سرقت با وسوسه خرید کفش و موبایل

*خیلی جوان هستی و با توجه به سابقه‌ای که داری آینده‌ات مبهم شده است. چرا سرقت می‌کردی؟
این اولین بار بود که سرقت می‌کردم. اشتباه کردم و حالا هم خیلی پشیمان هستم.

*چرا سرقت می‌کردی؟
پول لازم داشتم. ما خانواده فقیری هستیم. من دوستانی دارم که راحت زندگی می‌کنند، از اینکه نمی‌توانستم کفش یا گوشی مورد علاقه‌ام را بخرم ناراحت بودم و به همین خاطر هم تصمیم گرفتم سرقت کنم.

*چطور با همدستانت آشنا شدی؟
از طریق یکی از دوستانم آشنا شدم. او به من گفت چند باری همکاری کنم و زاغ‌زنی کنم پول خوبی گیرم می‌آید و می‌توانم هرچه می‌خواهم بخرم.

*پدر و مادر داری؟
پدرم و مادرم از هم جدا شده‌اند. من با مادرم زندگی می‌کنم. مادرم زن شریفی است، کار می‌کند اما حقوق او کفاف زندگی‌ای را که من می‌خواهم نمی‌دهد. مادرم هم اجاره‌خانه می‌دهد هم خرجی زندگی را تامین می‌کند.

*پدرت به شما کمک نمی‌کند؟
او اصلاً سراغ من را نمی‌گیرد. از این کارش ناراحتم و اصلاً پدرم را دوست ندارم. او برای خودش خانواده تشکیل داده و اصلاً برایش مهم نیست زندگی من چه می‌شود.

*می‌توانی وثیقه جور کنی و بیرون بیایی؟
دایی‌ام سند خانه‌اش را آورده بود اما قبول نکردند. نمی‌دانم چرا قبول نکردند؛ اما گفت مشکل را حل می‌کند.

*پدرت می‌داند بازداشت شده‌ای؟
نمی‌دانم. فکر نمی‌کنم. او اصلاً در زندگی ما نیست.

*از مادرت خبر داری؟
می‌دانم پیگیر کارم است. از او شرمنده شدم.

*باز هم سرقت می‌کنی؟
به‌خدا اشتباه کردم. نباید این کار را می‌کردم. نمی‌دانستم چه عاقبتی در انتظارم است. دیگر تکرار نمی‌کنم.