شب تاریخی دنیای بوکس در عربستان‌

مبارزه‌ای که با تشریفاتی پر زرق و برق و بی‌سابقه، در ریاض برگزار شد. از امینم، کانیه وست و لیل بیبی تا کریستیانو رونالدو، ریو فردیناند و وینس مک ماهون مهمانان این رویداد بوکس بودند. اجتماع قهرمانان سه دهه اخیر بوکس جهان در کنار ستارگان MMA در مهمانی شب قبل و روز مبارزه، بیش از پیش توجه رسانه‌های ورزشی جهان را به رقابتی که گمان می‌کردند نمایشی باشد، جلب کرد.
مایک تایسون، ایواندر هالیفیلد، لنوکس لوئیس، لری هولمز، کانر مک ‌گرگور، مانی پاکیائو، جونیور دوس سانتوس و البته الکساندر اوسیک اوکراینی قهرمان بی‌شکست بوکس جهان که طی دو نبرد متوالی آنتونی جاشوآ را از پیش رو برداشته، تعدادی از نخبگان حاضر در ریاض بودند.
هر دو قهرمان با تاج پادشاهی روی سرشان مسیر رختکن تا تالار مبارزه را طی کردند. آده‌سانیا و کامارو عثمان قهرمانان UFC دوست‌شان انگانو را همراهی‌ می‌کردند. مایک تایسون پیش از شروع مبارزه گفت: «من هم فکر می‌کردم این مبارزه یک شوخی باشد اما وقتی یک جلسه با انگانو تمرین کردم متوجه شدم فیوری با دردسر بزرگی مواجه خواهد بود.»
انگانو با اینکه برای اولین بار در رویدادی رسمی وارد رینگ بوکس می‌شد، نمایشی خارق‌العاده داشت و حتی در راند سوم، فیوری را سرنگون ساخت. جیپسی کینگ پیش از این فقط شش بار چنین لحظه‌ای را تجربه کرده بود. مبارزه‌ای که تصور می‌شد خیلی زود به سود فیوری به پایان برسد، ۱۰ راند کامل برقرار بود. جالب اینکه از ۷ رقابت شنبه شب ریاض، هر شش دیدار قبلی با ناک اوت تمام شده بود.
با پایان راند دهم، دو نفر از سه داور رای به سی و پنجمین پیروزی فیوری دادند تا همچنان بدون باخت بماند. داوران از سوی تماشاگران هو شدند. آریل هلوانی کارشناس هنرهای رزمی ترکیبی، انگانو را برنده مبارزه دانست و در شبکه ایکس نوشت: «خیلی‌ها عذرخواهی بزرگی به انگانو بدهکارند. تعداد بسیار کمی از شما گمان می‌کردید که چنین نمایشی امکان پذیر باشد.»
فرانسیس انگانو در روستایی در کامرون و در فقر به دنیا آمد. در شش سالگی با جدایی پدر و مادرش، او را نزد عمه‌اش فرستادند تا در خردسالی، کارگر معدن شود. به خاطر فیزیک و قدرتی که دارد باندهای تبهکاری سراغش آمدند اما نپذیرفت و ورزش را ترجیح داد.
تقاضایش برای ویزای اروپا ۱۲ بار رد شد. غیر قانونی آمد و دو ماه در اسپانیا زندانی شد. گفت کامرون را ترک کردم تا فقط زنده بمانم. اما در اروپا نه پولی داشت و نه دوستی.
زندگی در پاریس را با کارتن خوابی آغاز کرد. سال ۲۰۱۳ با دیدیه کارمون آشنا شد که امکان تمرین رایگان او را در باشگاه فراهم کرد. مشکلات اسکان، تغذیه و لباسش را هم برطرف نمود. دو سال بعد به سازمان UFC پیوست و با غلبه بر یکایک غول‌ها، تا اخذ کمربند قهرمانی سنگین وزن پیش رفت. اما نتوانست پیشنهاد وسوسه‌انگیز بوکس را که درآمدش قابل مقایسه با مبارزه‌های داخل قفس نیست، رد کند. او که بنیاد خیریه‌ای برای تحقق رویاهای ورزشی نوجوانان کامرون تاسیس کرده، آمادگی‌اش را برای تکرار مبارزه با فیوری یا هر رقابت بوکس دیگری که برایش در نظر بگیرند اعلام کرد.