بازگشت فرانسه به جنگ‌های مذهبی؟

گروه بین الملل: هنگامی که فعالان اقلیم معترض به ساخت یک مجموعه کلیسایی عظیم در یک پارک طبیعی در جنوب فرانسه به محل ساخت‌و‌ساز رفتند، راهبه‌ها آن‌ها را تعقیب کردند. یکی از خواهران یکی از محیط‌بانان را در حال بالا رفتن از بیل مکانیکی گرفت؛ اما تعادل خود را از دست داد و غلتان به داخل گود افتاد. دو راهبه دیگر سعی کردند یک معترض را مهار کنند که او نیز تعادل خود را از دست داد.
خواهر بنویت دوید و با یک فعال که در حال فرار بود، برخورد کرد و او را به داخل یک گودال هل داد. خواهر گیتانه که یک معترض را نیز گرفته بود، گفت: «آن‌ها شکست خوردند. ما سعی کردیم آسیبی وارد نکنیم.» به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، درگیری‌های اکتبر تشدید خصومت طولانی‌مدت بین فعالان محیط‌زیست و خانواده مبلغان «بانوی ما» (مریم مقدس) بود، یک فرقه کاتولیک رومی که می‌خواهد یک مرکز مذهبی باشکوه جدید در دره‌ای سرسبز در کوه‌های بکر آردچه بسازد.
این دستور بخشی از یک جامعه کاتولیک متشکل از ۱۵۰نفر بوده که شامل راهبه‌ها و برادران است و دفتر مرکزی آن در روستای «سن‌پیر دو کلمبیه» قرار دارد. آن‌ها برای بیش از هفت سال برنامه‌ریزی کرده‌اند که مکان جدید را برای استقبال از زائران بیشتر بسازند. تعداد فزاینده‌ای از زائرانی هستند که برای عبادت از مجسمه مریم مقدس، از این روستا دیدن می‌کنند. دو ستون قبلا در رودخانه بورگس در میان ماهی‌های قزل‌آلا که در امتداد آن شنا می‌کنند، برای نگه داشتن یک پل عابر پیاده کار گذاشته شده است.
این پروژه همچنین شامل سالن‌های غذاخوری برای زائران و یک کلیسا است - یک غول بزرگ کرم‌رنگ با مساحت بیش از ۷۳۷متر مربع با مناره‌های نوک‌تیز و ده‌ها پنجره شیشه‌ای رنگی. راهبه‌ها و راهبان می‌گویند هزینه‌های کلیسا که از طریق کمک‌های مالی زائران و سایر باورمندان پرداخت می‌شود، اعتبار جدیدی را برای منطقه به ارمغان می‌آورد. آن‌ها مشتاق هستند که در فرانسه، کشوری که شاهد کاهش پیوسته تعداد کاتولیک‌هایش بوده است، کلیسا‌ها هنوز ساخته شوند.
برادر کلمنت ماری، یکی از اعضای این نظم گفت که مخالفان آن‌ها از مسائل «بوم‌شناختی» به‌عنوان بهانه استفاده می‌کنند؛ زیرا آن‌ها اساسا «ضد کاتولیک» هستند. به گفته این گروه مذهبی این پروژه «لطف خدا» است؛ اما فعالان محیط زیست می‌گویند در منطقه‌ای انبوه با دامنه‌های صخره‌ای، درختان شاه بلوط و کوهنوردان غیور، منطقه به واسطه ساخت‌و‌ساز آلوده شده است.
خود سلسله مراتب کاتولیک نیز تا حدی با این پروژه بزرگ مخالفت کرده است. یک اسقف اعظم محلی سابق، ژان لوئیس بالسا، در سال۲۰۲۰ گفت که برای جامعه کلیسارو، این مجموعه «نامتناسب» است و نباید ساخته شود. یک دستور ناموفق محلی برای متوقف ساختن این پروژه صادر شد و از واتیکان درخواست کرد که برای آن تصمیم بگیرد؛ اما فعلا تمرکز بر ساخت ساختمان‌ها است.
برادر کلمنت ماری امیدوار است که درخصوص آینده این پروژه چراغ سبز کامل دریافت کنند. او گفت که شاید تعداد زائران آن‌قدر افزایش یابد که «به دلایل امنیتی» مجبور به ساختن کلیسای بزرگ شوند. حدود ۲۰۰۰زائر سالی یک‌بار در ماه دسامبر، برای دعا و درخواست فیض از مجسمه بانوی برفی از این مکان دیدن می‌کنند.
این بنا برای انجام تعهدی که در سال۱۹۴۴ توسط عبادت‌کنندگان محلی از مریم مقدس می‌خواستند تا از روستا در برابر نیرو‌های آلمانی در طول جنگ جهانی دوم محافظت کند، ساخته شد. نمازگزاران اکنون به مریم مقدس دخیل بسته‌اند تا به آن‌ها کمک کند تا دشمن دیگری را شکست دهند؛ دشمنی که تفنگ ندارد، بلکه بنر‌هایی روی آن نوشته شده است: «بتن ممنوع». فعالان محیط زیست سال‌هاست که تظاهراتی را سازمان‌دهی کرده‌اند یا در مقابل مراسم یکشنبه زائران تجمع کرده‌اند.
همین اعتراضات چالش‌های حقوقی متعددی را به همراه داشته و همین موجب شده است پروژه را به تاخیر بیندازند؛ اما تاکنون موفق به از کار انداختن کل پروژه نبوده‌اند. آن‌ها استدلال می‌کنند که تاییدیه‌های قانونی برای پروژه کلیسا ناقص بوده و طرفداران کلیسا در فرم مجوز تقلب کرده‌اند. در پاسخ به این سوال که آیا قرار است این ساختمان در یک پارک طبیعی قرار گیرد، دستور «نه» نوشته شده بود.
مارتین موریس، یک فعال، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «آن‌ها در حال ربودن منظره هستند.» برادر کلمنت ماری گفت که این یک اشتباه صادقانه در فرم بود. او گفت: «در فرانسه، یک مدیر، برای ما این کار را انجام می‌دهد. کار‌های اداری بسیار زیادی ما انجام می‌دهیم.» او افزود که در پرونده‌ای با ده‌ها صفحه، «سخت است که یک اشتباه مرتکب نشویم.» اخیرا، فعالان امید خود را برای توقف این پروژه روی کشف یک گیاه حفاظت شده به نام «رِزِ ژاکویین» در محل ساخت‌و‌ساز بسته‌اند.
پی‌یرو پانتل، مهندس محیط زیست و عضو انجمن ملی تنوع زیستی گفت: «رز ژاکویین این قدرت را دارد که کار‌ها را متوقف کند. این یعنی به زیر کشیدن پروژه باسیلیکا.» در ۱۲اکتبر، فعالان خود را به حفاری‌های مستقر در محل زنجیر کردند تا از پاره کردن گیاه گل‌سفید جلوگیری کنند.
خانم موریس فریاد می‌زد: «ماشین‌ها را خاموش کنید. از گیاه محافظت کنید.»، اما در روز دوم اعتراضات، فعالان با گروهی از راهبه‌ها و راهبان که به دنبال حفاظت از حفاری‌ها بودند، مواجه شدند. درگیری‌های فیزیکی - که باعث شد یک برادر مچ پایش رگ به رگ شود و یک فعال انگشتش شکست- یک درگیری چند ساعته به‌دنبال داشت که در آن راهبه‌ها آواز «آوه ماریا» (زنده‌باد مریم مقدس) را برای معترضانی که روی دستگاه‌ها نشسته بودند، خواندند.
این آواز مشهوری است که کلیسای کاتولیک برای زیارت حضرت مریم می‌خوانند. در پایان روز، فعالان به خانه‌های خود رفتند، اما آن‌ها متعهد شده‌اند که به تلاش خود برای جلوگیری از این پروژه ادامه دهند. برادر کلمان ماری گفت: «راه اصلی ما برای مبارزه با آنها، دعا است.»