گروه فناوري: «پو» موجودی قلمبه با نگاهی نافذ در صفحه تلفن همراه یا کامپیوتر است که وقت و فکرت را میدزدد و با صداهای شیرین خود، تو را همواره صدا میزند. او تو را همواره ساعتها با خود درگیر میکند، بطوریکه گذشت زمان را نمیفهمی.
این روزها تب بازی رایانهای به نام «پو»(pou) به جان خانوادهها افتاده و نظر بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده است. «پو» موجودی مجازی است که در دنیای خیالی سیستمهای به روز شده تلفن همراه، زیست میکند. سخت است بگوییم «پو» محبوب دل چه گروه یا چه اشخاصی است، ولی میتوان گفت که «پو» محبوب دل شمار زیادی در دنیایی خیالی شده است،«پو» را همه دوست دارند! کوچک و بزرگ، زن و مرد و پیر و جوان هم ندارد، همه او را میشناسند!
دوستی عمیق موجود خیالی «پو» با انسانها، سبب شده تا او، خیلی زود جایی برای خود در اذهان پر دغدغه افراد بیابد. شاید باید گفت، این روزها «پو» عضو ناخوانده خانوادهها شده است. بررسیها حکایت از آن دارد که این بازی رایانهای در میان همه افراد با همه سنین جا باز کرده و رابطه عاطفی عمیقی را پایه گذاری کرده است.
مریم سوسنی کاربر نوجوان بازی رایانهای «پو» میگوید: «پو» را دوست دارم از او مراقبت میکنم و مرتب نگران او هستم. وی میافزاید: رفتار زنده او مرا مجذوب خود میکند. این دختر نوجوان ادامه میدهد: بیشتر وقت من صرف رسیدگی به «پو» میشود. علی مختاری کاربر 60 سالهای است که «پو» را دوست دارد. او نیز میگوید: پوی من 108 سال سن دارد، او را همچون یکی از فرزندانم میدانم، به او دلبستهام و نمیتوانم او را رها کنم.
وی میافزاید: بارها تصمیم گرفتن به خاطر مشغله کاری، «پو» را از صفحه موبایل خود پاک کنم اما نمیشود. اعتیاد به «پو» از اعتیاد مواد افیونی بیشتر است. این کاربر میگوید: «پو» در همه ساعات روز من را با خود به دنیایی مجازی میبرد بطوری که سنم را از یاد میبرم. وی ادامه میدهد: «پو» از فکر و خیالم میکاهد!
«پو» باعث استرس می شود
روانشناس و آسیب شناس اجتماعی میگوید: بازی رایانهای «پو»، باعث بروز استرس در افراد میشود و شدت و ضعف آن با توجه به حساسیت سنی و موقعیت فیزیکی افراد متفاوت است. مجید ابهری میافراید: ابعاد منفی بازی رایانهای «پو» سبب مشکلات عصبی و روحی و رفتاری در افراد به صورت هدفدار میشود که آثاری مخربی را بدنبال دارد. به گفته وی، کمبود سرگرمی و تفریح در میان خانوادهها، بازی رایانهای «پو» را به خانوادهها کشانده است.
وی ادامه میدهد: پر کردن اوقات فراغت، نیاز به ابزار و مهارتهای شایستهای دارد که در دوران کودکی و نوجوانی اهمیت و جایگاه این ابزار بیشتر محسوس است. این آسیب شناس اجتماعی میگوید: در حال حاضر بازیهای رایانهای یکی از ابزار اصلی پر کردن اوقات فراغت شده که با نسل برخی نرم افزارها، این فعالیت با تلفن همراه نیز مقدور است. ابهری به والدین و خانوادهها هشدار دارد به ابعاد مختلف این بازی توجه داشته باشند.
وی ادامه میدهد: برخی پدران و مادران هنگام مشاوره میگویند که این بازی به بچهها آموزش نظم و ترتیب و مسولیت میدهد اما بر فرض اینکه این گفته درست باشد، نظم و ترتیب افراطی و وسواس نه تنها حسن و امتیاز نیست، بلکه ناهنجاری قابل توجهی را که موجب اختلال در تربیت کودکان میشود به همراه خواهد داشت.
این آسیب شناس اجتماعی با ابراز تاسف از اینکه مشکل فقط کودکان و نوجوانان نیستند بلکه افراد بزرگتر نیز درگیر بازی «پو» هستند، میافزاید: در هر دقیقه و کمتر از آن باید کاری برای «پو» انجام شود، وقتی «پو» گرسنه است، زمانیکه نیاز به دکتر دارد، باید به حمام و گردش برود و هنگامی که قصد خرید دارد. ابهری میگوید: افراط در این گونه رفتار و بازیها، موجب اتلاف وقت افراد چه کوچک و چه بزرگسال میشود که نتیجهای به همراه ندارد.
وی درباره آزارهای پیاپی «پو» میافزاید: در پارهای از اوقات در میهمانیها، عزاداریها، عروسی یا سر کلاس درس، زمان خرید و یا گفت وگوها، ناگهان «پو» بر صفحه تلفن همراه ظاهر میشود و قصد آزار دارد. به گفته این روانشناس و آسیب شناس اجتماعی، 80 درصد افرادی که اقدام به بازی رایانهای «پو» میکنند نیاز به توجه دیگران دارند.
ابهری گفت: این بازی رایانهای در تمام کشورهای دنیا متداول است اما از نظر تعداد علاقه مندان به آن، ایران در رتبه سوم قرار دارد. به گفته وی، رسانهها نقش مهمی در اطلاع رسانی خانوادهها از آثار مخرب این بازی یارانهای برعهده دارند.