گروه علمی: همه ساله مراکز نجومی امواج رادیویی متعددی را از کهکشان ها دریافت می کنند که تفسیر دقیقی برای آن ها وجود نداشته و بسیاری از آن ها ماحصل رویدادهای نجومی مانند انفجارهای ستاره ای و غیره است. به تازگی اما محققان یک تکنیک جدید را برای تشخیص سیگنال های رادیویی واقعی از تمدن های بیگانه در کهکشان شناسایی کرده اند که آن ها را از سایر سیگنال ها متمایز می کند.
به گزارش سیناپرس، تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا – برکلی در قالب پروژه ای به نام Breakthrough Listen موفق به ابداع روشی برای تشخیص سیگنال های رادیویی فضایی شده اند که ما را در تشخیص حیات فرازمینی یاری می دهد.
از منظر علمی و به طور مستند، جستجو برای هوش فرازمینی در سال ۱۹۶۰ میلادی آغاز شد و از آن زمان، جستجوی موجودات فضایی عمدتاً بر روی تلسکوپهای رادیویی متکی است. با این حال، این روش مشکلات خود را دارد، زیرا تداخلهای زمینی یا ماهواره ای با ابزارهایی مانند تلفن های همراه و مایکروویو گرفته تا ماهوارهها و موتورهای خودرو می توانند سیگنال های بالقوه تمدن دیگری را تقلید کنند که اغلب به هشدارهای کاذب منجر می شود.
به گفته اندرو سیمیون، مدیر مرکز تحقیقات جستجو برای هوش فرازمینی دانشگاه برکلی و محقق اصلی پروژه Breakthrough Listen، روش فعلی برای تأیید چنین سیگنالهایی شامل تنظیم مجدد فوکوس تلسکوپ است. وی در این رابطه توضیح داد:من فکر می کنم این یکی از بزرگ ترین پیشرفت ها در جستجو برای هوش فرازمینی است. در حقیقت این اولین باری است که ما تکنیکی داریم که اگر فقط یک سیگنال داشته باشیم، به طور بالقوه می تواند به ما اجازه دهد تا آن را از تداخل فرکانس رادیویی متمایز کنیم. این روش جدید اساساً بررسی م یکند که آیا سیگنال از فضای بین ستارهای عبور کرده است یا منشا دیگری دارد.
در حالی که سیگنال های فرازمینی به طور قطعی شناسایی نشده اند، سیگنال های رادیویی مشابه امواج یک ایستگاه FM واضح، نشانه بالقوه تمدن های پیشرفته در نظر گرفته می شوند. به طور کلی باید در نظر داشت که سیگنال های مبتنی بر منشا زمینی با منابع متعددشان، پس زمینه ای به هم ریخته ایجاد کرده و شناسایی سیگنالهای واقعی از فضا را به چالشی جدی و دشوار تبدیل می کنند.
این تکنیک جدید از تأثیر محیط بین ستارهای روی چنین سیگنال هایی استفاده می کند. با تکیه بر این درک، برایان برزیکی، پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا برکلی، یک الگوریتم کامپیوتری برای تجزیه و تحلیل الگوی سیگنال های فوق ایجاد کرده و به طور موثر سیگنالهایی را که در فاصله بین کهکشانی سفر کرده اند شناسایی کرد.
ایمکه دی پاتر، استاد بازنشسته نجوم دانشگاه کالیفرنیا برکلی، در این رابطه می گوید: این یافته های جدید نشان می دهد که ما می توانیم از یک مجرای تنظیم شده مناسب برای شناسایی واضح تشعشعات مصنوعی از منابع دوردست در مقابل تداخل زمینی استفاده کنیم. علاوه بر این، حتی اگر از این تکنیک برای یافتن سیگنال استفاده نمی کردیم، این روش جدید در موارد خاص می تواند سیگنالی را که از یک منبع دور نشات میگیرد، تأیید کند. این کار نشان دهنده اولین روش جدید تأیید سیگنال فراتر از فیلتر مشاهده مجدد فضایی در تاریخ جستجو برای هوش فرازمینی است.
روش فوق یک محدودیت نیز دارد، زیرا این روش فقط برای تشخیص سیگنال هایی که از منابع دارای فاصله بیش از ۱۰ هزار سال نوری منشا می گیرند مؤثر است زیرا سیگنال های فوق باید به اندازه کافی از فضای کهکشانی عبور کنند تا ویژگی های قابل تشخیص از خود نشان دهند.