تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۳۰ ساعت ۱۶:۵۱
کد مطلب : ۴۲۳۳۱۰
چرا از کیسه خالی ملت ایران هزینه می‌شود؟
گروه سیاسی: حجت‌الاسلام محمدتقی فاضل میبدی (استاد حوزه و دانشگاه) در متنی نوشت: از قول رییس شورای شهر تهران: «امسال ۴۰ میلیارد تومان برای اربعین اختصاص داده شده. البته رقم‌های کلان دیگری از بودجه ملت از نهادهای دیگر ، از جمله استانداری ایلام برای این امر اختصاص یافته.»
یکم: ضرب المثلهایی از قدیم داشته‌ایم که می‌گفتند،”چراغی که بخانه رواست بمسجد حرام است،” یا: “اول خویش سپس درویش”و…( امثال و حکم دهخدا)
دوم: جناب آقای چمران و بزرگان دیگر! چنین هزینه‌هایی بر اساس کدام معیار شرعی و عرفی و حتی قانونی صورت گرفته؟ کشوری که آمار فقر و گرسنگی و اجاره نشینی‌اش بالاست. کشوری که گرفتار بدترین تورم توان فرساست. کشوری که بیمارستان‌هایش از فرط فرسودگی روبه ویرانی است، کشوری که صدها آمبولانس تنها در شهر تهران کم دارد، کشوری که ناوگان هواییش از پایین‌ترین رده‌های هواپیمای دنیاست، کشوری که هوای پایتختش از ناسالم‌ترین شهرهای دنیاست و با کمبود صدها اتوبوس سالم روبروست،کشوری که هزاران کمبود دیگر گریبانش را گرفته، این هزینه‌های نجومی برای بزرگداشت اربعین چه معنا و مفهومی دارد؟ اعمال مستحبی دین بگذارید به دست مردم معتقد انجام شود. کدام کشوری هزینه‌های این چنینی دارد؟ با این کارتان جوانان را به دین نزدیکتر می‌کنی یا فرار میدهی؟
سوم: مگر دعوای امام علی با معاویه و امام حسین با یزید بر سر مسئله عدالت و کرامت آدمیان نبود؟ مگر این دوامام همام در توصیف بنی امیه نگفتند: اتخذوا مال الله دولاوعباده خولا، و... یعنی در اثر حیف و‌میل کردن اموال عمومی، بندگان خدا را به خواری کشاندند؟ (بفرمایید از دین رماندند) در استحباب مراسم روز اربعین جای انکار نیست. اما نجات مردم از درد فقر و گرسنگی و بی‌مسکنی و هوای آلوده از واجبات و در آیات قران پر واضح است.
می‌دانید که رشد اقتصادی عراق و فروش نفت آن کشور به مراتب از ایران بیشتر است. چراباید از کیسه خالی ملت ایران هزینه شود؟ البته این کار، بزعم من، نادرست سال‌هاست انجام می‌شود. اگر به حساب دین و امام حسین چنین کاری انجام می‌دهید، سزاوار نیست، چون اهداف امام حسین در جامعه ما در محاق است. اگر به حساب سیاست و مصلحت‌های سیاسی است، امر دیگری است. به قول سنایی:
چون نباشی آب رحمت نار زحمت کم فروز/ ور نباشی خاک معنا باد بی حاصل مباش
یکم: ضرب المثلهایی از قدیم داشته‌ایم که می‌گفتند،”چراغی که بخانه رواست بمسجد حرام است،” یا: “اول خویش سپس درویش”و…( امثال و حکم دهخدا)
دوم: جناب آقای چمران و بزرگان دیگر! چنین هزینه‌هایی بر اساس کدام معیار شرعی و عرفی و حتی قانونی صورت گرفته؟ کشوری که آمار فقر و گرسنگی و اجاره نشینی‌اش بالاست. کشوری که گرفتار بدترین تورم توان فرساست. کشوری که بیمارستان‌هایش از فرط فرسودگی روبه ویرانی است، کشوری که صدها آمبولانس تنها در شهر تهران کم دارد، کشوری که ناوگان هواییش از پایین‌ترین رده‌های هواپیمای دنیاست، کشوری که هوای پایتختش از ناسالم‌ترین شهرهای دنیاست و با کمبود صدها اتوبوس سالم روبروست،کشوری که هزاران کمبود دیگر گریبانش را گرفته، این هزینه‌های نجومی برای بزرگداشت اربعین چه معنا و مفهومی دارد؟ اعمال مستحبی دین بگذارید به دست مردم معتقد انجام شود. کدام کشوری هزینه‌های این چنینی دارد؟ با این کارتان جوانان را به دین نزدیکتر می‌کنی یا فرار میدهی؟
سوم: مگر دعوای امام علی با معاویه و امام حسین با یزید بر سر مسئله عدالت و کرامت آدمیان نبود؟ مگر این دوامام همام در توصیف بنی امیه نگفتند: اتخذوا مال الله دولاوعباده خولا، و... یعنی در اثر حیف و‌میل کردن اموال عمومی، بندگان خدا را به خواری کشاندند؟ (بفرمایید از دین رماندند) در استحباب مراسم روز اربعین جای انکار نیست. اما نجات مردم از درد فقر و گرسنگی و بی‌مسکنی و هوای آلوده از واجبات و در آیات قران پر واضح است.
می‌دانید که رشد اقتصادی عراق و فروش نفت آن کشور به مراتب از ایران بیشتر است. چراباید از کیسه خالی ملت ایران هزینه شود؟ البته این کار، بزعم من، نادرست سال‌هاست انجام می‌شود. اگر به حساب دین و امام حسین چنین کاری انجام می‌دهید، سزاوار نیست، چون اهداف امام حسین در جامعه ما در محاق است. اگر به حساب سیاست و مصلحت‌های سیاسی است، امر دیگری است. به قول سنایی:
چون نباشی آب رحمت نار زحمت کم فروز/ ور نباشی خاک معنا باد بی حاصل مباش
پربينندهترين مطالب و خبرها
