ماه پس از آنکه جواد نکونام با انتشار پیامی اعلام کرد که در این مقطع همراه با تیم ملی نخواهد بود، مهدی تاج دوباره خبر از انجام یک ملاقات و حضور سرمربی فولاد در تیم ملی را داد. البته تاج درباره جزئیات جلسه صحبت نکرد اما این خبر به سرعت بیرون آمد که نکونام ممکن است با شرایطی شبیه به آنچه که قبلا از طرف کریم باقری انجام می‌شد، در تعطیلی تمرینات باشگاهی، به تیم ملی بپیوندد و تمرینات فولاد را نیز دستیاران او زیر نظر بگیرند.
این صحبت با مخالفت مسئولان فولاد مواجه شد و البته نکونام نیز درباره آن صحبتی نکرد تا کم‌وکیف موضوع همچنان در ابهام باشد.
فولاد که این هفته در قائمشهر، اولین شکست فصل را مقابل نساجی تجربه کرد، در آخرین مسابقه پیش از تعطیلات مقابل گل‌گهر قرار خواهد گرفت. بازی پیش رو برای هر دو تیم دشوار خواهد بود و به همین دلیل به تمرکز صددرصدی نیاز دارد؛ به خصوص که فولاد که در ۹ بازی گذشته، هنوز توقعات را آنچنان که باید، برآورده نکرده و پروژه تیمی که با میل و قصد قهرمانی وارد رقابت‌های این فصل از لیگ برتر شده، هنوز به جایی نرسیده که مدنظر سرمربی جاه‌طلبش باشد. اگرچه شرایط مسابقات و تعادل نسبی قدرت میان مدعیان طوری هست که فولاد همچنان امیدوار به بازگشت به لیگ باشد و ناکامی‌های این چند هفته، چندان پراهمیت تلقی نشود.
اما سوال اصلی درباره نکونام این است که آیا خود او تمایل قطعی برای حضور در تیم ملی دارد یا نه و اینکه آیا او در قطر بخشی از تیم فنی ایران در این رقابت‌ها خواهد بود یا خیر؟
در پاسخ به این سوال، ابتدا به نکته‌ی دیگری اشاره می‌کنیم؛ اینکه خود کارلوس کی‌روش تمایل بسیار زیادی به استفاده از نکونام و حضور او در تیم ملی دارد و تصور می‌کند در صورت ورود جواد به جمع کادرفنی، کمک بسیار خوبی به این کادر خواهد شد، چرا که به هر حال کی‌روش و کادرش بعد از چهار سال غیبت در ایران، شناخت کمتری نسبت به بازیکنان ایرانی دارند و شاید نکونام بتواند در این زمینه بهترین کمک فکری به کادرفنی تیم ملی باشد. البته به نظر می‌رسد کی‌روش در دعوت‌ها هم نظر نکونام را گرفته و همکاری آنها از پیش از این، آغاز شده است.

شاید ساده‌ترین راه برای عملی‌شدن پروژه فدراسیون برای نکونام، حضور همزمان او در فولاد و تیم‌ملی باشد؛ همان مسیری که کریم باقری در دوران اسکوچیچ طی کرد.
در این بین اما نکاتی نیز وجود دارد:
* جواد نکونام چگونه از فولاد جدا خواهد شد؟ با توجه به موضع مدیران فولاد، آیا او به صورت موقت به تیم ملی خواهد رفت یا جدایی او از فولاد دائمی خواهد شد؟
* در صورت جدایی قطعی از فولاد، تکلیف دستیاران و تیم فنی مستقر او در فولاد که از دوستان وی محسوب می‌شوند، چه می‌شود؟ مربیانی که سال‌هاست با نکونام همکاری می‌کنند و صرفا با او در تیم‌های مختلف جابه‌جا شده ولی نمی‌توانند همراه نکو به تیم ملی بروند.
* حضور نکونام در تیم ملی به عنوان دستیار، در حالی که در یک ماه گذشته کادر خارجی و در راس آنها راجر دیسا کنترل تمرینات را بر عهده داشته‌اند، با چه عنوانی خواهد بود؟
* آیا بحث جانشین‌پروری با توجه به صحبت‌های قبلی مدیران فدراسیون، به معنای شروع کار نکونام در تیم ملی پس از جام جهانی است یا این مسئله به بعد از جام ملت‌های آسیا موکول خواهد شد؟ مسابقاتی که زمزمه‌های تعویق آن تا ژانویه سال آینده شنیده می‌شود.
* نکونام در ماه‌های گذشته به پیشنهاد دو مشتری بزرگش استقلال و تیم ملی، پاسخ منفی داده و این مسئله باعث اعتبار بیشتر وی شده است. آیا نکونام از کارت تیم ملی همچنان برای مقابله با برخی از انتقادها استفاده خواهد کرد یا جدایی از فولاد، راهی تازه در فصل سخت فوتبال ایران پیش روی او خواهد گذاشت؟
همه این سوالات در شرایطی است که حضور نکونام در تیم ملی متحمل‌ترین سناریو برای آینده این نیمکت، با ترکیب فعلی فدراسیون و حتی بازیکنان است و به نظر می‌رسد دیر یا زود این اتفاق رخ خواهد داد؛ چه پس از اتمام پروژه باشگاهی نکونام یا چه در میانه آن. چیزی که کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران بعد از بازی گل‌گهر به نقطه قطعی تصمیم‌گیری در آن خواهد رسید.