گروه علمی: داروهای موثری برای درمان بیماری پارکینسون وجود دارد. اما آنها به هیچ وجه برای از بین بردن تمام علائم، کافی نیستند. در این شرایط، اصلاح سبک زندگی و درمانهای غیردارویی نیز برای بهبود زندگی روزانه افراد متبلا به این بیماری و اطرافیانشان توصیه میشود.به گزارش سینا پرس، مطمئنا متخصص مغز و اعصاب قادر است موثرترین داروها را در برابر بیماری پارکینسون تجویز و از پیگیریهای لازم برای بهبود علائم اطمینان حاصل کند. با این حال، سایر متخصصان نیز میتوانند خدمات ارزشمندی برای بهبود زندگی بیمار ارائه دهند: مثلا کاردرمانگر برای بهبود توانایی، فیزیوتراپ و/یا ماساژور در برابر انقباضات عضلانی، گفتار درمانگر تخصصی برای مبارزه با اختلالات گفتاری، حمایت روانی و غیره. در نهایت، تغییر محیط و سبک زندگی بیمار نیز بسیار مفید است.
سازماندهی مجدد زندگی پیرامون بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون از تمام فعالیتهایی که قبل از تشخیص انجام میشد، جلوگیری نمیکند. از سوی دیگر، خستگی ممکن است شدید باشد: بنابراین لازم است در مورد تمرکز مجدد بر روی چند فعالیت انتخابی فکر کنید. به این معنا که برخی از فعالیتهای غیرضروری را حذف کنید و به جای آنها تعدادی کارهای مهم را در اولویت قرار دهید. برنامهریزی برای روزها نیز مهم است. این برنامهریزی باید به سازماندهی دورههای استراحت کافی بین فعالیتها کمک کند، و همچنین بهترین استفاده را از پربارترین لحظات روز داشته باشد.
بیمار مبتلا به پارکینسون برای زندگی به فضای مناسب نیاز دارد
یک خانه یا آپارتمان نیز میتواند برای سازگاری با بیماری پارکینسون بازسازی شود. پلهها اغلب از مشکلات افراد مبتلا به این بیماری هستند؛ مثلا به این فکر شود که آیا میتوان تمام اتاقهای مورد نیاز فرد مبتلا را در طبقه همکف قرار داد؟ علاوه بر این، هر مبلمان یا وسیلهای که ممکن است در مسیر قرار بگیرد، خطر افتادن را افزایش میدهد، دقیقا مانند خطری که بیمار را در اتاقهایی که نور کافی ندارند، تهدید میکنند. در مورد فرش هم باید دقت شود، آنها هم میتوانند راه رفتن را دشوارتر کنند یا حتی باعث زمین خوردن بیمار شوند. در نهایت، نصب میله های دستگیره در نزدیکی وان و توالت ضروری است؛ همچنین تعداد زیادی کلید برق را در سراسر محل زندگی در نظر بگیرید تا بتوان نور را از نقاط مختلف خانه روشن کرد.
اصلاح سبک زندگی، به تطبیق بهتر بیمار مبتلا به پارکینسون کمک میکند
مطالعات متعدد نشان داده است که فعالیت بدنی برای بهبود علائم بیماران مبتلا به پارکینسون مفید است. رقص، بهطور ویژه، تحرک و تعادل را بهبود میبخشد. اما بهطور کلی، حرکت برای حفظ یک توده عضلانی خاص، و یک جسم سالم بسیار مهم است و به کاهش پیشرفت بیماری کمک میکند. خواب هم به نوبه خود در بهتر شدن بیماری پارکینسون بسیار مهم است، بنابراین نخوابیدن زیاد در طول روز و اطمینان از مهیا بودن همه شرایط برای داشتن ساعات خواب کافی در هر شب میتواند کمک کننده باشد.