گروه جامعه: یکی از بیش از4000 نفر پذیرفته شده آزمون استخدامي وزارت نفت در نامهاي به وزير نفت كه نسخهاي از آن را به بهارنيوز ارسال كرده است چنين نوشت:
سلام گرم کسی را پذیرا باشید که نام شما برای او یادآور سالهای اوج شکوفایی صنعت نفت و خبر انتصاب شما برایش نوید دهنده آغاز دوره جدیدی از پیشرفت و جبران خسارات پیدا و نهان سالهای گذشته بود. همانطور که بعنوان بالاترین مقام این وزارت خانه کلیدی استحضار دارید آزمونی با مجوز وزیر پیشین یکسال پیش برگزار گردید که از مرحله مصاحبه علمی آن که در زمان تصدی گری حضرتعالی صورت گرفته است حدود ۸ ماه میگذرد.
در این مدت مدید بارها اعلام نتایج نهایی به تعویق افتاد که علاوه بر ضربات روحی و اقتصادی در بعضی موارد منجر به ویرانی زندگی تازه شکل گرفته ۴۰۰۰ جوان منتظر گردید. حتی اگر در همین لحظهاي که این نامه سرگشاده را با بغض یکسال انتظار فرساینده برای شما مينویسم نتایج اعلام شود چه کسی پاسخگوی قلبهاي شکسته، استرسهاي کشنده و امیدهای بر باد رفته خواهد بود؟
اگرچه نگارنده این نامه هرگز یکطرفه وجدان خود را به میدان قضاوت نمی آورد ولی آیا انصاف است که ۴۰۰۰ هزار خانواده در پاسخ به سئوالشان در مورد علت تاخیر فزاینده و سرنوشت این آزمون پاسخی جز بلاتکلیفی محض (هیچ چیز معلوم نیست منتظر بمانید) از زبان مسئولین در نیابند؟
آیا انصاف است که پذیرفته شدگان بزرگترین آزمون استخدامی کشور که از نیروهای علمی شایسته و بعضا نخبگان علمی این مرزو بوم هستند فرصتهای شغلی فراوانی رو طی یکسال از سازنده ترین سالهای عمرشان در راستای اعتماد به وعدههاي مسئولین مربوطه از دست بدهند و هرروز به امید منتشر شدن اسامی پذیرفته شدگان نهایی از خواب برخیزند؟
آیا انصاف است که بخاطر سئوالهای مکرر اقوام و دوستان در مورد نتیجه مصاحبه این آزمون برای اینکه متهم به دروغگویی نشویم به گوشهاي خلوت پناه ببریم و درها رو به روی خود ببندیم ؟
آیا انصاف است که در پاسخ به پدر و مادرهایمان در مورد نتیجه آزمونی که یکسال وقت خود رو صرف آن کرده ایم جوابی جز شرمندگی نداشته باشیم؟
خیلیها ميگویند نسل دهه 60 که ما باشیم در واقع نسلی سوخته است چرا که تمام مشکلات مملکتی بر ما آوار شده است از مدارس 2 و 3 شیفت تا پشت کنکور وحتی معطل شدن یکسال برای رفتن خدمت سربازی!! واکنون کار وازدواج ومسکن و...به راستی ما تاوان چه را میدهیم؟
این موارد گوشهاي کوچک از فشارهای وارده بر ما در این چند ماه بوده و مواردی هستند که حتی در قالب کلمات نمی گجند و توصیف آنها از اهداف اینجانب نیست.
اگرچه نگارنده این نامه در مورد شرایط حاکم و وضعیت منابع انسانی این وزارت خانه اشرافی ندارد و این حق مسلم را برای وزیر محترم محفوظ ميدارد که بنا بر مصلحت هر تصمیمی بگیرد ولی سرنوشت این آزمون هر چه که هست ما خواستار شفاف سازی هر چه سریعتر در مورد آن هستیم. پاسخگویی در مورد این مهم کوچکترین حقی است که این ۴۰۰۰ هزار نفر و خانواده هایشان بعد از گذشت بیش از یکسال از حضرتعالی مطالبه ميکنند.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز/ مرده آنست که نامش به نکویی نبرند.
ولی چون سهمیه شرکتی نداشتیم پذیرفته نشدیم
حالا ما هم از آقای وزیر حمایت میکنیم (229967)