تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۰۴ ساعت ۱۱:۲۴
کد مطلب : ۴۲۴۲۱۲
تقویت اعصاب علائم ام اس را کاهش می‌دهد
گروه علمی:مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی التهابی ناتوان کننده است که بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تأثیر می گذارد. در حالی که مبتلایان می توانند دوره های طولانی بهبودی را تجربه کنند که در آن علائم رایج مانند کنترل حرکتی و خستگی با خوابیدن ام اس کاهش می یابد، اعصاب آسیب دیدگی فزاینده می تواند عود بیماری را مکرر و شدیدتر کند.
به گزارش سیناپرس، در حالی که بسیاری از درمان‌های ام اس مبتنی بر سبک زندگی یا کورتیزون برای سرکوب التهابی است که باعث تحریک شدن عصب‌های ناتوان کننده می شود، اما تاکنون هیچ درمانی برای ترمیم اعصاب آسیب دیده کشف نشده است.
اخیرا محققان آلمانی از بخش نورولوژی با فیزیولوژی عصبی بالینی و مؤسسه بیوشیمی بالینی در دانشکده پزشکی هانوفر (MHH) در عوض توجه خود را به ترمیم غلاف های اطراف این اعصاب با تقویت مکانیسمی که توسط یک ترکیب قند طبیعی تنظیم می شود معطوف کرده اند.
در اوج گرفتن بیماری ام اس، سلول های ایمنی سرکش، در پاسخ به سیگنال های سلول های میکروگلیال مغز، غلاف های محافظ میلین را در اطراف اعصاب تخریب کرده و به آنها آسیب می رسانند. یک قند طبیعی با نام اسید پلی سیالیک، نقش مهمی در فعال کردن میکروگلیا دارد. محققان دریافتند که اگر سلول های میکروگلیا را با اسید پلی سیالیک اضافه دستکاری کنند، سلول ها می توانند از حالت التهابی به ضد التهابی تبدیل شوند و به این غلاف های عصبی اجازه ترمیم می دهند.
هاوک تیسلر (Hauke Thiesler) بیوشیمیست دانشکده پزشکی هانوفر در این باره گفت: میکروگلیا گیرنده ایمنی به نام Siglec-E دارد که اسید پلی سیالیک را تشخیص می دهد. سلول‌های میکروگلیال سلول‌های کلیدی هستند که کار را مستقیماً در محل انجام می دهند و ما می خواهیم آنها را به یک جهت خاص هدایت کنیم، به اصطلاح با کمک اسید پلی سیالیک آنها را برای بهبودی برنامه ریزی کنیم.
تیسلر می افزاید: هدف ایجاد محیطی است که به آن غلاف‌های میلین و سلول‌های عصبی اجازه می دهد تا ترمیم شوند و بیماران ام اس را از بسیاری از اختلالات عملکرد مغز و نخاع مرتبط با بیماری خودایمنی نجات دهد.
لارا جاسمین شرودر (Lara-Jasmin Schröder) از دپارتمان نورولوژی با فیزیولوژی اعصاب بالینی می گوید: افراد مبتلا معمولاً زمانی که علائم بالینی ام اس برای اولین بار ظاهر می شوند بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند. به همین دلیل، محققان می گویند که این زمان دریچه بزرگی برای درمان‌هایی باقی می گذارد که می توانند خوددرمانی را تشویق کنند تا به طور بالقوه ام اس را در حالت بهبودی نگه دارند.
تیسلر در پایان می گوید: مزیت این است که گیرنده Siglec-E در مغز در واقع فقط روی سلول های میکروگلیا می نشیند و بنابراین پلی سیالیک اسید می تواند به روشی بسیار هدفمند در آنجا دخالت کند. همچنین با توجه به اینکه این درمان بر روی مکانیزمی عمل می کند که التهاب را به یک منطقه ترمیم ضد التهابی تبدیل می کند، پتانسیل بررسی سایر بیماری های عصبی نیز وجود دارد.
به گزارش سیناپرس، در حالی که بسیاری از درمان‌های ام اس مبتنی بر سبک زندگی یا کورتیزون برای سرکوب التهابی است که باعث تحریک شدن عصب‌های ناتوان کننده می شود، اما تاکنون هیچ درمانی برای ترمیم اعصاب آسیب دیده کشف نشده است.
اخیرا محققان آلمانی از بخش نورولوژی با فیزیولوژی عصبی بالینی و مؤسسه بیوشیمی بالینی در دانشکده پزشکی هانوفر (MHH) در عوض توجه خود را به ترمیم غلاف های اطراف این اعصاب با تقویت مکانیسمی که توسط یک ترکیب قند طبیعی تنظیم می شود معطوف کرده اند.
در اوج گرفتن بیماری ام اس، سلول های ایمنی سرکش، در پاسخ به سیگنال های سلول های میکروگلیال مغز، غلاف های محافظ میلین را در اطراف اعصاب تخریب کرده و به آنها آسیب می رسانند. یک قند طبیعی با نام اسید پلی سیالیک، نقش مهمی در فعال کردن میکروگلیا دارد. محققان دریافتند که اگر سلول های میکروگلیا را با اسید پلی سیالیک اضافه دستکاری کنند، سلول ها می توانند از حالت التهابی به ضد التهابی تبدیل شوند و به این غلاف های عصبی اجازه ترمیم می دهند.
هاوک تیسلر (Hauke Thiesler) بیوشیمیست دانشکده پزشکی هانوفر در این باره گفت: میکروگلیا گیرنده ایمنی به نام Siglec-E دارد که اسید پلی سیالیک را تشخیص می دهد. سلول‌های میکروگلیال سلول‌های کلیدی هستند که کار را مستقیماً در محل انجام می دهند و ما می خواهیم آنها را به یک جهت خاص هدایت کنیم، به اصطلاح با کمک اسید پلی سیالیک آنها را برای بهبودی برنامه ریزی کنیم.
تیسلر می افزاید: هدف ایجاد محیطی است که به آن غلاف‌های میلین و سلول‌های عصبی اجازه می دهد تا ترمیم شوند و بیماران ام اس را از بسیاری از اختلالات عملکرد مغز و نخاع مرتبط با بیماری خودایمنی نجات دهد.
لارا جاسمین شرودر (Lara-Jasmin Schröder) از دپارتمان نورولوژی با فیزیولوژی اعصاب بالینی می گوید: افراد مبتلا معمولاً زمانی که علائم بالینی ام اس برای اولین بار ظاهر می شوند بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند. به همین دلیل، محققان می گویند که این زمان دریچه بزرگی برای درمان‌هایی باقی می گذارد که می توانند خوددرمانی را تشویق کنند تا به طور بالقوه ام اس را در حالت بهبودی نگه دارند.
تیسلر در پایان می گوید: مزیت این است که گیرنده Siglec-E در مغز در واقع فقط روی سلول های میکروگلیا می نشیند و بنابراین پلی سیالیک اسید می تواند به روشی بسیار هدفمند در آنجا دخالت کند. همچنین با توجه به اینکه این درمان بر روی مکانیزمی عمل می کند که التهاب را به یک منطقه ترمیم ضد التهابی تبدیل می کند، پتانسیل بررسی سایر بیماری های عصبی نیز وجود دارد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
