ممنون، خودمان با زبان خوش می‌میریم!

آیدین سیارسریع، برخی مرگ و میرها در کشور را دست‌مایه مطلب طنز خود در شماره امروز روزنامه قانون قرار داده است.  «من نیم ساعت نشستم فکر کردم (البته برای خودم هم عجیب بود) و به این نتیجه رسیدم هر کس می خواهد مردم کشور ما را به هر نحوی به قتل برساند، خیلی احمق است. حتی قاتلان عزیز داخل کشور که می‌خواهند به هر دلیلی شخص هموطن خودشان را بکشند هم خیلی احمقند.

طرف می‌زند به سرش، یک لحظه خون به مغزش نمی‌رسد، می‌رود با هزینه بالا آن هم به طور غیرقانونی اسلحه تهیه می‌کند، نقشه می‌چیند که من کی بزنم طرف را ناکار کنم. بعد با هزار بدبختی نقشه را پیاده می‌کند و در آخر یک تیر توی مغز طرف خالی می‌کند و بعد از یکی دو سال هم اعدام می‌شود می‌رود پی کارش! خب عزیز من! یک سال، دو سال دندان روی جگر می‌گذاشتی، طرف خودش می‌مرد دیگر! حالا یا بر اثر سرطان، یا تصادفات جاده‌ای، یا سکته قلبی. حالا گیریم هیچکدام از اینها اثر نکرد، عدم استقرار مستحکم را که خدا از آدم نگرفته. می‌رفت لب پنجره می‌افتاد پایین و خلاص، انالله و انا الیه راجعون.

حالا فهمیدید چرا کشتن ما ایرانی‌جماعت کار بیخود و بیهوده‌ای است؟ چون ما خودمان داریم با زبان خوش می‌میریم. نیازی هم به خشونت نداریم. می‌رویم سر کار می‌میریم، می‌رویم مترو می‌میریم، می‌رویم مسافرت می‌میریم، چهارشنبه‌سوری می‌شود می‌میریم، عید می‌شود می‌میریم، عزا می‌شود می‌میریم، جدیدا به درجه‌ای از بی‌اعتنایی به دنیا رسیده‌ایم که توی صف سبد کالا هم می‌میریم و این خود دستاورد بزرگی است!

البته جا دارد از عوامل طبیعی هم تشکر ویژه‌ای داشته باشم که ما را در این راه تنها نمی‌گذارند. یکی از مرگ‌های تمیزی که معمولا گریبان ما ایرانی‌ها را می‌گیرد، مرگی است که ما هیچ دخالتی در آن نداریم. یعنی یک وقتی می‌بینید شما به قوانین احترام می‌گذارید، مسائل ایمنی را رعایت می‌کنید، حتی پانصد تومان هم می‌اندازید صندوق صدقات ولی باز می‌میرید! مثل همین اتفاقی که پانزدهم فروردین در جاده کرج - چالوس افتاد و یکی از هموطنان در حالی که سوار بر ماشین خود بود بر اثر ریزش کوه جان خود را از دست داد! به همین راحتی. باز به نظرم باید نیمه پر لیوان را نگاه کرد. همین که صبر نکردند تا افسر بیاید که مشخص کند مقصر کوه بوده یا راننده به نظرم گام بلندی است در راستای حفظ جان شهروندان.

ولی باور کنید اگر الان از مسئولان بپرسیم قضیه چی بوده؟ می‌گویند مقصر راننده بوده، چون توی ماشین با صدای بلند «جونی جونُم بیا دردت به جونُم» گذاشته، کوه هم نتونسته خودش رو کنترل کنه، با دستای بندری و تن لرزون اومده وسط، حالا از شانس بد راننده اینجا «وسط» جاده بوده. حالا بماند که دو سه تا مسئول دیگر هم اظهار می‌دارند که مشیت الهی بوده و این حرف‌ها.

به هرحال من جا دارد در پایان مطلب خطاب به قاتلان محترم داخلی، تروریست‌های منطقه‌ای و جنگ‌طلبان ملعون سراسر جهان بگویم که ما را یک وقت بکشید به شما می‌خندند! نکنید این کار را. ما خودمان امروز و فردا دیگر رفع زحمت می‌کنیم.»