تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۰۶ ساعت ۱۱:۱۱
کد مطلب : ۴۱۲۳۷۷
شیمی‌درمانی روند پیر شدن را تسریع می‌کند
گروه علمی: شیمی درمانی یکی از روش های رایج برای کنترل و درمان سرطان است اما این روش درمانی تهاجمی دارای عوارض جانبی متعددی بوده و شواهد جدید نشان می دهد، استفاده از شیمی درمانی می تواند روند پیری را تسریع کند.
به گزارش سیناپرس، بسیاری از بیماران سرطانی که ناگزیر به استفاده از شیمی در مانی هستند از خود این سوال را می پرسند که آیا انجام این روش درمانی برای مهار سرطان باعث پیرتر شدن آن ها می شود؟ پژوهش جدیدی که توسط محققان کالج پزشکی ویسکانسین با همکاری مراکز پیشرو سرطان در سراسر ایالات متحده آمریکا انجام شد، به مطالعه این مساله پرداخته و تأثیر سرطان و درمان های آن بر روند پیری را بررسی کرده است.
محققان این تیم مطالعاتی با استفاده از معیارهای نو آورانه پیری اپی ژنتیک، کشف کردند که بازماندگان سرطان پستان، به ویژه آن هایی که تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند، در مقایسه با همسالان خود بدون سابقه سرطان، پیری اپی ژنتیک بیشتری را تجربه کرده و این روند سریع پیری ممکن است پیامدهایی برای نتایج و کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
گفتنی است پیری اپی ژنتیک راهی برای ارزیابی فرآیند اصلی پیری فراهم کرده و می تواند به عنوان یک ابزار ارزشمند در شناسایی پیامدهای منفی و کاهش کیفیت زندگی بازماندگان سرطان باشد. این پژوهش، محققان با استفاده از داده های جمع آوری‌شده در گروه تفکر و زندگی با سرطان، پیری بیولوژیکی شرکت کنندگان را در دو مقطع زمانی مختلف، بین ۲۴ تا ۶۰ ماه پس از ثبت نام، ارزیابی کردند.به گزارش سیناپرس، این مطالعه شامل افراد بین ۶۲ تا ۸۴ سال بود که بیشتر آن ها در گروه بازماندگان سرطان پستان در مراحل اولیه بوده و تقریباً یک سوم این افراد شیمی درمانی دریافت کردند.
نتایج نشان داد :بازماندگان سرطان به طور کلی سطوح بالاتری از پیری بیولوژیکی را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند که حتی تا ۶۰ ماه پس از بررسی اولیه ادامه داشت. به گزارش سیناپرس، بازماندگانی که تحت شیمی درمانی قرار گرفتند، بیشترین تفاوت ها را در این رابطه نشان دادند و در میان این زیرگروه، زنان مبتلا به پیری اپی ژنتیکی تسریع عملکرد شناختی ضعیف تری را گزارش کردند.
این یافته ها می توانند پیامد های مهمی برای تحقیقات آینده داشته باشند، زیرا پتانسیل نشانگرهای پیری بیولوژیکی را به عنوان ابزار بالینی برای شناسایی بازماندگان سرطان در معرض خطر بالاتر پیامد های نامطلوب برجسته می کنند.
دکتر کلی رنتشر، استادیار دپارتمان روانپزشکی و پزشکی رفتاری و نویسنده اصلی این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق توضیح می دهد که این دانش می تواند به ما کمک کند تا از افت عملکردی این بیماران جلوگیری کرده یا دست کم تاثیرات نامطلوب آن را کاهش دهیم و در نهایت کیفیت زندگی این بیماران را پس از درمان سرطان بهبود بخشیم.
دکتر جودیت کارول، پژوهشگر ارشد این مطالعه و مدیر آزمایشگاه زیست شناسی و رفتار پیری مرکز اعصاب و روان کازینز، در تکمیل توضیحات همکارش می گوید: نتایج مطالعات ما از این ایده حمایت می کند که برخی از درمان های سرطان، به ویژه شیمی درمانی، ممکن است به تسریع پیری در سطح بیولوژیکی کمک کند.شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Cancer منتشر شده است.
به گزارش سیناپرس، بسیاری از بیماران سرطانی که ناگزیر به استفاده از شیمی در مانی هستند از خود این سوال را می پرسند که آیا انجام این روش درمانی برای مهار سرطان باعث پیرتر شدن آن ها می شود؟ پژوهش جدیدی که توسط محققان کالج پزشکی ویسکانسین با همکاری مراکز پیشرو سرطان در سراسر ایالات متحده آمریکا انجام شد، به مطالعه این مساله پرداخته و تأثیر سرطان و درمان های آن بر روند پیری را بررسی کرده است.
محققان این تیم مطالعاتی با استفاده از معیارهای نو آورانه پیری اپی ژنتیک، کشف کردند که بازماندگان سرطان پستان، به ویژه آن هایی که تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند، در مقایسه با همسالان خود بدون سابقه سرطان، پیری اپی ژنتیک بیشتری را تجربه کرده و این روند سریع پیری ممکن است پیامدهایی برای نتایج و کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
گفتنی است پیری اپی ژنتیک راهی برای ارزیابی فرآیند اصلی پیری فراهم کرده و می تواند به عنوان یک ابزار ارزشمند در شناسایی پیامدهای منفی و کاهش کیفیت زندگی بازماندگان سرطان باشد. این پژوهش، محققان با استفاده از داده های جمع آوری‌شده در گروه تفکر و زندگی با سرطان، پیری بیولوژیکی شرکت کنندگان را در دو مقطع زمانی مختلف، بین ۲۴ تا ۶۰ ماه پس از ثبت نام، ارزیابی کردند.به گزارش سیناپرس، این مطالعه شامل افراد بین ۶۲ تا ۸۴ سال بود که بیشتر آن ها در گروه بازماندگان سرطان پستان در مراحل اولیه بوده و تقریباً یک سوم این افراد شیمی درمانی دریافت کردند.
نتایج نشان داد :بازماندگان سرطان به طور کلی سطوح بالاتری از پیری بیولوژیکی را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند که حتی تا ۶۰ ماه پس از بررسی اولیه ادامه داشت. به گزارش سیناپرس، بازماندگانی که تحت شیمی درمانی قرار گرفتند، بیشترین تفاوت ها را در این رابطه نشان دادند و در میان این زیرگروه، زنان مبتلا به پیری اپی ژنتیکی تسریع عملکرد شناختی ضعیف تری را گزارش کردند.
این یافته ها می توانند پیامد های مهمی برای تحقیقات آینده داشته باشند، زیرا پتانسیل نشانگرهای پیری بیولوژیکی را به عنوان ابزار بالینی برای شناسایی بازماندگان سرطان در معرض خطر بالاتر پیامد های نامطلوب برجسته می کنند.
دکتر کلی رنتشر، استادیار دپارتمان روانپزشکی و پزشکی رفتاری و نویسنده اصلی این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق توضیح می دهد که این دانش می تواند به ما کمک کند تا از افت عملکردی این بیماران جلوگیری کرده یا دست کم تاثیرات نامطلوب آن را کاهش دهیم و در نهایت کیفیت زندگی این بیماران را پس از درمان سرطان بهبود بخشیم.
دکتر جودیت کارول، پژوهشگر ارشد این مطالعه و مدیر آزمایشگاه زیست شناسی و رفتار پیری مرکز اعصاب و روان کازینز، در تکمیل توضیحات همکارش می گوید: نتایج مطالعات ما از این ایده حمایت می کند که برخی از درمان های سرطان، به ویژه شیمی درمانی، ممکن است به تسریع پیری در سطح بیولوژیکی کمک کند.شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Cancer منتشر شده است.
پربينندهترين مطالب و خبرها
