گروه اقتصادی: دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین گفت: برخی مسئولان مدعی شدهاند که برای ایجاد اشتغال کارگر کم است و نیروی کار ماهر وجود ندارد، در پاسخ باید گفت که چگونه یک کارگر در کارخانه مشغول به کار شود که در ۳۰ روز با ۸ تا ۱۰ ساعت کار روزانه به او ۵ تا ۶ میلیون تومان حقوق بدون مزایا و ایاب و ذهاب پرداخت میشود؟
به گزارش ایلنا، عیدعلی کریمی درباره وضعیت معیشتی جامعه کارگری شاغل و بازنشسته در سال ۱۴۰۱ گفت: امروز در شرایطی قرار داریم که بحرانی شدن بیشتر معیشت کارگران نگران کننده است و سالی که گذشت از سختترین سالها برای کارگران شاغل و بازنشسته بود. قدرت خرید جامعه کارگری در حالی به حداقل تقلیل پیدا کرده که همواره بار نابسامانی و بههمریختگی اقتصادی بر دوش کارگران و فرودستان است.
وی با تاکید بر ضرورت تأمین امنیت شغلی و امنیت معیشتی برای کارگران گفت: معیشت، مسکن و درمان مطالبه جامعه کارگری است که لازم است دولت بدون دغدغه برای کارگران فراهم کند. دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین گفت: با توجه به اینکه سال ۱۴۰۱حقوق نسبت به سالهای گذشته بیشتر افزایش پیدا کرد اما به دلیلِ تورم بالا اثری در زندگی کارگران نداشت.
این فعال کارگری ادامه داد: سال گذشته برخی واحدهای ثولیدی برای کاهش هزینهای خود و به بهانه ناتوانی در پرداخت حقوق کارگران اقدام به تعدیل نیروی کار ایرانی و جذب کارگران اتباع بیگانه کردند.وی با بیان اینکه کارگران مظلومترین و آسیب دیدهترین اقشار جامعه هستند که تحمل گرانیها را برای تامین مایحتاج روزانه خود ندارند، افزود: بدون شک دولت میداند که کارگران با دستمزد فعلی قادر به تهیه مواد غذایی نیستند و دستگاه ناظر بر بازار نباید اجازه مدیریت دلالان بر بازار و اقتصاد کشور را بدهد.
او گفت: برخی مسئولان مدعی شدهاند که برای ایجاد اشتغال کارگر کم است و نیروی کار ماهر وجود ندارد، در پاسخ باید گفت که چگونه یک کارگر در کارخانه مشغول به کار شود که در ۳۰ روز با ۸ تا ۱۰ ساعت کار روزانه به او ۵ تا ۶ میلیون تومان حقوق بدون مزایا و ایاب و ذهاب پرداخت میشود؟
دبیر خانه کارگر با بیان اینکه تورم همانندن اسب سرکش در بدنه اقتصاد ما جولان میدهد، افزود: بیتفاوتی به گرانیها یک خطر جدی است و بحرانی شدن بیشتر معیشت کارگران هم نگران کننده است. آنچه باید برای کارگران در سال آینده انجام شود، تامین امنیت شغلی و معیشتی است.کریمی بیان کرد: متاسفانه در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ با افزایش گرانیها فشار به اقشار ضعیف بیشتر شد بهطوریکه اکثر کارگران و بازنشستگان با دستان خالی به استقبال سال نو رفتند.