اصولگراها بچه‌ننه بار آمده‌اند

گروه سیاسی: حسین قدیانی فعال حزب‌اللهی در صفحه خود نوشت:دو سال بعد از ریاست‌جمهوری محمد خاتمی، جناح راست که در مجلس اکثریت کرسی‌ها را در اختیار داشت، به صرافت استیضاح عطاءالله مهاجرانی افتاد. همه هم حتم داشتند که وزیر ارشاد دولت دوم خرداد نمی‌تواند از گردنه‌ی استیضاح پیروز بیرون بیاید اما هر چقدر که وکلای دست راستی بد حرف زدند، مهاجرانی عالی ظاهر شد. نتیجه هم شد عکس همه‌ی پیش‌بینی‌ها و وزیر ارشاد همان که بود، باقی ماند.
بعدها جناح راست، اسمش را عوض کرد و کرد اصول‌گرا، کرد انقلابی، کرد سوپرانقلابی ولی رسمش را همان که بود نگه داشت؛ ماست.
 مشکل جناح راست این است که می‌داند اگر انتخاب جمهور را هم هم‌راه نداشته باشد، انتصاب جمهوری اسلامی بی‌کارش نمی‌گذارد. مع‌الاسف حمایت غلط نظام از راستی‌ها- که شما می‌توانید بخوانید اصول‌گراها یا انقلابی‌ها یا سوپرانقلابی‌ها- به شکل فجیعی این جماعت را بچه‌ننه بار آورده.
اگر حریف حرف مهاجرانی نشوند، دل‌گرم به حمایت‌های اطلاعاتی حاکمیت، آن‌قدر برای بنده‌خدا حاشیه درست می‌کنند که دست‌آخر تن به هجرت دهد.
واقعیت آن است که مهاجرت مهاجرانی نه به خواست خود او بل‌که با فشارهای محسوس و نامحسوس جناح راست محقق شد. جناحی که هر کجا کم بیاورد، عوض اصلاح خود، حمایت حاکمیت را به رخ رقیب می‌کشد. کاش این جناح، دردانه بار نمی‌آمد و ما این روزها مصطفی تاج‌زاده را نه در زندان که در تلویزیون می‌دیدیم. چی داشت می‌گفت مگر این اواخر تاج‌زاده؟ الا آن‌که جمهوری اسلامی به‌تر است این‌جور عمل کند و آن‌جور عمل نکند؟
شگفتا! تاج‌زاده این آخرسری‌ها بیش‌تر از ضد انقلاب فحش می‌خورد اما نظام با فرستادن او به زندان، متوجه نشد که فی‌الواقع دارد این پیام را به دوست و دشمن منتقل می‌کند: من تن به اصلاحات نمی‌دهم. این‌که امروز عناصر جناح موسوم به اصلاحات هم‌پا بل‌‌که بعضا بیش‌تر از اصول‌گراها از توده‌ی مردم ناسزا می‌شنوند، یک زنگ خطر جدی برای جمهوری اسلامی است.
چی از این بدتر که مردم حتی به تاج‌زاده‌ی دربند هم طعنه بزنند که وقتی از امکان اصلاحات در نظام حرف می‌زنی، حقت همین اوین است؟
به چهره‌ی زعمای جناح راست نگاه کنید. دقیقا کجای جماعت شبیه یوسف است که جمهوری اسلامی این همه بین بچه‌های خود فرق می‌گذارد؟ گیرم حرف‌های تاج‌زاده غلط؛ به‌تر نیست عوض زندان، با زبان، مچش را بخوابانی؟
وقتی سوپرانقلابی‌ها با پارتی‌بازی به درجه‌ی عماری می‌رسند، باید هم از منش عیاری، عاری باشند. قبول کنید که با دوره‌ی دوم خرداد هیچ فرقی نکرده‌اید.
هنوز هم تا کم می‌آورید، یا حریف را می‌برید در حاشیه یا در حبس...