تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۳۰ ساعت ۱۷:۲۵
کد مطلب : ۴۰۴۷۴۱
اعتراف برنده نوبل به استفاده از هوش مصنوعی
گروه فرهنگی: غول ادبی معروف چین فاش کرد که از هوش مصنوعی برای نوشتن متن سخنرانی خود استفاده کرده اما تاکید کرد که رمان‌هایش اثر خودش است.به گزارش ایسنا، «مو یان» برنده چینی جایزه نوبل ادبیات، در یک رویداد ادبی فاش کرد از برنامه «ChatGPT» که مبتی بر هوش مصنوعی است برای نوشتن متن سخنرانی خود در تمجید از نویسنده همکار خود «یو هوآ» استفاده کرده است.
این نویسنده ۶۸ ساله در جشن شصت و پنجمین سالگرد مجله «Shouhuo» که نقش مهمی در شکل دادن به چشم‌انداز ادبیات چین ایفا کرده است، حضور یافت و یک جایزه به «یو هوآ» دیگر شخصیت ادبی شناخته‌شده چینی اعطا کرد.
«مو یان» در سخنرانی پس از اعطای این جایزه گفت: «چند روز پیش قرار بود طبق سنت برای اعطای این جایزه متنی بنویسم، اما چند روز تلاش کردم و نتوانستم به چیزی برسم. بنابراین از یک دانشجوی دکترا خواستم که با استفاده از «ChatGPT» به من کمک کند و تنها با دادن چند واژه کلیدی به این نرام‌افزار مبتنی بر هوش مصنوعی، یک متن هزارکلمه‌ای دریافت کرده است.
این اعتراف برنده جایزه نوبل با شوکه‌شدن حاضران در سالن همراه شد.«مو» اولین برنده جایزه نوبل است که به طور عمومی به استفاده از هوش مصنوعی برای کمک به نوشتن اعتراف کرد، با این حال او تاکید کرده که همه رمان‌هایش را خودش نوشته است و گفت به احتمال زیاد به این کار ادامه خواهد داد زیرا از قدرت نوشتن لذت می‌برد.
او گفت: «وقتی می‌نویسی، یک نفر هستی و وقتی قلم را زمین می‌گذاری، آدم دیگری هستی». او افزود که نوشتن به او اجازه می‌دهد تا هویت‌ها و دیدگاه‌های مختلف را بررسی کند، اغلب به روشی که بهتر از واقعیت است.
«یو هوآ» که مستقیماً به استفاده از هوش مصنوعی اشاره نکرد، دوست و رقیب خود یعنی «مو یان» را در این مورد به چالش کشید و گفت: «در حالی که ادبیات می‌تواند بینشی از تجربه انسانی و راهی برای کاوش در مسائل پیچیده ارائه دهد، در نهایت با واقعیت محدود شده است. ادبیات نمی‌تواند از واقعیت پیشی بگیرد و واقعیت همیشه گسترده‌تر از ادبیات خواهد بود.»
هر دو نویسنده در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به عنوان بخشی از نسل جدیدی از نویسندگان چینی که مضامین و سبک‌های جدیدی را بررسی می‌کردند، ظهور کردند. آن‌ها با جنبش ادبی معروف به «ادبیات مجروح» مرتبط هستند که بر آسیب‌ها و تحولات تاریخ اخیر چین تمرکز دارد.
در حال حاضر، «مو یان» سرشناس‌ترین نویسنده چینی است که آثارش ماهانه میلیون‌ها جلد فروش دارد. این نویسنده تا کنون ده‌ها رمان و داستان کوتاه به نگارش درآورده است. او از سال ۱۹۸۷ با انتشار «ذرت سرخ» به شهرت رسید. رئالیسم جادویی سبک بیشتر کارهای ادبی «مو یان» است که بسیار مورد توجه اعضای آکادمی جایزه نوبل ادبیات قرار گرفت و او سرانجام در سال ۲۰۱۲ به دلیل "واقع‌گرایی وهم‌آلود آمیخته با داستان‌های عامیانه و تاریخی در آثارش" به عنوان برنده نوبل ادبیات معرفی شد.
مشهورترین اثر او «ذرت سرخ» در سال ۲۰۰۳ توسط «ژانگ ییمو»، کارگردان صاحب‌نام سینما، به فیلمی سینمایی تبدیل شد و جایزه خرس طلای جشنواره فیلم برلین را از آن خود کرد.«باران در شبی بهاری»، «ترانه‌های گیاه سیر»، «جمهوری شراب»، «مرگ صندل»، «مرگ و زندگی در انتظار من»، «تغییر»، «گوساله و دونده دو استقامت» و «دیرشکوفا» از جمله دیگر رمان‌های نوشته‌شده توسط این نویسنده هستند.
«مو یان» در سخنرانی پس از اعطای این جایزه گفت: «چند روز پیش قرار بود طبق سنت برای اعطای این جایزه متنی بنویسم، اما چند روز تلاش کردم و نتوانستم به چیزی برسم. بنابراین از یک دانشجوی دکترا خواستم که با استفاده از «ChatGPT» به من کمک کند و تنها با دادن چند واژه کلیدی به این نرام‌افزار مبتنی بر هوش مصنوعی، یک متن هزارکلمه‌ای دریافت کرده است.
این اعتراف برنده جایزه نوبل با شوکه‌شدن حاضران در سالن همراه شد.«مو» اولین برنده جایزه نوبل است که به طور عمومی به استفاده از هوش مصنوعی برای کمک به نوشتن اعتراف کرد، با این حال او تاکید کرده که همه رمان‌هایش را خودش نوشته است و گفت به احتمال زیاد به این کار ادامه خواهد داد زیرا از قدرت نوشتن لذت می‌برد.
او گفت: «وقتی می‌نویسی، یک نفر هستی و وقتی قلم را زمین می‌گذاری، آدم دیگری هستی». او افزود که نوشتن به او اجازه می‌دهد تا هویت‌ها و دیدگاه‌های مختلف را بررسی کند، اغلب به روشی که بهتر از واقعیت است.
«یو هوآ» که مستقیماً به استفاده از هوش مصنوعی اشاره نکرد، دوست و رقیب خود یعنی «مو یان» را در این مورد به چالش کشید و گفت: «در حالی که ادبیات می‌تواند بینشی از تجربه انسانی و راهی برای کاوش در مسائل پیچیده ارائه دهد، در نهایت با واقعیت محدود شده است. ادبیات نمی‌تواند از واقعیت پیشی بگیرد و واقعیت همیشه گسترده‌تر از ادبیات خواهد بود.»
هر دو نویسنده در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به عنوان بخشی از نسل جدیدی از نویسندگان چینی که مضامین و سبک‌های جدیدی را بررسی می‌کردند، ظهور کردند. آن‌ها با جنبش ادبی معروف به «ادبیات مجروح» مرتبط هستند که بر آسیب‌ها و تحولات تاریخ اخیر چین تمرکز دارد.
در حال حاضر، «مو یان» سرشناس‌ترین نویسنده چینی است که آثارش ماهانه میلیون‌ها جلد فروش دارد. این نویسنده تا کنون ده‌ها رمان و داستان کوتاه به نگارش درآورده است. او از سال ۱۹۸۷ با انتشار «ذرت سرخ» به شهرت رسید. رئالیسم جادویی سبک بیشتر کارهای ادبی «مو یان» است که بسیار مورد توجه اعضای آکادمی جایزه نوبل ادبیات قرار گرفت و او سرانجام در سال ۲۰۱۲ به دلیل "واقع‌گرایی وهم‌آلود آمیخته با داستان‌های عامیانه و تاریخی در آثارش" به عنوان برنده نوبل ادبیات معرفی شد.
مشهورترین اثر او «ذرت سرخ» در سال ۲۰۰۳ توسط «ژانگ ییمو»، کارگردان صاحب‌نام سینما، به فیلمی سینمایی تبدیل شد و جایزه خرس طلای جشنواره فیلم برلین را از آن خود کرد.«باران در شبی بهاری»، «ترانه‌های گیاه سیر»، «جمهوری شراب»، «مرگ صندل»، «مرگ و زندگی در انتظار من»، «تغییر»، «گوساله و دونده دو استقامت» و «دیرشکوفا» از جمله دیگر رمان‌های نوشته‌شده توسط این نویسنده هستند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
