تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۲۸ ساعت ۱۲:۰۱
کد مطلب : ۴۳۴۶۶۲
با عضویت در FATF می توانیم «تجارت حداقلی» در بازارهای جهانی داشته باشیم
کاهش ملموس صادرات، از آثار نپیوستن به FATF
گروه اقتضادی: «محمد صدر: رئیسی درباره FATF تغییر موضع داده و موافق شده است». این اظهارنظر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اگرچه با تکذیب نرم وزارت اقتصاد مواجه شد که اگر به تحقق بپیوندند، می‌تواند فضای اقتصادی را زیر رو رو کند، چرا که مخالفان اصولگرایانی که در بدنه حاکمیت حضوری جدی و جایگاهی موثر دارند، در این چند سال مخالفتی سرسخت و بسیار جدی با پیوستن به معاهده FATF داشتند، با این توضیح که مخالفتشان هزینه‌هایی گزاف به اقتصاد بین المللی اقتصادِ ایران تحمیل کرد تا عدم پذیرش FATF در کنار تحریم‌ها نوعی ورشکستگی مالی را رقم بزند.
به گزارش اقتصاد24، البته این توضیح لازم است که حتی اگر ایران رسماً عضویت در FATF را قبول کند، فقط در مواردی که در چارچوب تحریم‌ها نیستند، می‌توانیم با کشور‌های دیگر تبادل بانکی داشته باشیم؛ این یعنی شرط اصلی پایان بحران اقتصادی چیزی جز برچیده شدن تحریم‌ها نیست.
عبدالرضا فرجی راد، سفیر اسبق ایران در نروژ و مجارستان در این زمینه اظهار داشت: اینکه کشور‌ها باید با معاهدات بین المللی کنار بیایند و مفاد تعیین شده را در سیاست گذاری و تصمیم گیری لحاظ کنند، بایدی است که بی توجهی به آن با هیچ متر و معیاری همخوانی ندارد. همین حالا که ایران انواع و اقسام تهدید‌های بین المللی را در حوزه اقتصاد متحمل شده و اقتصاد را در حالت فلج می‌بیند، نشان از این دارد که اقلاً پیوستن به FATF را امری مهم بدانیم تا بتوانیم در این موقعیت تحریم، «تجارت حداقلی» در بازار اقتصادِ بین المللی داشته باشیم.
تحلیلگر مسائل بین الملل در ادامه گفت: ایران به دلیل نوع نگاهی که به دیپلماسی دنیا دارد، همیشه در موقعیت تحریم است و به همین دلیل حتی اگر عضویت در FATF را هم بپذیریم، نمی‌توانیم دلخوش به حل و رفع مسائل و مشکلات اقتصادی باشیم. البته حتی در همین موقعیت توأم با محدودیت برای ایران هم کشور‌هایی نظیر روسیه، چین، هند و ... هستند که حاضرند با ایران وارد فضای صادرات و واردات باشند. این به این معنی است که تحریم نباید باعث شود، ما همه در‌های بازار جهانی اقتصاد را به روی خود ببندیم.
کاهش ملموس صادرات نفتی و غیرنفتی
وی افزود: آمار‌های رسمی در حوزه اقتصاد نشان از کاهش ملموس صادرات نفتی و غیرنفتی دارد که به قاعده باید گفت، تحریم و نپیوستن به FATF که یکی از قول و قرار‌های مهم بین المللی است، در این بحران عظیم سهم و نقش اصلی را دارند، اما متأسفانه گروهی که معمولاً دغدغه شان با آنچه جامعه از نظام حکمرانی طلب می‌کند، تفاوت آشکاری دارد، نه تنها با اصرار به تجادل با دنیا اقتصاد ایران را قفل کرده اند، بلکه در این چند سال در مخالفت با FATF هم اصرار و تأکید داشتند تا سهم ایران در تجارت جهانی به رقم نازل ۲۴ صدم درصد برسد. اما حالا که زمزمه‌هایی مبنی بر رغبت تصمیم گیران برای پیوستن به «گروه ویژه اقدام مالی» مطرح است، می‌توانیم به این امید باشیم که اقتصاد ایران تکان بخورد. البته با این توضیح که تداوم تحریم‌ها اصلاح اساسی و خروج از بحران را حتماً محال خواهد کرد.
سفیر اسبق ایران در نروژ و مجارستان توضیح داد: مردم از طبقه‌های مختلف این روز‌ها حتی برای تأمین نیاز‌های حداقلی هم هزار و یک مشکل دارند و به همین دلیل اگر به FATF ملحق شویم، نباید اینطور فکر کنیم که قدمی اساسی برای ترمیم فضای اقتصادی برداشته ایم. در واقع این تحریم است که باید برداشته شود و همه می‌دانیم، رویکرد تعاملی و آمادگی برای مذاکره جدی با غرب می‌تواند اقتصاد ایران را از این پدیده مانع ساز خلاص کند.
فرجی راد در پایان گفت: اتفاق تأسف آور این است که دولتی در حال حاضر مأمور به اصلاح امور در بخش‌های مختلف است که به طور کاملاً ملموسی ضعیف است، یعنی به ویژه دولتی‌هایی که در سمت‌های اقتصادی تصمیم گیر هستند که کار‌های شان حساب و کتاب ندارد و تصمیم‌های لحظه‌ای و بدون مبنای کارشناسی می‌گیرند. بار‌ها تذکر داده و تأکید کرده‌ام، اگر لازم باشد دولت ایران باید به سراغ کارشناسان و صاحب نظران دیگر کشور‌ها برود تا شاید از این طریق، حداقل گرهی از گره‌های اقتصادی باز شود.
به گزارش اقتصاد24، البته این توضیح لازم است که حتی اگر ایران رسماً عضویت در FATF را قبول کند، فقط در مواردی که در چارچوب تحریم‌ها نیستند، می‌توانیم با کشور‌های دیگر تبادل بانکی داشته باشیم؛ این یعنی شرط اصلی پایان بحران اقتصادی چیزی جز برچیده شدن تحریم‌ها نیست.
عبدالرضا فرجی راد، سفیر اسبق ایران در نروژ و مجارستان در این زمینه اظهار داشت: اینکه کشور‌ها باید با معاهدات بین المللی کنار بیایند و مفاد تعیین شده را در سیاست گذاری و تصمیم گیری لحاظ کنند، بایدی است که بی توجهی به آن با هیچ متر و معیاری همخوانی ندارد. همین حالا که ایران انواع و اقسام تهدید‌های بین المللی را در حوزه اقتصاد متحمل شده و اقتصاد را در حالت فلج می‌بیند، نشان از این دارد که اقلاً پیوستن به FATF را امری مهم بدانیم تا بتوانیم در این موقعیت تحریم، «تجارت حداقلی» در بازار اقتصادِ بین المللی داشته باشیم.
تحلیلگر مسائل بین الملل در ادامه گفت: ایران به دلیل نوع نگاهی که به دیپلماسی دنیا دارد، همیشه در موقعیت تحریم است و به همین دلیل حتی اگر عضویت در FATF را هم بپذیریم، نمی‌توانیم دلخوش به حل و رفع مسائل و مشکلات اقتصادی باشیم. البته حتی در همین موقعیت توأم با محدودیت برای ایران هم کشور‌هایی نظیر روسیه، چین، هند و ... هستند که حاضرند با ایران وارد فضای صادرات و واردات باشند. این به این معنی است که تحریم نباید باعث شود، ما همه در‌های بازار جهانی اقتصاد را به روی خود ببندیم.
کاهش ملموس صادرات نفتی و غیرنفتی
وی افزود: آمار‌های رسمی در حوزه اقتصاد نشان از کاهش ملموس صادرات نفتی و غیرنفتی دارد که به قاعده باید گفت، تحریم و نپیوستن به FATF که یکی از قول و قرار‌های مهم بین المللی است، در این بحران عظیم سهم و نقش اصلی را دارند، اما متأسفانه گروهی که معمولاً دغدغه شان با آنچه جامعه از نظام حکمرانی طلب می‌کند، تفاوت آشکاری دارد، نه تنها با اصرار به تجادل با دنیا اقتصاد ایران را قفل کرده اند، بلکه در این چند سال در مخالفت با FATF هم اصرار و تأکید داشتند تا سهم ایران در تجارت جهانی به رقم نازل ۲۴ صدم درصد برسد. اما حالا که زمزمه‌هایی مبنی بر رغبت تصمیم گیران برای پیوستن به «گروه ویژه اقدام مالی» مطرح است، می‌توانیم به این امید باشیم که اقتصاد ایران تکان بخورد. البته با این توضیح که تداوم تحریم‌ها اصلاح اساسی و خروج از بحران را حتماً محال خواهد کرد.
سفیر اسبق ایران در نروژ و مجارستان توضیح داد: مردم از طبقه‌های مختلف این روز‌ها حتی برای تأمین نیاز‌های حداقلی هم هزار و یک مشکل دارند و به همین دلیل اگر به FATF ملحق شویم، نباید اینطور فکر کنیم که قدمی اساسی برای ترمیم فضای اقتصادی برداشته ایم. در واقع این تحریم است که باید برداشته شود و همه می‌دانیم، رویکرد تعاملی و آمادگی برای مذاکره جدی با غرب می‌تواند اقتصاد ایران را از این پدیده مانع ساز خلاص کند.
فرجی راد در پایان گفت: اتفاق تأسف آور این است که دولتی در حال حاضر مأمور به اصلاح امور در بخش‌های مختلف است که به طور کاملاً ملموسی ضعیف است، یعنی به ویژه دولتی‌هایی که در سمت‌های اقتصادی تصمیم گیر هستند که کار‌های شان حساب و کتاب ندارد و تصمیم‌های لحظه‌ای و بدون مبنای کارشناسی می‌گیرند. بار‌ها تذکر داده و تأکید کرده‌ام، اگر لازم باشد دولت ایران باید به سراغ کارشناسان و صاحب نظران دیگر کشور‌ها برود تا شاید از این طریق، حداقل گرهی از گره‌های اقتصادی باز شود.
پربينندهترين مطالب و خبرها
