گروه علمی: آنتی بیوتیک به معنای ضد حیات است. یعنی از بین برنده حیات میکروبها. از آنجایی که میکروب ها هوشمند هستند وقتی جان خودشان را در خطر ببینند، تغییر می کنند این تغییر به دو صورت انجام می شود. یعنی مقاومت میکروبها به آنتی بیوتیک ها، یا به صورت جهش داخلی است که در میکروب ایجاد می شود و یا به این صورت که وقتی میکروب آنتی بیوتیک را ببیند؛ اما آنتی بیوتیک آنقدر مقدارش بالا نباشد که بتواند میکروب را از بین ببرد، خودش را طوری تغییر می دهد که نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم باشد.
به گزارش بهداشت نیوز، بنابراین با مصرف خود سرانه آنتی بیوتیک ها، نوع دوم مقاومت میکروبی که مهم ترین نوع هم هست، ایجاد می شود. فراموش نشود مقاومت دارویی به آنتی بیوتیک فقط گریبان خودمان را نمی گیرد بلکه گریبان افرادی که اصلاً آنتی بیوتیک مصرف نکرده را هم می گیرد. یعنی مقاومت آنتی بیوتیکی به تمام مردم دنیا نیز منتقل می شود.
وقتی فرد آنتی بیوتیک مصرف می کند، آنتی بیوتیک به کمک سیستم ایمنی آمده و تعداد میکروب ها را کاهش می دهد وقتی تعداد به جایی می رسد که کم تر از آشکار شدن علائن بیماری است، پس علائم فروکش می کند؛ اما میکروب از بین نرفته اینجاست که فرد آنتی بیوتیک را قطع می کند؛ اما میکروب رشد بیشتری می کند و مثلا در گلو درد چرکی، میکروب مهاجرت می کند به سمت مفاصل، کلیه ها، قلب و آن جا تکثیر می کند.
حالت دیگر این است که بعد از ۲-۵ روز از قطع خودسرانه دارو، علائم بیماری برمی گردد و فرد دوباره شروع می کند به خوردن دارو در نتیجه این دفعه فرد دیرتر از دفعه قبلی خوب می شود. اینجاست که فرد فکر می کند بدنش مقاوم شده است؛ اما اینطور نیست میکروب ها هر بار قوی تر می شود و در نتیجه مدت طولانی تری باید آنتی بیوتیک مصرف کند. مقاومت دارویی برای تمام افراد دنیا ایجاد می شود.
فراموش نشود اگر پزشک برای عفونت دندان آنتی بیوتیک تجویز کرده، فرد باید آن را تا آخر مصرف نماید. در حالی که با مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک، خطر مقاومت عفونت نسبت به آنتی بیوتیک وجود دارد.حال اگر کسی با خوردن آنتی بیوتیک، در او ناراحتی ایجاد می شود مثلا گوارشی، نباید خودسرانه آن را به نوع تزریقی تغییر دهد بلکه این تغییر در نوع مصرف، فقط با نظر متخصص مربوطه صورت می گیرد. فرد متخصص آنتی بیوتیکی را که همان طیف اثر را داشته باشد انتخاب کرده و میزان و فواصل مصرف تزریقی را تعیین می کند.
لازم به ذکر است که مقاومت میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک می تواند از طریق آلودگی زیست محیطی هم انجام شود. به همین خاطر توصیه می شود، همه ی داروها را باید منطقی مصرف کنیم؛ اما آنتی بیوتیک ها را باید مسئولانه مصرف کنیم. این مسئولیت بر عهده ی فرد است در قبال تمام دنیا نه فقط انسان ها بلکه محیط زیست و دیگر حیوانات.
دور ریختن آنتی بیوتیک به صورت غیر مسئولانه و نادرست، موجب می شود آنتی بیوتیک وارد محیط زیست شود و طریق آب های زیر زمینی. این آب را یا خودمان مصرف می کنیم یا دیگران بخورند، مثلا گیاهان از این آب تغذیه می شوند و حیوانات این گیاهان را می خورند و به این ترتیب در چرخه ی محیط زیست قرار می گیرد چرا که گوشت این حیوان را انسان مصرف می کند.خالی کردن داروهایی که ما نمی شناسیم در داخل فاضلاب، ممکن است متصاعد شوند و به ما آسیب برساند.
ریختن آنتی بیوتیک به داخل فاضلاب یک فاجعه زیست
محیطی است چرا که اگر هر فرد ۲ قاشق آنتی بیوتیک بریزد، این آنتی بیوتیک از جاهای مختلف در یک جا جمع می شود و ایجاد مشکل می کند.بهتر است داروهای اضافه را به داروخانه برده و نحوه درست امحا دارو را آموزش بگیریم. توصیه می شود افراد از ریختن دارو در زباله خودداری کنند و در این مورد با داروساز مشورت نمایند.
این موضوع در مورد هورمون ها، آنتی بیوتیک ها و ... صدق می کند. بعضی افراد آنتی بیوتیک تجویز شده برایشان به فاصله ۶ ساعت است اگر نتوانند دارو را سر وقت مصرف کنند، به محض به یادآورن این قضیه باید داروی فراموش شده را مصرف کنند مگر اینکه زمان مصرف آنتی بیوتیک بعدی رسیده باشد که در این صورت باید فقط یک عدد مصرف شود و دوز دارو ۲۲ برایر نشود. البته اگر این افراد همواره فراموش می کنند باید از پزشک خود بخواهند آنتی بیوتیک دیگری که با فواصل طولانی تر مصرف شود را برایشان تجویز کند.