گروه اقتصادی: ایرلاینها موفق به دریافت تائید برای افزایش قیمت بلیت هواپیما از نهادهای دولتی نشدند. در همین حال شرکتهای گردشگری از اختصاص تسهیلات ویژه به ایرلاینها گلهمند هستند و تاکید دارند که بانک مرکزی باید نظارت بیشتری بر ارزهای دولتی و ارائه وامها به ایرلاینها داشته باشد.
به گزارش تجارت نیوز، اوایل دیماه سال جاری ایرلاینها خواهان افزایش قیمت بلیت هواپیما شدند. حسین فرهیدزاده، سرپرست سازمان حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان، با افزایش قیمت بلیت هواپیما موافقت نکرد. به گفته مقصود اسعدی سامانی، دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی ایران، ایرلاینها هم مجبور به تمکین شدند.
کشمکشها برای افزایش قیمت بلیت هواپیما در حالی است که همین حالا هم برخی از مسافران توانایی پرداخت هزینه سفرهای هوایی را ندارند. گرانی بلیت، برخی از افراد را که تا پیش از این مسافر خطوط هوایی بودند، به دیگر خطوط حملونقل سوق داده است.
دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی ایران درباره قیمت بلیت هواپیما میگوید: «علیرغم متن صریح قانون که باید آزادسازی نرخ بلیت جزء تکالیف دولت باشد، رئیس جمهور دستور داده که هر گونه نرخگذاری باید زیرنظر ستاد تنظیم بازار صورت بگیرد. این ستاد نیز با درخواست ایرلاینها مبنی بر افزایش قیمت بلیت هواپیما موافقت نکرد.»اسعدی سامانی میگوید: «این اتفاق کاهش نقدینگی شرکتهای هوایی را در پی دارد. همچنین بر شمار هواپیماهایی که به دلیل نقص فنی از خط پرواز خارج میشوند، افزوده میشود و مجموع این مسائل، اسباب از بین رفتن صنعت هوایی را فراهم میآورد.»
دست ایرلاینها در جیب مردم است؟
در حالی که ایرلاینها بر افزایش قیمت بلیت هواپیما تاکید دارند و این امر را لازمه بقای صنعت هوایی کشور میدانند، مصرفکنندگان خدمات ایرلاینها دلیل تقاضای شرکتها را تامین منافع شخصی بیان میکنند. حرمتالله رفیعی، رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی کشور از دریافت وامهای کلان و تسهیلات ویژه توسط ایرلاینها میگوید و تاکید دارد ایرلاینها علیرغم دریافت این وامها، هواپیماهای فرسوده وارد میکنند.
به گفته رفیعی ایرلاینها علاوه بر خرید هواپیماهای فرسوده برای وارد کردن قطعات موردنیاز برای تعمیر همان هواپیماها هم از امکان دریافت ارز دولتی و تسهیلات ویژه برخوردارند.
رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی به صراحت اظهار میکند که دست ایرلاینها در جیب مردم است: «آنها از جیب مردم ارز دولتی و تسهیلات میگیرند و باز هم بلیت گران میفروشند.»او در پاسخ به اینکه تحریم مانع ورود هواپیمای نو و سوددهی سرمایهگذاران در صنعت هوایی است میگوید: «اگر این صنعت زیانده است، چرا شمار متقاضیان برای ورود به این صنعت بالاست؟ در همین شرایط تحریم، ایرلاینها از کنار شرکتهای هواپیمایی که در اختیار دارند در حوزههای دیگر بنگاهداری میکنند.»
رفیعی همچنین تاکید دارد که بانک مرکزی نظارت کافی بر ارزهای دولتی که در اختیار ایرلاینها قرار میدهد ندارد.
ضدیت در ارتباط عرضهکنندگان و مصرفکنندگان خدمات هوایی این شبهه را ایجاد میکند که آیا صنعت هوایی کشور آلوده به فسادهای مالی است؟ آیا افزایش قیمت بلیت هواپیما به این معناست که ایرلاینها به دنبال درآمدزایی با تعرض به داراییهای ملی هستند؟
منافع مردم یا ایرلاینها و دفاتر هواپیمایی؟
حمید غوابش، کارشناس صنعت هوایی، در پاسخ به این سوال میگوید: اینکه انجمن دفاتر خدمات مسافرتی با ایرلاینها تضاد منافع داشته باشد، امری طبیعی است. این دفاتر برای جذب گردشگر خواهان هر چه ارزانتر شدن بلیت هواپیما هستند. اثبات درستی ادعا مبنی بر اینکه ایرلاینها در برابر دریافت ارزهای دولتی و تسهیلات ویژه خدمات باکیفیت ارائه نمیدهند و یا بهای خدمات آنها به رویه گران است، نیاز به ارائه مستندات دارد.»
وی میافزاید: «همین موضوع در مورد بنگاهداری ایرلاینها هم صادق است؛ اینکه ایرلاینها بنگاهداری میکنند، غیرقانونی نیست ولی برای اثبات درستی این ادعا که ایرلاینها هزینه بنگاهداری خود را از محل ارزهای دولتی و تسهیلات ویژه تامین میکنند، نیاز به مستندات است.»در شرایطی که گاه و بیگاه خبر بروز فسادهای مالی از بنگاههای اقتصادی کشور منتشر میشود، نمیتوان وقوع رویدادی مشابه را در صنعت هوایی کشور به کل رد کرد. قیمت بلیت هواپیما فعلا گرانتر نمیشود اما شبهات در مورد دست بردن ایرلاینها در جیب مردم همچنان باقی است.